Η μαλθακοποίηση των αγοριών

Εξαιρετικό άρθρο από το The Mermaid Tavern

Ίσως να ανήκω στη τελευταία γενιά αγοριών όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια στην αλάνα, την βρομιά, την αντιπαλότητα και το βουνό. Δεν υπήρχε μέρα που να μην επιστρέφω στο σπίτι βρόμικος και με εκδορές σε όλο το σώμα μου. Ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο, ξεκινούσαμε από το πρωί τις δραστηριότητες και τελειώναμε αργά το βράδυ, ακούραστοι και ανεξάντλητοι από ενέργεια. Παίζαμε ποδόσφαιρο, ποδήλατο, καλαθοσφαίριση, κρυφτό, κυνηγητό και κάναμε κάθε λογής παιδικές μπαγαποντιές και αταξίες. Αρπάζαμε μούρα και δαμάσκηνα από τις αυλές, επισκευάζαμε μόνοι μας τα ποδήλατά μας, φτιάχναμε ξίφη από σανίδες και δόρατα από χοντρά κλαδιά και παλεύαμε μεταξύ μας. Στο σχολείο υπήρχε αντιπαλότητα και ανταγωνισμός, μπορεί να είχε και νταήδες, αλλά μαθαίναμε να τους αντιμετωπίζουμε. Γενικά δεν ήμασταν τόσο ευαίσθητα παιδιά, ούτε παίρναμε βαριά ο,τι μας έκαναν, το ξεπερνούσαμε γρήγορα. Σήμερα θα μας χαρακτήριζαν αγροίκους και απολίτιστους. Όμως παρά τις σκανδαλιές και το θράσος που υπήρχε μεταξύ μας, διαπνεόμασταν από ένα σεβασμόκαι φρόνιμο ήθος, για να χρησιμοποιήσω λόγια του Κολοκοτρώνη περί φρονίμου ελευθερίας, προς τους μεγαλύτερους, τους δασκάλους, τα όργανα της τάξης και τους γονείς μας. Δεν θέλω να εξιδανικεύσω εκείνη την εποχή και τη γενιά μου, αλλά δεν μπορώ να πω ότι σήμερα είναι καλύτερα τα πράγματα.

Τα σύγχρονα αγόρια διακρίνονται για την μαλθακότητα και την ηττοπάθειά τους. Γεννήματα υπερπροστατευτικών γονέων που έχουν αναθρέψει μία γενιά άβουλων ανθρώπων που δεν λερώθηκαν ποτέ, δεν χτύπησαν ποτέ, δεν τσακώθηκαν και γενικώς έπαψαν να ζουν πριν προλάβουν να γεράσουν. Μία ολόκληρηγενιά γαλουχημένη μονάχα με τις θηλυκές αρετές, όπως η φροντίδα, η ευαισθησία και η λεπτότητα, ενώ απέβαλε και στιγμάτισε τις ανδρικές αρετές, το θάρρος, την ακεραιότητα, την σκληραγωγία και την τιμή. Όλα αυτά για να γίνουν πιο πολιτισμένα και ευγενικά τα παιδιά. Παραδόξως έφερε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Τα παιδιά έγιναν πιο ακοινώνητα, αφού δεν επιτρέπεται η έντονη αλληλεπίδραση για να μην έλθουν σε ρήξη, για να μην λερωθούν γιατί πλέον «έχουμε εκσυγχρονιστεί» με συνέπεια να γεμίσουν το κενό και την απουσία των εξωτερικών δράσεων με βιντεοπαιχνίδια και κάθε λογής δώρα που κατέστησαν τα παιδιά αποβλακωμένα και κακομαθημένα. Χωρίς κανένα σεβασμό απέναντι στους γονείς, τους δασκάλους, την έννομη τάξη, τους μεγαλυτέρους, αφού μεγάλωσαν με την νοοτροπία ότι δεν είναι καλό να τα τιμωρείς όταν αυθαδιάζουν, οι δάσκαλοι δεν μπορούν και δεν τολμούν να τα πειθαρχήσουν γιατί οι γονείς δεν θέλουν να πληγωθούν και να καταπιεστούν τα καμάρια τους, ενώ οι ίδιοι οι γονείς δεν τα τιμωρούν γιατί προτιμούν τον διάλογο.


Σήμερα θεωρείται κατακριτέο να υποστηρίζεις ότι δεν είναι κακό να παίζει το παιδί με όπλα, να φτιάχνει ξίφος από κλαδί, να παίζει στην ύπαιθρο και να χτυπήσει, παρουσιάζεται ως λάθος να θεωρούμε ότι οφείλει να αντιδρά όταν προσβάλλεται και παρενοχλείται. Είναι επίσης απαράδεκτο να το τιμωρήσεις και αναχρονιστικό να το μεγαλώσεις με πειθαρχία. Δεν θα ξεχάσω την τραγελαφική δήλωση του Καναδού πρωθυπουργού που είχε πει «αν εξοντώσεις τους αντιπάλους σου, αυτοί νικούν». Σήμερα επιβραβεύονται τα θύματα, όχι οι αγωνιζόμενοι. Δεν χαίρουν σεβασμού οι θαρραλέοι που αντιμετώπισαν τους θύτες και τους δυνάστες τους. Αυτό είναι το πρότυπο που επιλέξαμε να δώσουμε στα παιδιά μας: αποδέξου τον ρόλο του θύματος και θα κερδίσεις. Η ηττοπάθεια έχει ποτίσει τις δυτικές κοινωνίες και γαλουχούνται ολόκληρες γενιές άβουλων και μουδιασμένων ανθρώπων που έχουν ασπαστεί τον φεμινισμό και την κουλτούρα του θύματος.


Ο πυρήνας αυτού του προτύπου είναι η αφελής αντίληψη του προοδευτικού ότι ο άνθρωπος είναι κατά βάση καλός. Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος δεν είναι φύσει καλός και ανιδιοτελής. Είναι κτητικός, άπληστος και ιδιοτελής. Ελάχιστοι θα θυσίαζαν το συμφέρον τους για να υπερασπιστούν το καλό και το δίκαιο. Γι’ αυτό όσοι το κάνουν θεωρούνται ξεχωριστοί και αξιέπαινοι και τους αποδίδουμε φόρο τιμής. Αν οι περισσότεροι άνθρωποι έπρατταν το ίδιο, δηλαδή έθεταν το δίκαιο πάνω από το συμφέρον τους, τότε δεν θα θεωρείτο κάτι ξεχωριστό και αξιέπαινο, αφού θα το έκαναν οι περισσότεροι. Όμως αυτό δεν ισχύει. Είναι λοιπόν προτιμότερο να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας για τον κόσμο όπως πραγματικά είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι.


Προσωπικά προτιμώ την συνολική άσκηση των αρετών, τόσο την συντροφικότητα, την συμπόνοια, την ευγένεια και την καλοσύνη, όσο την ανδροπρέπεια, το θάρρος, τη μαχιμότητα και την σκληραγωγία. Να αφήσουμε τα παιδιά να λερωθούν, να χτυπήσουν, να τσακωθούν και μετά να τα βρουν. Αυτή είναι η ανθρώπινη κοινωνία, δεν χρειάζεται και δεν γίνεται να αγαπιόμαστε συνέχεια, ούτε πρέπει να δημιουργήσουμε μία γενιά λοβοτομημένων και νεκροζώντανων ανθρώπων για να σταματήσουμε τις διαμάχες.

 Πηγή: http://redskywarning.blogspot.gr/2017/01/blog-post_27.html

Η εποχή της λογικής τέλειωσε. Ήρθε η εποχή της βίας

Για πρώτη φορά ένας δεύτερος εμφύλιος πόλεμος απειλεί την Αμερική: η χώρα είναι μόνιμα χωρισμένη σε δύο ομάδες. Από την μία η ομάδα της αριστεράς που έχει κάνει σημαία της το μίσος και από την άλλη μια ομάδα που θέλει η λογική να τεθεί πάνω από κάθε ιδεολογία.


Ο Thomas Chittum, στρατιωτικός αναλυτής, έγραψε για αυτή την εξέλιξη στη δεκαετία του 1990 και για την βέβαιη διαίρεση μεταξύ της προαστιακής / αγροτικής παραδοσιακής Αμερικής και της νέας ομάδας κοσμοπολίτικων, πολυπολιτισμικών, φεμινιστικών, αριστερών και νευρωτικών ανθρώπων από τις μεγάλες πόλεις.



Την ημέρα της ορκωμοσίας του Προέδρου Τραμπ, ο RichardSpencer (πρόεδρος του think - tank ‘National Policy Institute’, και ηγετική μορφή του κινήματος "alt-right", "Εναλλακτική Δεξιά")δέχθηκε επίθεση στην Ουάσιγκτον, ενώ έδινε συνέντευξη.


Κρυμμένος πίσω από ένα όχλο "antifa", ένα κουκουλοφόρος έδωσε μια μπουνιά στον Spencer και μετά το έβαλε στα πόδια. Η ιστορία αναπαράχθηκε στο Twitter, την ώρα που η Ουάσιγκτον ζούσε στιγμές βίας με φλόγες και σπασμένα γυαλιά από όχλους antifa, μαζί με έναν όχλο από ακραίες φεμινίστριες, υποστηρικτές των αμβλώσεων, ρατσιστές του BlackLivesMatter, υποστηρικτές του νόμου της σαρία, και άλλα «φρούτα» που βρέθηκαν ξαφνικά όλοι «ενωμένοι» με μοναδικό κοινό και κίνητρο το μίσος.



Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να ακούσετε τον Paul JosephWatson του δικτύου Infowars, να διαμαρτύρεται, με την χαρακτηριστική αγγλική προφορά του, για την "intolerant Left", δηλαδή, την Αριστερά που μιλάει συνεχώς για «ανεκτικότητα» και η ίδια δεν ανέχεται τίποτε που δεν συμφωνεί με ιδεοληπτικές εμμονές της. Καλά τα λέει ο Paul, αλλά και λοιπόν τι; Έχουμε εισέλθει σε μια νέα εποχή στην αμερικανική πολιτική σκηνή. Πάνε οι εποχές όπου φίλοι και μέλη μιας οικογένειας μπορούσαν να μαζευτούν γύρω από το τραπέζι, να συζητήσουν πολιτικά και απλά να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν σε ορισμένα θέματα (ή ίσως ακόμα και να πείσει ο ένας τον άλλον ότι έχει και κάποιο δίκιο!). Ω, όχι, αυτές οι ημέρες ανήκουν στο παρελθόν. Η εποχή της λογικής έλαβε τέλος.





Αυτά είναι άσχημα νέα για εκείνους που θεωρούν τους εαυτούς τους «ορθολογικούς σκεπτικιστές» ή κλασικούς λίμπεραλ. Τώρα βρίσκονται στο συνεχώς συρρικνούμενο κέντρο της πολιτικής. Αργά αλλά σταθερά, χάνουν το έδαφος που το κερδίζουν ακραίοι όπως οι antifa, εκείνοι της alt-right ή τα διάφορα εθνο-πολιτισμικά μπλοκ ψηφοφόρων που υπάρχουν στις ΗΠΑ. Όσο πειστικός και να ακούγεται ο Paul, δεν πρόκειται ποτέ να πείσει περισσότερο από το 10% των Μαύρων να υποστηρίξει την πολιτική του. Ο κεντρώος χώρος στην πολιτική δεν μπορεί να κρατήσει. Τι πρόκειται να κάνει λοιπόν ο Paul και οι όμοιοί του;


Το πάρτι που σχεδίαζαν μερικές προσωπικότητες της…"alt-lite" (ηlight εκδοχή της alt right), όπως Mike Cernovich, MiloYiannopoulos, Lauren Southern, Gavin McInnes και άλλοι, τη νύχτα πριν από την ορκωμοσία στο National Press Club, έγινε στόχος antifa που σχεδίαζαν να ρίξουν βουτυρικό οξύ στο σύστημα εξαερισμού του National Press Club. Το βουτυρικό (ή βουτανικό)οξύ είναι το συστατικό που χρησιμοποιείται σε βόμβες βρώμας. Αν και είναι απίθανο κάποιος να πάθαινε κάτι, η πρόθεση των antifaήταν να προκαλέσουν χάος και φόβο στους παρευρισκόμενους. Πρέπει να καταλάβετε ότι η υποστήριξή σας στον Donald Trumpσας κάνει έναν de facto ναζιστή σύμφωνα με τα μυαλά των antifa, και αυτό από μόνο του τους παρέχει το αίσθημα της ηθικής δικαιοσύνης να διαπράξουν πράξεις τρομοκρατίας και βίας εναντίον σας.



Το να διαμαρτύρεσαι για την "intolerant left", ενώ αυτή σου κοπανάει το κεφάλι, σου βάζει φωτιά και σου σπάζει τα παράθυρα, δεν πρόκειται, κατά πάσα πιθανότητα, να σε βοηθήσει και πολύ. Για αυτούς είσαι κάποιος που ψήφισε τον ίδιο τον Χίτλερ (!) και όχι τη σχεδόν πρώτη γυναίκα πρόεδρο, ... και όποιος ψήφισε τον ίδιο τον Χίτλερ είναι και ο ίδιος ναζί! Δεν υπάρχει κανένα λογικό επιχείρημα που μπορεί να κάνει αυτά τα άτομα με τα εγκεφαλικά καμένα κύτταρα να αλλάξουν μυαλό.


Το κίνημα της alt-right μπορεί να έχει διαφωνίες με τις διάφορες προσωπικότητες του κινήματος των λιμπερτάριαν, ωστόσο, πέρα από τις διαφωνίες δεν διαπράττουν πράξεις βίας εναντίον τους. Την ίδια ώρα τα στίφη των antifa προβαίνουν σε βία περιστατικά σε τακτική βάση και είναι μόνο θέμα χρόνου πριν κάποιος βλαφθεί σοβαρά (αν δεν έχει ήδη συμβεί) .


Αν και για τους alt-lite φαίνεται προχωρημένο, ήρθε η ώρα να τελειώσει ο ορθολογιστικός τρόπος θεώρησης του κόσμου. Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι πλέον ξεπερασμένος. Σιγά-σιγά οδηγούμαστε σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Υπάρχει ήδη ένας σιωπηρός εμφύλιος πόλεμος που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Βλέπουμε διαφυλετική βία στη χώρα σε καθημερινή βάση.



Η Αμερική που μεγάλωσες απολαμβάνοντας το να μπορείς να μιλάς ελεύθερα για τις ιδέες σου είναι πλέον νεκρή. Τώρα ζούμε στην εποχή του soft ολοκληρωτισμού της πολιτικής ορθότητας. Ωστόσο, αυτός ο ολοκληρωτισμός χάνει γρήγορα την απαλότητα του και βλέπουμε τους antifa με χαρά να έχουν αναλάβει τον ρόλο της σύγχρονης Τσέκα του συστήματος. Ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πρόκειται να υπάρχει μια ορθολογική και λογική συζήτηση για το μέλλον των ΗΠΑ, της Ευρώπης, ή του Δυτικού Πολιτισμού.


Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι είναι συναισθηματικά και πνευματικά προετοιμασμένοι να μας δουν να καταστρεφόμαστε όλοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε. Είναι καιρός να δράσουμε αναλόγως.

 Πηγή: http://redskywarning.blogspot.gr/2017/01/blog-post_23.html