Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΥΛΟ - Η ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ.


 Γιορτή της Παναγίας, ημέρα του Δεκαπενταυγούστου, στην Πύλο, στον κεντρικό ναό της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας. 
Η Πύλος είναι το χωριό του Σαμαρά για όσους δεν γνωρίζουν. 
Ο όρθρος και η λειτουργία έχει ξεκινήσει από τις 7.00.
Ο μασόνος και οικουμενιστής δεσπότης Μεσσηνίας εμφανίζεται κατά τις 8.30 με μούρη στραβωμένη και αγουροξυπνημένη και κλείνεται στο ιερό για να ντυθεί.
Μέχρι τις 9.30, όλα ήταν πολύ ωραία.
Σχετική ησυχία (δεδομένης της ημέρας), ο κόσμος παρακολουθούσε την λειτουργία, όλα καλά.
Από τις 9.30 και μετά αρχίζουν να εμφανίζουν διάφορα βλαχοταγάρια νεοδημοκράτες της περιοχής που πηγαίνουν στην εκκλησία μόνο και μόνο για να χαιρετίσουν τον Σαμαρά.
Μιλούν, φωνασκούν, κουτσομπολεύουν.
Δεν έχουν έρθει για την Κοίμηση της Θεοτόκου.
ΕΧΟΥΝ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ, ΟΙ ΞΕΦΤΙΛΕΣ.
Αηδία.
Ο Σαμαράς όμως τους την έφερε. 
Έπαθε λουμπάγκο κάνοντας σκληρή κολύμβηση στις φτωχικές πισίνες του Costa Navarino (γιατί ξέχασα να πω ότι δεν έχει ούτε διαμέρισμα στην Πύλο και όποτε έρχεται, διανυκτερεύει στο φτωχό Costa Navarino, δωρεάν φυσικά).
Κι έστειλε την γυναίκα του να μας κάνει την όμορφη.
Κι όλοι έσπευδαν να χαιρετίσουν αυτό το νέο αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας, το «γυναίκα του Πρωθυπουργού», η οποία συνοδευόταν από τον Δήμαρχο που καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι, άγνωστο για ποιο λόγο.
Το κερασάκι στην τούρτα;
Λίγο πριν λήξει η λειτουργία, ο μασόνος και φιλοπαπικός δεσπότης Μεσσηνίας, έκανε κήρυγμα.
Και ξέρετε που κατέληξε;
Ότι πρέπει να στηρίζουμε τους «ηγέτες που έβγαλαν την χώρα από την κρίση» και «να μην τα παρατήσουμε τώρα στην δύσκολη στιγμή που βγαίνουμε από την κρίση αλλά να συνεχίσουμε τον αγώνα για να ορθοποδήσει η κοινωνία», είπε με την κοιλιά φουσκωμένη από το φαΐ.
Πόσο πιο αηδία;
Πόσο περισσότερο γλείψιμο στην γυναίκα του γκαβούλιακα και στους υπολοίπους χαχόλους νεοδημοκράτες;
Τώρα που «βγαίνουμε από την κρίση», ξέχασε το 30% των ανέργων ο παχύσαρκος.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ.
Η δεξιά παράταξη πάει στην εκκλησία για τα ψηφαλάκια και για το θεαθήναι.
Ή για να χειροκροτήσουν και να χαιρετίσουν τους προδότες πολιτικάντηδες.
Αυτή είναι η «πατριωτική-χριστιανική δεξιά» που μας σώζει από τους κακούς κομμουνιστές.
Κι αν τους ρωτήσεις τι γιορτάζουμε τον Δεκαπενταύγουστο, δεν θα ξέρει ούτε ένας νεοδημοκράτης να σου απαντήσει.
Και η διοικούσα εκκλησία κάνει κήρυγμα μέσα στους Ιερούς Ναούς για να μην χάσουν την εξουσία οι προδότες, οι κλέφτες, οι απατεώνες.
Μασόνοι δεσποτάδες με πρησμένες κοιλιές κάνουν πολιτικό κήρυγμα για έξοδο από την κρίση.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΤΑΞΕΙ ΟΛΟΥΣ ΕΞΩ;
 
 
 Το παραπάνω κείμενο το αναδημοσιεύσαμε από εδώ
 Μιας και μιλάμε για δεξιούς ξεφτίλες, Σαμαράδες κτλ, και αφού πλησιάζει και το επόμενο παγκόσμιο κύπελλο καλαθοσφαίρισης όπου στην εθνική Ελλάδας (;) θα συμμετέχει και κάποιος... Αντετονκούμπο εκ Νιγηρίας που απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα "με εντολή Σαμαρά", ας δούμε την παρακάτω φωτογραφία. 
 Ταιριάζει γάντι με τον τίτλο του άρθρου περί ΞΕΦΤΙΛΑΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ:
 
   

   
       Μια ζωή ξεφτίλες....
     

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Τι έλεγε ο "υπερπατριώτης" Βελουχιώτης κατά του Καποδίστρια και πως απαξίωνε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου


 Στις 22 Οκτωβρίου 1944 ο Βελουχιώτης εκφώνησε στην, προσφάτως εκκενωθείσα απ΄τους Γερμανούς, Λαμία έναν λόγο που σίγουρα δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητος.
 Ο λόγος του είναι γεμάτος από υπερπατριωτικές κορώνες ανακατεμένες με μία προσωπικής του εμπεύσεως προπαγάνδα υπέρ των κομμουνιστών και ειδικώς του ΚΚΕ. Δεν είναι άλλωστε μυστικό ότι ο Βελουχιώτης ήταν ιδιαιτέρως αντιφατικό άτομο και η αντιφατικότητά του προεκτεινόταν και στον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόταν τον κομμουνισμό.

 Δεν θα αναλύσουμε τον λόγο του. Εύκολα μπορεί ο καθένας να τον βρει είτε σε βιβλία είτε στο διαδίκτυο, και να σχηματίσει ιδίαν άποψη. Η αυθεντικότητά του δεν αμφισβητείται.

 Αυτό που έχει περάσει λίγο ασχολίαστο είναι η αρνητικότατη γνώμη που εξέφραζε ο Βελουχιώτης για τον Ιωάννη Καποδίστρια.
 Ας δούμε τι έλεγε:

   "Ο Γιάννης Καποδίστριας, που μας τον παρουσιάζουν στα σχολειά σαν μεγάλο και τρανό, με προτομές και πορτραίτα, είναι ο πρώτος καταστροφέας της Ελλάδας. Μα ότι έκανε, δεν το έκανε σαν Καποδίστριας, μα σαν εκπρόσωπος όλης της ελληνικής αντίδρασης. Ας ούρλιαζε λοιπόν, μαζί με τη διεθνή και η ντόπια αντίδραση. Κι ας υπογράφανε άτιμα χαρτιά."

 και παρακάτω:

"Με την επικράτηση της επανάστασης αμέσως οι δικοί μας κοτζαμπάσηδες επιβλήθηκαν πάνω στη χώρα μας. Η αντίδραση, ντόπια και ξένη, για να ευνουχίσει το λαϊκό χαραχτήρα του κινήματος και να επιβάλει νέα σκλαβιά, χρησιμοποίησε όλα τα μέσα. Και στο τέλος το πέτυχε.  
 Η αρχή έγινε κολλώντας στο σβέρκο της πατρίδας μας αυτόν που σας είπα πρωτύτερα:
Τον Καποδίστρια. Ο Γιάννης Καποδίστριας από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους άρχισε την καταστροφή της χώρας μας, κι ένας άλλος Γιάννης, ο Μεταξάς, έβαλε σ' αυτήν το καπάκι"

  
 Ενδιαφέρον έχει επίσης και η παρακάτω φράση του:
 
"Μα από δω και πέρα θα έχουμε δυο εθνικές γιορτές: την 25η Μάρτη και την 27η Σεπτέμβρη επέτειο της δημιουργίας του ΕΑΜ, που αποτέλεσε τη βάση της σημερινής μας απελευθέρωσης."

  Για τον Βελουχιώτη λοιπόν υπήρχε μόνο η 25η Μαρτίου και η... 27η Σεπτέμβρη...
 Καμμία αναφορά στην 28η Οκτωβρίου. Το "ΟΧΙ" του Μεταξά και ο συνακόλουθος ηρωικός αγώνας λαού και στρατού στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, δεν χρήζουν απόδοσης τιμών εθνικής επετείου, κατά τον "υπερπατριώτη" Άρη Βελουχιώτη.

 Όπως φαίνεται, το κόμπλεξ απέναντι στον Ιωάννη Μεταξά ήταν κάτι παραπάνω από έκδηλο...
 
 Ας μην βιαστούν κάποιοι να ισχυριστούν ότι τότε η 28η Οκτωβρίου δεν είχε καθιερωθεί ακόμα ως εθνική επέτειος. Ο λαός τιμούσε απ΄τα κατοχικά ακόμα χρόνια αυτήν την επέτειο, ενώ στις 28/10/1944, δηλαδή λίγες μέρες μετά τον λόγο του Βελουχιώτη, έγινε και ο πρώτος επίσημος εορτασμός της επετείου στην Αθήνα. Δείτε εδώ και εδώ


 Κατά τ'άλλα, ο λόγος του έχει εξαιρετικά ενδιαφέρον, ειδικά στα σημεία όπου ομιλεί περί φυλής, φυλετικής συνέχειας κτλ. Αν κυβερνούσε τότε ο Σαμαράς και η κουστωδία του μπορεί και να τον προφυλακίζανε για υποκίνηση ρατσιστικού μίσους, σύμφωνα με το προς ψήφιση αντιρατσιστικό...

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Μία πολύ ενδιαφέρουσα μαρτυρία του Νίκολας Χάμμοντ σχετικά με τις προθέσεις των Βρετανών για την ελληνική αντίσταση απ΄το 1941


 Ο Νίκολας Χάμμοντ που στους κύκλους των αντιστασιακών οργανώσεων ήταν περισσότερο γνωστός με το ψευδώνυμο αντισυνταγματάρχης Εγγς, ήταν απ΄τους Βρετανούς που έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο την περίοδο της Κατοχής. Για ένα διάστημα, το καλοκαίρι του 1944, διετέλεσε και επικεφαλής της Συμμαχικής Στρατιωτικής Αποστολής στην Ελλάδα ως αντικαταστάτης του Κρις Γουντχάουζ.
 Ο Χάμμοντ ήταν αρχαιολόγος, ελληνομαθής, με έντονο ενδιαφέρον για την αρχαία ελληνική ιστορία και ειδικότερα για την Μακεδονία. Άποψή μας είναι ότι οι προθέσεις του ήταν καλές και ο φιλελληνισμός του ήταν γνήσιος και όχι υποκριτικός, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.

 Αυτό που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και το οποίο παραθέτουμε παρακάτω είναι μία μαρτυρία του που δίνει μια άλλη διάσταση στις προθέσεις της βρετανικής υπηρεσίας SOE η οποία σε σημαντικό ποσοστό (δεν ήταν βέβαια η μόνη, καθώς υπήρχαν και άλλες υπηρεσίες με παρόμοιο ρόλο όπως το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής ή ακόμα και το Φόρειν Όφις) καθόριζε την βρετανική στάση απέναντι στην ελληνική αντίσταση.

 Διαβάζουμε λοιπόν απ΄το βιβλίο του Νίκου Πασχαλίδη "Ο Βρετανός διοικητής Nicholas Hammond", σελ.38:

  


 
 Η εγκυρότητα της πηγής δεν αμφισβητείται, αφού και ο ίδιος ο Χάμμοντ στο έργο του "Με τους αντάρτες 1943-44", σελ.11-12, λέει ακριβώς τα ίδια.

 Σύμφωνα με τον Χάμμοντ λοιπόν, οι Άγγλοι είχαν αποφασίσει εξ'αρχής να στραφούν σε βενιζελικούς, αντιμεταξικούς και κομμουνιστές για την οργάνωση αντίστασης επειδή δεν εμπιστεύονταν τους Μεταξά και Παπαγό.
 Η αιτιολογία βέβαια της μη-εμπιστοσύνης τους προς τους Μεταξά-Παπάγο επειδή οι δύο τους είχαν σπουδάσει στην Γερμανία δεν στέκει. Ο Μεταξάς είχε μεν φοιτήσει στην Πολεμική Ακαδημία του Βερολίνου 40 χρόνια πριν (αποφοίτησε το 1902...) αλλά επί πρωθυπουργίας του δεν μεταβλήθηκε ο φιλοβρετανικός προσανατολισμός της Ελλάδας, ενώ ο Παπάγος δεν είχε σπουδάσει στην Γερμανία, αλλά στο Βέλγιο. Η δε μεταγενέστερη πορεία του Παπάγου σε καμμία περίπτωση δεν είχε ούτε ίχνος γερμανοφιλίας (βλ.εδώ)
 Είναι προφανές ότι άλλοι ήταν οι λόγοι του αποκλεισμού των μεταξικών και γενικώς των φιλοκυβερνητικών απ΄την αντίσταση.

 Προκαλεί εντύπωση πάντως πως οι Βρετανοί δεν είχαν κανένα πρόβλημα να συνεργαστούν ακόμα και με κομμουνιστές απ΄το 1941 κιόλας (πρωτού εκδηλωθεί η γερμανική επίθεση τον Απρίλιο του 1941), παρά το ότι οι τελευταίοι ως γνήσιοι σοβιετόδουλοι ήταν λογικό να είναι στην γραμμή του συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ.