Αφού απέτυχαν οι πολιτικοί, αφού απέτυχε η συνεχής προπαγάνδα για τους "καημένους" ξένους "που υποφέρουν" κ.λπ., και επειδή οι Έλληνες φαίνονται, έστω και καθυστερημένα, να ξυπνάνε και να ετοιμάζονται να αντισταθούν στην εισβολή των αλλοφύλων, επιστρατεύτηκαν για άλλη μία φορά οι παπάδες, ανασύροντας από τη φυλετική μνήμη εικόνες από τον καιρό πριν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Και ήρθαν και οι τρεις, και (δεν) είναι ν' απορείς πόσο γρήγορα και εύκολα ξεπέρασαν τις διαφορές τους. Αυτές τις διαφορές που τους βοηθάνε να χωρίζουν τους λαούς της Ευρώπης από τ' αδέλφια τους, που τους βοηθάνε να εξυπηρετούν τα υλιστικά τους συμφέροντα και να μαντρώνουν τις ψυχές και τις συνειδήσεις.
Ήρθαν με το ψέμμα και την υποκρισία τους, με τα άσχημα πρόσωπά τους και την αποκρουστική τους εμφάνιση.
Ο Βαρθολομαίος, που δεν καταφέρνει να κρύψει κάτω από τα ράσα την τουρκική στολή του, ούτε την τουρκική κτηνωδία και βαρβαρότητα κάτω από το μειλίχιο ύφος.
Ο αριστερός Ιερώνυμος, με το αλλόκοτο πρόσωπο, πρόσωπο αμαρτωλού, πρόσωπο στιγματισμένο από τα πάθη, τις ενοχές και από τα αμαρτήματα του ευρύτερου εκκλησιαστικού περιβάλλοντός του, που έχει ανεχτεί και έχει αποσιωπήσει.
Και τέλος, ο Φραγκίσκος, που δεν προσπαθεί καν να κρύψει τη σκληρότητά του, ο Φραγκίσκος, αδίστακτος και αποφασισμένος να μην αφήσει κανέναν να απειλήσει την εξουσία του και να αμαυρώσει το αμαρτωλό Βατικανό.
Ο Φραγκίσκος, που μπορεί να πλένει καμμιά φορά τα πόδια κάποιων ξένων έτσι για να παρουσιάσει ένα ταπεινό πρόσωπο, αλλά δεν δίνει δεκάρα για όλα αυτά τα δύστυχα παιδιά που έχουν βιαστεί, που έχουν υποφέρει, έχουν ματώσει, έχουν πεθάνει στα χέρια των καθολικών ιερέων. Όχι, δεν ενοχλούν τον ύπνο του οι κραυγές των παιδιών που βασανίστηκαν, τα γοερά τους κλάματα, δεν συγκλονίζεται που στα κελιά τού βασίλειού του, σε όλο τον κόσμο, ξεψύχησαν τόσα παιδιά. Κι ήρθε αυτός, ο τελευταίος των τελευταίων, ο πιο αμαρτωλός, να μας επηρεάσει, ώστε να δεχθούμε την εισβολή των αλλοφύλων και να μην αντισταθούμε.
Ήρθαν και οι τρεις τους να μας ζητήσουν να πούμε με πιο σύγχρονα λόγια το ίδιο, το παλιό "σφάξε με αγά μου, ν' αγιάσω". Ήρθαν κραδαίνοντας το παλιό, καλό, δοκιμασμένο όπλο της ενοχής και της αμαρτίας. Και είναι τόση η σύμπνοιά τους, που καταλαβαίνει κανείς αμέσως ότι βρίσκονται σε κοινή υπηρεσία.
Το ότι το σύστημα έβαλε τόσο πολύ τα δυνατά του δείχνει ότι κάτι αγνό και καθαρό γεννιέται στην Ελλάδα. Οι Έλληνες ξυπνούν και εξεγείρονται. Τόσα χρόνια κομματικών εξαρτήσεων, τόσα χρόνια εκκλησιαστικής εξουσίας, τόσα χρόνια προπαγάνδας και πλύσης εγκεφάλου ενίσχυσαν τον ατομισμό του Έλληνα κι έπρεπε το κακό να μπει στο σπίτι του για να αποφασίσει να αντιδράσει. Κι είναι αλήθεια ότι ξεκίνησε να αντιδρά για να προστατεύσει τα δικά του συμφέροντα πρώτα. Όμως, ο πόνος και η μάχη αφυπνίζουν και εξαγνίζουν. Φτάνει η στιγμή που ο Έλληνας θα πολεμήσει για την αξιοπρέπειά του, απαλλαγμένος από ψεύτικες ενοχές και περιφρονώντας το φόβητρο της αμαρτίας.
Αμαρτία είναι να προδίδεις το αίμα σου.
ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΛΗ ΜΑΣ