Τρίτη 12 Μαρτίου 2019

Αντετοκούνμπο: Ως το 2017 δήλωνε Έλληνας, το 2018 δήλωσε Ελληνονιγηριανός και εν έτει 2019 "αποκάλυψε" οτι είναι Νιγηριανός!!!!!!



 Τελικά η περιπτωσάρα Αντετοκούνμπο έχει μεγάλη πλάκα.
 Όχι τόσο για τον ίδιο (αυτός την δουλειά του κάνει και καλά κάνει) αλλά για τον συρφετό των καθυστερημένων ελληναράδων που τον θαυμάζουν.

 Ας δούμε λίγο κάποιες πρόσφατες δηλώσεις του από συστημικές καθεστωτικές (και όχι φασιστικές, ξενοφοβικές, ρατσιστικές, συνομωσιολογικές κτλ) ιστοσελίδες:

 Στις 25/06/2017 δήλωσε Έλληνας:
https://www.cnn.gr/news/sports/story/86414/giannis-antetokoynmpo-eimai-ellinas-den-exo-gnorisei-kati-allo-pics-vids

 Είπε ότι "δεν έχει γνωρίσει κάτι άλλο πέρα απ΄την Ελλάδα"...
 Χμμμ... μάλιστα.. για να δούμε όμως και την συνέχεια..

 Στις 15/11/2018 δήλωσε ότι αυτός και τα αδέλφια του είναι ελληνονιγηριανοί:
https://www.sport24.gr/Basket/USA/NBA/giannhs-antetokounmpo-egw-kai-ta-adelfia-moy-eimaste-ellhnonighrianoi-kai-se-opoion-aresei.5364090.html

 Ξαφνικά μέσα σε ενάμιση χρόνο από Έλληνας έγινε Ελληνονιγηριανός....

Στις 05/03/2019 όμως δηλώνει Νιγηριανός και περήφανος Αφρικανός:
https://theundefeated.com/features/bucks-giannis-antetokounmpo-greek-freak-wants-to-go-back-to-his-nigerian-roots/

 Αυτή η τελευταία του συνέντευξη είναι και η πιο ενδιαφέρουσα...

Πέραν του ότι μιλάει ανοικτά για το πόσο περήφανος Αφρικανός είναι, λέει ότι και οι δύο γονείς του είναι μαύροι Νιγηριανοί (σιγά την είδηση), ότι μεγάλωσε σε νιγηριανό σπίτι με νιγηριανή κουλτούρα και πως παρά το ότι πήγαινε σε ελληνικό σχόλειο (λογικό αφού δεν υπάρχουν -ακομα τουλάχιστον- νιγηριανά σχολεία στο ελλαδιστάν) όταν επέστρεφε σπίτι δεν υπήρχε ίχνος ελληνικής κουλτούρας (και αυτό λογικό).
 Υπενθυμίζουμε ότι είναι το ίδιο άτομο που πριν 2 χρόνια δήλωνε Έλληνας και ότι δεν έχει γνωρίσει κάτι άλλο εκτός απ΄την Ελλάδα..

Λέει επίσης ότι "προφανώς και τα παιδιά του θα γεννηθούν και θα ζήσουν στις ΗΠΑ"..
 Ε τι περιμένατε βρε κατακαημένοι ελληναράδες;;;
 Ότι ο Αντετοκούνμπο θα σας έκανε την χάρη να γυρίσει να μείνει μαζί σας;;
 Για τόσο μαλάκα τον έχετε;



 Είναι προφανές ότι σταδιακά ο Αντετοκούνμπο απομακρύνεται απ΄το υπερ-ελληναράδικο προφίλ που πασχίζουν να του οικοδομήσουν οι αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι, και αποκαλύπτει το τι πραγματικά νοιώθει.
 Είναι αυτονόητο ότι ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ.
 Νιγηριανός ήταν είναι και θα είναι. Απλά χρησιμοποίησε τους βλάκες τους Έλληνες για να γίνει γνωστός, δηλαδή σαν σκαλοπάτι για την αθλητική του καριέρα.
Τώρα που δεν τους έχει καμμία ανάγκη, μπορεί πλέον να μιλάει ανοιχτά για το ποιος είναι.
Αν μη τι άλλο αξίζουν συγχαρητήρια στους καθοδηγητές του για την πανέξυπνη τακτική που του υπέδειξαν να ακολουθήσει.

Όσον αφορά τους ελληνόφωνους θαυμαστές του... τι να πρωτοπείς για τα χάλια τους...

Δεν ντρέπεστε λίγο ρε πανηλίθιοι ελληναράδες να θεωρείτε συμπατριώτη σας έναν αφρικανό που σας κοροϊδεύει μες στα μούτρα σας;;;
 Αλλά τέτοιοι που είστε, και λίγα σας κάνουν...

 Άντε και περαστικά σας.


Πέμπτη 7 Μαρτίου 2019

Δεν κάνουμε παιδιά γιατί κάνουμε εαυτούς



Θα στενοχωρήσω τους πολιτικούς αρχηγούς και τους βουλευτές, αλλά οι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν σταμάτησαν να κάνουν τόσα παιδιά όσα έκαναν εξ αιτίας της κρίσης και της οικονομικής δυσπραγίας. Είναι κι αυτός ένας λόγος αλλά δεν είναι ο κύριος. Επομένως, οι πολιτικοί καλά κάνουν και σκέφτονται οικονομικές ενισχύσεις, αλλά αυτές δεν θα λύσουν το πρόβλημα της υπογεννητικότητας.

Όπως μπορεί να διαπιστώσει καθένας, οι πιο φτωχοί είναι εκείνοι που κάνουν και τα περισσότερα παιδιά. Όχι μόνο στην Ελλάδα. Παντού. Όχι μόνο σήμερα. Και παλιότερα. Η υπογεννητικότητα χτυπάει την πόρτα της ευημερούσας δυτικής Ευρώπης εδώ και τρείς δεκαετίες, με εξαίρεση την Γαλλία, όπου οι οικογένειες με περισσότερα από δύο παιδιά εξακολουθούν και είναι πολλές (απορία: μήπως αυτό το σχετικά υψηλό ποσοστό οικογενειών με πάνω από δύο παιδιά οφείλεται στους υψηλούς δείκτες γεννητικότητας των Αφρικανών και των Αράβων της Γαλλίας;;;; ). Παρά τα και εκεί οικονομικά προβλήματα. Στη Γαλλία, όπως και στην Αμερική, είναι θέμα κουλτούρας.

Στην Ελλάδα, όπως θα ξέρουν οι αναγνώστες, οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας έκαναν πιο πολλά παιδιά παρόλο που είχαν πολύ λιγότερα χρήματα. Και πολύ σκληρότερα βγαλμένα χρήματα. Συχνά, αβέβαια χρήματα. Σήμερα είχαν, αύριο δεν είχαν.

Τα παιδιά ήταν παλιότερα, εργατικά χέρια. Περιουσία. Για πολλούς. Για πολλούς ήταν αποτέλεσμα ανεξέλεγκτων ορμών. Η πρόληψη ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Για πολλούς αστούς ήταν οικογενειακό ή κοινωνικό καθήκον. Και για πολλούς ήταν κάτι παραπάνω: Επιθυμία. Για σχεδόν όλους πάντως, ήταν μια ευθύνη. Την οποία επωμίζονταν.

Από τη δεκαετία του 1960 και μετά, όσο η ελληνική οικογένεια άλλαζε μορφή άρχισε να περιορίζεται και ο αριθμός των παιδιών ανά ζευγάρι. Δεν ήταν τα λεφτά ο λόγος. Για την ακρίβεια, ήταν τα λεφτά, αλλά από την ανάποδη!


Η γυναίκα άρχισε να χειραφετείται και να μην είναι έρμαιο των αντρικών ορμών. Είχε επιλογή για τον αν θα τεκνοποιούσε ή όχι και πότε. Η κοινωνική και νομική τιμωρία για τις αμβλώσεις έπαψε να υπάρχει σταδιακά. Το κυριότερο: Η γυναίκα μπήκε στη μισθωτή και την εργατική παραγωγή, που απαιτούσαν πολύωρη απουσία από το σπίτι. Δεν ήταν πια στα χωράφια με όλη την οικογένεια. Κυρίως: Η γυναίκα απέκτησε καριέρα. Και τη δυνατότητα να επιλέξει από πολύ περισσότερους άντρες.

Από την άλλη πλευρά, ο άντρας έπαψε να είναι ο αφέντης που αποφάσιζε. Ταυτόχρονα, με την κάμψη του συντηρητισμού, απέκτησε πρόσβαση σε πολύ περισσότερες γυναίκες από πρίν, πολύ πιο εύκολα. Δεν ήταν πια υποχρεωμένος να παντρευτεί στα 20 τη μια από τις ελάχιστες που γνώριζε.

Ταυτόχρονα με όλα αυτά ήρθε η αφθονία των αγαθών και η οικονομική ευημερία. Η ευημερία φέρνει μαζί της την απέχθεια στη στρίμωξη. Και η οικογένεια με τα παιδιά είναι στρίμωξη. Η ευκολία στην καθημερινή ζωή μαθαίνει τον άνθρωπο στην ευκολία γενικότερα. Η οικογένεια δεν είναι ευκολία. Είναι ευθύνη και σκληρός διαρκής αγώνας. Αγώνας να συμβιώνεις αρμονικά με το ταίρι σου και αγώνας να συμβιώνεις αρμονικά με τα παιδιά σου. Πολύ δύσκολα πράγματα. Ο τέλειος σύντροφος δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει και ο τέλειος γονιός.

Από τη δεκαετία του 1980 και μετά, με αυξητική τάση από τη δεκαετία του 1990, όλο και λιγότερα ζευγάρια έκαναν πάνω από ένα παιδί. Επικαλούνταν σχεδόν όλοι τα έξοδα ή τις ελλείψεις του κράτους σε δομές, αλλά η αλήθεια είναι αλλού:

Οι νεοέλληνες καλόμαθαν στα εύκολα. Καλόμαθαν να απολαμβάνουν τα αγαθά της οικονομίας για την ατομική τους καλοπέραση. Καλόμαθαν να αλλάζουν συντρόφους όταν ο προηγούμενος δεν τους ήταν πια αρεστός. Υπήρχε προσφορά και ζήτηση. Καλόμαθαν να ενηλικιώνονται όλο και πιο αργά, υπό την προστασία της οικογένειάς τους. Το 1960 ήσουν ενήλικος στα 21. Το 1990, στα 30. Σήμερα, στα 35!

Από το 2000 μέχρι και σήμερα ένα μεγάλο ποσοστό 30χρονων μένει με τους γονείς του. Λίγοι από ολοκληρωτική ανάγκη. Οι πιο πολλοί γιατί έτσι βολεύει. Και μεις όταν φύγαμε από τα σπίτια μας ίσα που ζούσαμε. Δουλεύαμε για ψίχουλα. Αλλά, η επιθυμία για ελευθερία και η χαώδης απόσταση αντιλήψεων από τους γονείς μας δεν μας κρατούσαν στα πατρικά.

Η ελληνική κοινωνία είναι σε λάθος δρόμο. Παράγει όλο και πιο πολλούς ευθυνόφοβους απογόνους από όσους μπορεί να θρέψει. Δεν φταίνε οι απόγονοι. Οι γόνοι φταίνε. Και δεν φταίει η οικονομική κρίση. Η οικονομική κρίση είναι κοινωνική κρίση. Που οδηγεί σε οικονομική κρίση.

Το ελληνικό κράτος σ αυτή την κρίση είναι απόν. Δεν έχει καμιά δομή που να στηρίζει τα εργαζόμενα ζευγάρια που έχουν παιδιά. Ο παππούς και η γιαγιά δεν είναι πάντα υπαρκτοί. Δεν έχει δομές που να στηρίζουν τις όλο και αυξανόμενες μονογονεϊκές οικογένειες. Άλλη πληγή της κοινωνία της αφθονίας σε εν δυνάμει συντρόφους. Φύγε συ έλα συ. Επιπόλαιες επιλογές από επιπόλαιους ενήλικες που δεν είναι ακόμα ενήλικες.

Το κράτος δεν εκπαιδεύει στα σχολεία πολίτες για ενηλικίωση. Αντιθέτως, αναπαράγει τις γονεϊκές στρεβλώσεις της υπερπροστασίας και της ευθυνοφοβίας. Και τα τελευταία δύο χρόνια αντί να αυξάνει μειώνει βρεφονηπιακούς σταθμούς και ολοήμερες δομές για παιδιά.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πάρα πολλά νεαρά ζευγάρια ή άτομα έχουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Και το παιδί έχει ανάγκη από έξοδα. Κανείς δεν τους έχει πει ότι το παιδί έχει ανάγκη πρώτα από όλα από αγάπη και νοιάξιμο. Αυτά γεννάνε ένα παιδί. Και πολύ λιγότερα έξοδα από όσα φαντάζεται μια κοινωνία που στραβοκοιτάζει ένα φτηνό καρότσι ή ένα φτηνό παλτουδάκι.

Η ευκολία είναι το σύνθημα πάνω στο οποίο χτίστηκε η νέα μεταπολεμική κοινωνία. Η ευκολία παράγει ευκολίες. Και παράγει νέες απαιτήσεις για ευκολίες. Η οικογένεια δεν είναι ευκολία. Είναι δυσκολία. Γιατί η αγάπη δεν είναι ευκολία. Είναι δυσκολία. Και τα παιδιά δεν είναι ευκολία. Είναι η πιο ωραία δυσκολία των ανθρώπων.

Οι πολιτικοί της χώρας, αντί να μοιράζουν λεφτά – που κι αυτά χρειάζονται- για παιδιά, θα έκαναν καλύτερα αν είχαν ένα όραμα μιας κοινωνίας που παράγει υπεύθυνους πολίτες. Με αγάπη στην οικογένεια. Με δομές που να ευνοούν τις οικογένειες. Και με εργασιακές συνθήκες που να υπηρετούν την οικογένεια. Όχι μόνο την τσέπη.

Τα παιδιά είναι πλούτος. Ψυχικός. Η ελληνική κοινωνία έχει χάσει την επαφή της με αυτήν την αλήθεια, που κάποτε, όταν ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΤΩΧΗ ήξερε. Τώρα βασιλεύει ο εαυτός.


Πηγή: https://thesecretrealtruth.blogspot.com/2019/03/blog-post_242.html?fbclid=IwAR1sq3QFou7Eh65sYVJB5Rp8GljR6foRaVhaZsbQmyTWV1Cs52AtTqYCssY

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019

Η Νέμεσις χτυπάει αλύπητα τους δήθεν "ήρωες" του "προσφυγικού"


 Τον τελευταίο καιρό φαίνεται ότι από μεταφυσικής απόψεως τα πράγματα είναι δύσκολα για τους απανταχού "φιλάνθρωπους" και ψευδο-αλληλέγγους αντιρατσιστές (επαγγελματίες ή ερασιτέχνες).

 Ο ένας μετά τον άλλο οι δήθεν "ήρωες" της ψευτο-προσφυγικής κρίσης (=λαθροεποικισμός και βαρβαρο-ισλαμοποίηση της Ευρώπης) μας αφήνουν χρόνους.


Πρώτος άνοιξε τον χορό ο "ήρωας λιμενικός της Λέσβου":

https://www.iefimerida.gr/news/450250/efyge-xafnika-o-kyriakos-papadopoylos-o-iroas-limenikos-apo-ti-lesvo-poy-esose-5000

Μετά ήταν η σειρά μιας εκ των τριών "γιαγιάδων-συμβόλων" της Συκαμιάς:

https://www.lesvosnews.net/articles/news-categories/koinonia/pethane-i-maritsa-i-giagia-symvolo-tis-lesvoy

Ακολούθησε ο "ήρωας φούρναρης της Κω":

https://www.news247.gr/koinonia/pethane-o-foyrnaris-tis-ko-poy-eiche-timithei-apo-tin-eyropaiki-epitropi.6694915.html

Και η πρόσφατη καταχώρηση στην λίστα των αποχωρήσεων ήταν ο "ήρωας φωτογράφος":

https://www.reader.gr/news/koinonia/pethane-o-polyvraveymenos-fotoreporter-giannis-mpehrakis



 Απ'όλα έχει ο μπαξές...
Ήρωες λιμενικούς, ήρωες φουρνάρηδες, γιαγιάδες-σύμβολα, ήρωες φωτογράφους...
Αν μη τι άλλο ο "ηρωισμός" ξεχειλίζει στο ελλαδιστάν...

 Ένας κακοπροαίρετος θα μπορούσε να αναφωνήσει... ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ!! διότι οι παραπάνω αποδημήσαντες συνεισέφεραν -απ΄το πόστο του ο καθένας- τα μέγιστα στην περαιτερω ισλαμο-καφροποίηση της Ευρώπης.

 Εμείς όμως επειδή δεν είμαστε κακοπροαίρετοι δεν υιοθετούμε τέτοιες απόψεις... ούτε λέμε ότι χαιρόμαστε με τον θάνατό τους. Δεν θα είχε κανένα νόημα αυτό.

 Απ΄την άλλη όμως δεν έχουμε απολύτως κανέναν λόγο να λυπηθούμε για τον θάνατο των παραπάνω "ηρώων".
 Απλά ελπίζουμε να μην βρεθούν άλλοι μιμητές τους.

 Ανεξάρτητα όμως απ΄το τι θέλουμε εμείς, οι επίδοξοι μιμητές τους πρέπει να έχουν κατα νου ότι η Νέμεσις είναι πολύ σκληρή και δεν χαμπαριάζει από τηλε-ηρωισμούς και επικοινωνιακά παιχνιδάκια.