Ο δημοσιογράφος Άρης Σπίνος έγραψε στην στήλη του " Στον ιστό της αράχνης" στην εφημερίδα Ακρόπολη ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο "Γυναικεία λεβεντιά".
Αναφέρεται στην αξιοπρεπέσταση στάση που κρατούν οι μητέρες, οι σύζυγοι και οι σύντροφοι των αδίκως προφυλακισμένων βουλευτών και στελεχών της Χρυσής Αυγής.
Το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:
http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/efhmerida-akropolis-h-lebentia-twn-gunaikwn-twn-egkleistwn-sunagwnistwn-ths
Παρακάτω βλέπουμε την εισαγωγή του άρθρου, που συμπληρώνεται με την φωτογραφία μίας ένοπλης γυναίκας την οποία ο Σπίνος προφανώς θεωρεί ως παράδειγμα "γυναικείας λεβεντιάς":
Το πρόβλημα έγκειται ακριβώς σε αυτήν την φωτογραφία.
Οι περισσότεροι προφανώς δεν γνωρίζουν ότι η κυρία που απεικονίζεται είναι αντάρτισσα του ΕΛΑΣ!
Το όνομα της είναι Τιτίκα Παναγιωτίδου-Γκελντή.
Στις παρακάτω ιστοσελίδες υπάρχουν πληροφορίες για την ίδια καθώς και μία συνέντευξή της στον γνωστό αριστερό δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου:
http://scorpiafilla.blogspot.gr/2012/10/blog-post_28.html
http://emfilios.blogspot.gr/2011/02/blog-post_08.html
Η Παναγιωτίδου κατετάγη στον ΕΛΑΣ σε ηλικία 16 ετών και μετά από ολιγόμηνη παρουσία σε μία διμοιρία ανταρτισσών, την έστειλαν στην σχολή αξιωματικών του ΕΛΑΣ στην Ρεντίνα. Εκεί μετά από δύο μήνες εκπαίδευση της έδωσαν τον βαθμό του ανθυπολοχαγού!!
Ο καθένας φυσικά μπορεί να αντιληφθεί τι σόι ανθυπολοχαγούς έβγαζε η σχολή αξιωματικών του ΕΛΑΣ με μόλις δύο μήνες εκπαίδευση! Πόσο μάλλον αν μιλάμε για ένα κορίτσι 16 ετών που δεν είχε ουδεμία σχέση με την τέχνη του πολέμου...
Ας προχωρήσουμε όμως στο θέμα μας.
Την Παναγιωτίδου την διάλεξε ο φωτογράφος Σπύρος Μελετζής, ως το καταλληλότερο πρόσωπο για να συμβολίσει τη γυναίκα της Αντίστασης.
Στην συνέντευξή της, η ίδια λέει για την φωτογράφησή της:
"Μία εδώ, μια εκεί, όπως είπα, ανφάς, προφίλ, έτσι, έτσι, έτσι. Πολλές φωτογραφίες, εκ των οποίων η μία έγινε και γραμματόσημο της εθνικής αντίστασης το 1981 ή 1982, το 1982 μάλλον, γιατί το 1981 Οκτώβρη είχε βγει, με εντολή του Προέδρου μας, του Ανδρέα Παπανδρέου, γιατί εγώ ανήκω στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., θέλω δεν θέλω θα το πω."
Έχουμε λοιπόν μία έφηβη που εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και βαφτίστηκε αξιωματικός με συνοπτικές διαδικασίες και η οποία επελέγη για μία προπαγανδιστική φωτογράφηση απ΄τους κομμουνιστές. Ελασίτικο φωτομοντέλο δηλαδή..
Αργότερα, επί εποχής ακραίου πασοκισμού του -εκ των ολετήρων της Ελλάδας- Ανδρέα Παπανδρέου, η φωτογραφία της έγινε γραμματόσημο. Άλλωστε και η ίδια στο ΠΑΣΟΚ ανήκει (τουλάχιστον άνηκε ως το 2008 οπότε και δόθηκε η συνέντευξή της).
Μοιραία προκύπτει το ερώτημα:
Ο κ.Σπίνος δεν τα ήξερε αυτά τα στοιχεία;
Είμαστε σίγουροι πως όχι. Διότι αν τα γνώριζε, δεν θα χρησιμοποιούσε την φωτογραφία της ως απεικόνιση της γυναικείας λεβεντιάς...
Υπάρχουν άλλες εικόνες αγωνιστριών που θα μπορούσαν να κοσμήσουν το άρθρο για τις μητέρες, τις συζύγους και τις συντρόφους των στελεχών της Χρυσής Αυγής.
Ας έβαζε ένα πορτραίτο της Μπουμπουλίνας ή της Μαντώ Μαυρογένους, μία φωτογραφία της ανώνυμης ηπειρώτισσας που συνεισέφερε τα μέγιστα στο έπος του '40, της Λέλας Καραγιάννη ή ακόμα και της Ιουλίας Μπίμπα, ή ακόμα και φωτογραφίες από γυναίκες του ΕΔΕΣ (ναι υπήρχαν και τέτοιες).
Πιστεύουμε ότι οι παραπάνω επιλογές που αναφέραμε είναι απείρως καλύτερες απ'τις πρώην φωτομοντέλες του ΕΛΑΣ, εφόσον το άρθρο του Σπίνου αφορά τις γυναίκες της Χρυσής Αυγής. Δεν αναφερόταν στις συριζαίες, τις κνίτισες ή τις πασοκτζούδες. Γι'αυτές μπορεί η Τιτίκα να ήταν μια χαρά. Όχι για την Χρυσή Αυγή όμως.
Πολλοί θα πουν ότι "αυτά είναι λεπτομέρειες" και δεν υπάρχει λόγος να στεκόμαστε εκεί.
Ναι λεπτομέρειες είναι, αλλά οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν την διαφορά.
Καλώς ή κακώς, στην σημερινή εποχή της υπερ-πληροφόρησης η εικόνα παίζει μεγάλο ρόλο και γι'αυτό χρειάζεται η ανάλογη προσοχή.
Η -έστω και ακούσια- αναπαραγωγή προτύπων της αριστεράς δείχνει ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν δόθηκε η απαιτούμενη προσοχή. Με την ίδια λογική, αύριο-μεθαύριο μπορεί ο Σπίνος ή ο κάθε Σπίνος να μας μοστράρει καμμιά φωτογραφία του γνωστού δηλωσία και σφαγέα Βελουχιώτη.