Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Ο αυτοεξευτελισμός του μέσου άσχετου ξερόλα ελληνόφωνου σε όλο του το μεγαλείο



https://www.youtube.com/watch?v=XjG_vELzvz4


 Τα σχόλια περιττεύουν.
 Ελληνόφωνοι και ΚΥΡΙΩΣ ελληνόφωνες αυτοεξευτελίζονται χωρίς να το καταλαβαίνουν.
 Η ασχετοσύνη και ο ξερολισμός τους είναι εκτός ελέγχου.
 Η κρετινοποίησή τους είναι πιθανότατα μη-αναστρέψιμη

 Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτά τα ΖΩΑ έχουν δικαίωμα ψήφου.
 Ζώα κωλοέλληνες και κωλοελεεινίδες... είστε άξιοι της δημοκρατίας σας.


Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Ολική λοβοτομή! Οι Γάλλοι πενθούν για την ήττα των σφαγεών τους!


 Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην τραγική διανοητική κατάσταση του μέσου λευκού δυτικού ανθρώπου, η οποία τον οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στον αφανισμό.
 Σίγουρα, υπάρχουν κάποιες σοβαρές ενδείξεις αφύπνισης (βλ. Τραμπ, BREXIT) αλλά αυτές όσο ελπιδοφόρες και να είναι δεν αρκούν στην παρούσα φάση να αντιστρέψουν την κατάσταση.

 Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που συνέβη πρόσφατα στο Παρίσι.
 Η δήμαρχος του Παρισιού πήρε την πρωτοβουλία να σβήσουν τα φώτα στον Πύργο του Άιφελ ως ένδειξη αλληλεγγύης στους κατοίκους του Χαλεπίου.
 Η δήμαρχος του Παρισίου θυμήθηκε τους κατοίκους του Χαλεπίου τώρα που η συριακή πόλη ανακαταλήφθηκε απ΄τον συριακό στρατό.
 Τόσον καιρό που το Χαλέπι ήταν υπό τον έλεγχο των ισλαμιστών, ήταν όλα καλώς καμωμένα σύμφωνα με την θηλυκή "λογική" της... 
Τώρα την έπιασε ο πόνος για τους κατοίκους.
Φυσικά δεν μπήκε στον κόπο να σκεφτεί ότι όσοι κάτοικοι παρέμεναν στο ισλαμοκρατούμενο Χαλέπι δεν θα ήταν και οι πλέον φανατικοί εχθροί του ΙSΙS... 
Ούτε βεβαίως σκέφτηκε ότι ανάμεσα στους "κατοίκους" βρίσκουν κάλυψη αντάρτες ισλαμιστές που πετάνε τα όπλα και το παίζουνε "άμαχοι πρόσφυγες".


 Αν μιλούσαμε για κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε αυτό το γεγονός σαν έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα της "αλληλέγγυας" ηλιθιότητας.

 Επειδή όμως μιλάμε για το Παρίσι και γενικότερα για την Γαλλία, το ζήτημα είναι πολύ σοβαρότερο:

α) Οι Γάλλοι τον τελευταίο χρόνο υπέστησαν δύο βάρβαρα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι και στην Νίκαια που τους κόστισαν πάνω από 200 νεκρούς.
β) Για αυτά τα χτυπήματα υπεύθυνοι ήταν οι ισλαμιστές.
γ) Οι ισλαμιστές στο Χαλέπι ηττήθηκαν κατά κράτος.
δ) Οι Γάλλοι πενθούν για την πτώση του Χαλεπίου, δηλαδή για την ήττα των ισλαμιστών.

Δηλαδή, οι Γάλλοι πενθούν για την ήττα των σφαγέων τους.

 Είναι αυταπόδεικτο ότι αυτή η σχιζοφρενική στάση ξεπερνά τα όρια της ηλιθιότητας και εμπίπτει στην κατηγορία της ψυχιατρικής.
 Οι Γάλλοι δεν είναι με τα καλά τους, με προεξάχουσα την δήμαρχο του Παρισίου και τους ομοίους της.

 Όταν ένας λαός φτάνει στο σημείο να πενθεί -στο όνομα μίας νεφελώδους και μονόδρομης "αλληλέγγυης"- για τις ήττες των σφαγέων του, τότε πιθανότατα έχει εισέλθει σε δρόμους που δεν έχουν επιστροφή.

 Δεν ξέρουμε αν στην Γαλλία εκλεγεί πρόεδρος η Λεπέν. Δύσκολο μεν, πιθανό δε.
 Αμφιβάλλουμε όμως αν αυτό φανεί αρκετό για να σωθεί το πάλαι ποτέ κραταιό γαλλικό έθνος.

 Ας πρόσεχαν.
 Ο κάθε λαός είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του.

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Όχι δάκρυα για την Αυστρία


 Δυστυχώς στις χθεσινές εκλογές στην Αυστρία ο υποψήφιος του Κόμματος της Ελευθερίας απέτυχε να αναδειχθεί πρόεδρος. Αυτό είναι το αναμφισβήτητο γεγονός.
Η Αυστρία έχασε μία πολύ καλή ευκαιρία να γίνει η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που θα έχει πρόεδρο προερχόμενο από τον γνωστό "καταραμένο" πολιτικό χώρο.
 Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Αυτό δα έλειπε... Στην πολιτική υπάρχουν νίκες και ήττες.

Άλλωστε, το ότι χάθηκε μία πολύ καλή ευκαιρία δεν αποκλείει διόλου το ενδεχόμενο στο κοντινό μέλλον να παρουσιαστεί μία άλλη ακόμα καλύτερη ευκαιρία, έτσι δεν είναι;;;
 Αφού στην Αυστρία το Κόμμα της Ελευθερίας είναι η πρώτη πολιτική δύναμη, και απ΄την στιγμή που οι αντικειμενικές συνθήκες (λαθρομετανάστευση, αναξιοπιστία της Ε.Ε, οικονομική κρίση, εκβιαστική προώθηση της διεθνιστικής νεοταξίτικης ατζέντας σε κάθε τομέα κ.ο.κ) είναι ευνοϊκές, τότε το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι πως θα παρουσιαστούν και άλλες παρόμοιες ευκαιρίες στο άμεσο μέλλον.

 Στην προκειμένη περίπτωση όμως, ο "μη-πολιτικά ορθός" υποψήφιος είχε κάποια επιπρόσθετα πλεονεκτήματα τα οποία δεν κατάφερε να αξιοποιήσει.
 Το πρώτο ήταν ότι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ έχασε τις προηγούμενες εκλογές λόγω νοθείας, γι'αυτό άλλωστε και επαναλήφθηκαν. Αυτό και μόνο του έδινε ένα πολύ σημαντικό ηθικό πλεονέκτημα απέναντι στον οποιονδήποτε αντίπαλό του.
 Το δεύτερο ήταν ότι το γενικότερο πολιτικό κλίμα παγκοσμίως ευνούσε την εκλογή του, ειδικά μετά το BREXIT και ακόμα περισσότερο μετά την νίκη Τραμπ.

 Δεν κατάφερε όμως να εκμεταλλευτεί τα παραπάνω πλεονεκτήματά του και ηττήθηκε με καθαρή διαφορά.
 Δεν θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε τις ιδιαίτερες πολιτικές συνθήκες της Αυστρίας, διότι δεν έχουμε τις κατάλληλες γνώσεις, ούτε θα το παίξουμε εκλογολόγοι και μετα Χριστόν προφήτες.

 Απλά θα αναρωτηθούμε: Θα μπορούσε το αποτέλεσμα να είνα διαφορετικό αν ο Χόφφερ δεν τα γύριζε υπέρ της Ε.Ε; 
Υποθέτουμε ότι  οι περισσότεροι θα γνωρίζουν ότι ο Χόφφερ εγκατέλειψε την αντί-ευρωπαϊκή φρασεολογία του που άφηνε ορθάνοικτο το ενδεχόμενο εξόδου της Αυστρίας απ΄την αμαρτωλή Ε.Ε, και μιλούσε για "προσπάθεια αλλαγής της Ε.Ε εκ των έσω".
 Θύμιζε δηλαδή την γνωστή μπουρδολογία περί "ανατροπής του συστήματος εκ των έσω" που κατα καιρούς έχουν υιοθετήσει πολλοί κωλοτούμπες ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης.

 Δεν ξέρουμε αν το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό, αν επέμενε στην σκληρή αντιευρωπαϊκή γραμμή του. Αυτό κανείς δεν το ξέρει. Εκ του αποτελέσματος όμως έχουμε το δικαίωμα να το υποθέσουμε.
 Αυτό που ξέρουμε είναι ότι έχει αποδειχθεί κατ'επανάληψη πως τα "στρογγυλέμματα" των πολιτικών απόψεων, η υιοθέτηση πιο "ήπιας" γραμμής και η εσκεμμένη ασάφεια επί καίριων ζητημάτων που εξ'ορισμού έχουν μόνο άσπρο-μαύρο δίχως ενδιάμεσες αποχρώσεις, δεν φέρει θετικά αποτελέσματα.

 Μακάρι οι εν Ελλάδι αρμόδιοι να αντιληφθούν ορθώς (και πολύ καλύτερα από εμάς που απλά επιχειρούμε μία γενική προσέγγιση) τους λόγους της ήττας του Χόφφερ και να να πράξουν τα δέοντα.
 Το σίγουρο είναι ότι τα στρογγυλέμματα και οι ασάφειες δεν οδήγουν πουθενά...


 Για την Ιταλία δεν έχουμε να πούμε κάτι. Η άνετη επικράτηση του ΟΧΙ ήταν ακόμα μία καρπαζιά στο σβέρκο των πάσης φύσεως καθεστωτικών.
 Περαστικά τους, για μία ακόμα φορά... μέχρι την επόμενη..

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Πολιτιστικός Μαρξισμός: Η καρδιά του ηθικού ξεπεσμού μας






Εδώ και χρόνια οι χριστιανοί ανά τον κόσμο παραπονούνται για την «διαφθορά της κοινωνίας». Σε όλο το φάσμα του χριστιανικού κόσμου - σε Δύση και Ανατολή – υποδεικνύονται ορισμένα κοινά δείγματα αυτής της διαφθοράς και αυτά είναι: η αύξηση των διαζυγίων, (αν και οι mainstream προτεστάντες εδώ σιωπούν), η κουλτούρα του πανσεξουαλισμού, η σεξουαλικοποίηση των εφήβων, οι αμβλώσεις, (τα απόνερα της λεγόμενης «σεξουαλικής επανάστασης» της δεκαετίας του ‘60), η εξάπλωση των ναρκωτικών, ο «πόλεμος κατά της οικογένειας», κυρίως με την νομιμοποίηση του «γάμου» των ομοφυλόφιλων, την θεωρία της «ρευστότητας» του φύλου και την προώθηση της ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας ακόμα και στις μικρές ηλικίες και μέσα από τα σχολεία, η προώθηση του αθεϊσμού, η κατασυκοφάντηση και γελοιοποίηση του χριστιανισμού και την ίδια ώρα ο εξωραϊσμός του Ισλάμ (!), η αποχριστανοποίηση της πάλαι πότε χριστιανικής Δύσης και άλλα παρεμφερή (π.χ. ο «πόλεμος κατά των Χριστουγέννων», η απροθυμία για απογόνους, η απενοχοποίηση της αυτοκτονίας κλπ).


Άλλοι φωνάζουν, άλλοι γράφουν, και μερικοί βγαίνουν στους δρόμους.


Πέρα από γενικές καταγγελίες και απόδοση ευθυνών στις «άθεες κυβερνήσεις», στους «κακούς πολιτικούς» ή και στον «Σατανά», ουδείς δείχνει να κατονομάζει την ιδεολογική μήτρα όλων αυτών. Τον μεγάλο ποταμό από τον οποίον προέρχονται όλοι οι παραπόταμοι. Και αυτός ονομάζεται Πολιτιστικός Μαρξισμός(Cultural Marxism).


Ένας λόγος που δεν κατονομάζεται είναι η κουλτούρα του «να μην φέρουμε την πολιτική μέσα στην εκκλησία» (sic). Και ένας άλλος – ίσως ο πιο σημαντικός – είναι ότι ο πολιτιστικός μαρξισμός έχει εγκατασταθεί ήδη μέσα σε πολλές εκκλησίες! Οπότε δεν λογίζεται καν εχθρός...


Και όμως ο Πολιτιστικός Μαρξισμός είναι η αιτία της ηθικής αποσύνθεσης της κοινωνίας.


Ο πολιτιστικός μαρξισμός βγήκε από τα σπλάχνα της Σχολής της Φρανκφούρτης (Frankfurt School ή Frankfurter Schule στα γερμανικά), η οποία ιδρύθηκε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, από μπολσεβίκους, κατά κύριο λόγο εβραϊκής καταγωγής, το 1920.


Ο σκοπός ήταν και είναι η καταστροφή των τριών πυλώνων της δυτικής κοινωνίας, της θρησκείας, του πολιτισμού και της οικογένειας.


Ο Willi Munzenberg, ένας εκ των ιδρυτών της Σχολής της Φρανκφούρτης, το είχε δηλώσει κατηγορηματικά : «Θα κάνουμε την Δύση τόσο διεφθαρμένη που θα βρωμάει.. Μόνο τότε, αφού έχουν καταστραφεί όλες οι αξίες της και έχει γίνει η ζωή της αδύνατη, μπορούμε να επιβάλουμε τη δικτατορία του προλεταριάτου». [διάβασε όλο το αποκαλυπτικό άρθρο εδώ, καθώς κι εδώ]


Όταν η αμερικανίδα καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του ΡότσεστερJennifer Roback Morse (Τζέννιφερ Μόρς), μια πραγματική πρωτοπόρα στην υπεράσπιση του γάμου, έγραφε πριν 20 χρόνια για τα θύματα της λεγόμενης «Σεξουαλικής Επανάστασης», έμπαινε στην καρδιά του θέματος.


Τις επιπτώσεις της σεξουαλικής επανάστασης τις βλέπουμε παντού γύρω μας, έλεγε η Morse. Στην κουλτούρα του «hook up» σεξ (σεξ χωρίς καμία δέσμευση, ούτε καν συναίσθημα), στα υψηλά ποσοστά εγκυμοσύνης μεταξύ των ανύπαντρων γυναικών, στον "γάμο" των ομοφυλόφιλων κλπ.


Βλέπουμε μια ατζέντα που προσπαθεί να αποσυνδέσει το σεξ, τα μωρά και τον γάμο. Και ποιες ομάδες προωθούν αυτήν την σεξουαλική επανάσταση;

Ένα μίγμα ανθρώπων και ομάδων (από ριζοσπαστικές φεμινίστριες μέχρι οπαδούς του «ελέγχου του πληθυσμού» και hipsters που το παίζουν «μοντέρνοι»). Όλες αυτές οι ομάδες έχουν ένα κοινό: Ελέγχονται από την ελίτ, από ανθρώπους που θέλουν να «επαναδημιουργήσουν» τον κόσμο σύμφωνα με την δική τους «εικόνα».


Έτσι, η άποψη της Morse για τον λεγόμενο «γάμο» των ομοφυλόφιλων είναι ότι αυτός δεν ξεκίνησε με τους γκέι, αλλά με τη σεξουαλική επανάσταση πίσω στη δεκαετία του 1960, η οποία προετοίμασε το έδαφος. Και έχει δίκιο.


Στο βιβλίο του “The Devil’sPleasure Palace” (Το Παλάτι των Απολαύσεων του Διαβόλου), ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Michael Walsh εξηγεί ότι υπάρχει κάτι ακόμη πιο θεμελιώδες στην καρδιά αυτού του ζητήματος, και η σεξουαλική επανάσταση είναι μόνο ένα μέρος του. Στην καρδιά του ζητήματος είναι ο Πολιτιστικός Μαρξισμός, η Κριτική Θεωρίακαι το Ινστιτούτο που τα γέννησε, το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών, κοινώς γνωστό ως η Σχολή της Φρανκφούρτης.


Τους ξέρετε αυτούς καλύτερα από ό, τι νομίζετε. Στην πραγματικότητα, οι ιδέες τους έχουν εισχωρήσει, όχι μόνο μέσα στο σύνολο της κοινωνίας, αλλά και μέσα στον δικό σας τρόπο σκέψης, είτε το γνωρίζετε είτε όχι.

Δείτε πρώτα τον ψυχαναλυτή Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich), τον άνθρωπο που, το 1936, επινόησε τον όρο "σεξουαλική επανάσταση" σε ένα βιβλίο με το ίδιο όνομα (Die Sexualität im Kulturkampf). Ο Ράιχ, γεννημένος στην Αυστρία από Εβραίους γονείς, ήταν ένας πρώτης τάξης εκκεντρικός τύπος. Τελικά, ακόμα και οι φροϋδικοί συνάδελφοί του τον απέφευγαν σαν την πανούκλα. Όλα τα βιβλία του έπρεπε να δημοσιευτούν ιδιωτικά. Πολύ απλά, ο Ράιχ ήταν ένας μανιακός του σεξ και πολύ πιθανόν ένας παράφρων. Έκανε μασάζ στους γυμνούς ασθενείς του και στη στην Καθολική Βιέννη της δεκαετίας του 1920, υποστήριζε τα αντισυλληπτικά, την άμβλωση και το διαζύγιο.


Ο κομμουνιστής Ράιχ ήθελε να συμβιβάσει την ψυχανάλυση με τον Μαρξισμό και πίστευε ότι ο οικονομικός μαρξισμός θα αποτύχαινε λόγω της «καταπιεσμένης σεξουαλικότητας του προλεταριάτου».

Ο Ράιχ ήταν πιστό μέλος της Σχολής της Φρανκφούρτης και τελικά έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εφηύρε μια «μηχανή οργασμού» που αργότερα ονομάστηκε κοροϊδευτικά ως «orgasmitron» από τον άλλο μανιακό του Γούντι Άλεν, στην ταινία του «Ο Υπναράς» (Sleeper), το 1973. Αργότερα πέθανε στη φυλακή αφού εξαπάτησε ανθρώπους να αγοράσουν την γελοία μηχανή του. Η αμερικάνικη Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων έκαψε πολλούς τόνους από τα βιβλία του.

Σύμφωνα με τον Michael Walsh, ο Reich ήταν ένα από τα πιο σημαίνοντα μέλη της Σχολής της Φρανκφούρτης. Πόσο επιρροή ασκούσε; Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών ταραχών του 1968 στο Παρίσι και το Βερολίνο, οι φοιτητές πέταξαν αντίτυπα του βιβλίου του «Η Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού» στους αστυνομικούς. Έγραψαν το όνομά του στους τοίχους. Αλλά, περισσότερο από αυτό, η Σεξουαλική Επανάσταση που αυτός επαγγέλονταν είναι τώρα το κοινό νόμισμα, η lingua franca της εποχής μας.


Οι Πολιτιστικοί Μαρξιστές της Σχολής της Φρανκφούρτης πίστευαν ότι ο οικονομικός μαρξισμός θα αποτύχει λόγω της αντίστασης της εργατικής τάξης. Πίστευαν ότι ο μαρξισμός θα μπορούσε κάποτε να επιτευχθεί μόνο με την υπονόμευση των θεσμών, όλων των θεσμών. Άρχισαν αυτό που ονομάζεται η μακρά πορεία μέσα από τα θεσμικά όργανα. Ποιος θα το φανταζόταν ακόμα και πριν από μερικά χρόνια ότι οι αμερικάνοι Πρόσκοποι θα δέχονταν γκέι; Η Σχολή της Φρανκφούρτης το φανταζόταν.


Η Κριτική Θεωρία είναι κεντρικής σημασίας για το σχέδιό τους. Είναι σχεδόν σίγουρο, είτε το γνωρίζατε είτε όχι, αυτό σας μετέδωσαν στο πανεπιστήμιο και πιθανώς ακόμη και στο σχολείο. Η Κριτική Θεωρία επιδιώκει τον κοινωνικό μετασχηματισμό μέσω της χειραφέτησης της ανθρωπότητας από όλες τις μορφές «δουλείας». Οι «δουλέμποροι» τυχαίνει να είναι η Εκκλησία, η οικογένεια, και η ελεύθερη αγορά.


Όταν ακούς κάποιον να υβρίζει την ιστορία, η αιτία είναι η Κριτική Θεωρία. Οι αδιάκοπες επιθέσεις στις σταυροφορίες είναι η Κριτική Θεωρία. Η πατριαρχική οικογένεια, η "κουλτούρα του βιασμού", η πολυπολιτισμικότητα, η πολιτική ορθότητα, οι κώδικες ομιλίας, όλα είναι Κριτική Θεωρία. Η ιδέα είναι να σας κάνουν να αμφισβητήσετε τα πάντα, και μέσα από την αμφισβήτηση, να πέσουν οι θεσμοί.

Μπορείτε να ακούσετε την Κριτική Θεωρία ακόμα και από το στόμα του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ. Όταν σαρκάζει τους Αμερικάνους χριστιανούς, δεν το κάνει από μια υποτιθέμενη αγάπη για το Ισλάμ, αλλά από την εκπαίδευσή του στην Κριτική Θεωρία και τον Πολιτιστικό Μαρξισμό, που έμαθε από την πίκρα του δικού του πατέρα, από τον Κομμουνιστή μέντορά του Frank MarshallDavis, από τους καθηγητές του, και από τον Saul Alinsky. Ο Ομπάμα είναι πραγματικά το πιο ριζοσπαστικό άτομο που βρέθηκε ποτέ στον Λευκό Οίκο.

Μπορεί να μην έχετε ακούσει για τους Μαξ Χορκχάιμερ καιΤέοντορ Αντόρνο, οι οποίοι εμπνεύστηκαν από τον AntonioGramsci και ίσως γνωρίζετε για τους Herbert Marcuse και EricFromm. Ήταν ασεβή άτομα που μισούσαν τον δυτικό πολιτισμό. Οι περισσότεροι έφεραν το δηλητήριό τους στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ή λίγο αργότερα.


Είναι εκπληκτικό να σκεφτεί κανείς ότι αυτό το εμφανώς μαρξιστικό ίδρυμα που ιδρύθηκε για να υπονομεύσει τον Δυτικό Πολιτισμό στην πραγματικότητα προσκλήθηκε να μεταφέρει την λειτουργία του στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια το 1935. Από εκείνο το ύψωμα τα άτομα αυτά άρχισαν να τη ενσταλάζουν σιγά-σιγά το δηλητήριο στην αμερικανική κουλτούρα και από εκεί ήταν εύκολο να μεταφερθεί σε όλον τον κόσμο.


Ο Michael Walsh λέει μια εξαιρετικά ευανάγνωστη ιστορία για αυτά τα άτομα, αν και δεν ξεκινάει από τον εικοστό αιώνα, και δεν επικεντρώνεται στην κοινωνιολογία, την ψυχολογία, ή τις άλλες soft επιστήμες, αλλά μάλλον στην τέχνη και ειδικά στην όπερα. Δείχνει πώς προετοιμάστηκε το έδαφος για τους Πολιτιστικούς Μαρξιστές από τους καλλιτεχνικούς μηδενιστές του δέκατου ένατου αιώνα.


Ο Walsh ήταν για πολλά χρόνια κριτικός κλασικής μουσικής για το περιοδικό Time και πριν από αυτό στο San Francisco Examiner. Έχει γράψει θεατρικά έργα μυθιστορήματα, βιογραφίες, και σενάρια που έχουν γίνει ταινίες. Άρχισε να γράφει για την πολιτική το 2007 στο National Review με το όνομα David Kahane, (όνομα εμπνευσμένο από την ταινία «Ο Παίκτης» του 1992 με τον Τιμ Ρόμπινς) και με αυτό το όνομα δημοσίευσε την διαφωνία του με τον Saul Alinsky με τον τίτλο “Rules for Radical Conservatives” (Κανόνες για Ριζοσπαστικούς Συντηρητικούς).


Ο Walsh είναι ένας πιστός καθολικός ο οποίος είναι φλογερά αντίθετος στις αμβλώσεις και αντίθετος στο «γάμο» των ομοφυλόφιλων, δύο θέματα τα οποία αναλύει στο “The Devil’sPleasure Palace”. Δίνει θρησκευτική χροιά στο βιβλίο του, υποστηρίζοντας ότι ο αγώνας μας ενάντια στον Πολιτιστικό Μαρξισμό είναι μια μάχη εναντίον του ίδιου του Σατανά.
Ο Walsh κατανοεί ότι μπορεί να έχουμε νικήσει μια αυτοκρατορία, αλλά σίγουρα δεν έχουμε νικήσει μια ιδέα. Ο μαρξισμός είναι ζωντανός και υγιής και έχει εισχωρήσει σχεδόν παντού. Στο σχολείο των παιδιών μας, στις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου, ακόμη και στους αθλητικούς συλλόγους. Είναι στον αέρα που αναπνέουμε.


Ο Walsh δεν είναι απαισιόδοξος, όμως. Πιστεύει ο Πολιτιστικός Μαρξισμός έχει ξοφλήσει, αλλά, ακριβώς καθώς τα νύχια σε ένα πτώμα (!), μπορεί να εξακολουθεί να αυξάνεται, και ότι αυτοί οι άνθρωποι και η σατανική τους θεωρία θα συνεχίσει να κάνει ζημιά και βλάβη στις ψυχές, και είναι στο χέρι μας πρώτα να αναγνωρίσουμε ότι αυτός αποτελεί πραγματικά την καρδιά του θέματος, και στη συνέχεια να τον σταματήσουμε.


Στην πάνω ΦΩΤΟ: Μαξ Χορκχάιμερ (αριστερά) δίνει το χέρι στον Theodor Adorno, ενώ στο παρασκήνιο, ο Γερμανός μαρξιστής θεωρητικός Jürgen Habermas φτιάχννει τα μαλλιά του στη Χαϊδελβέργη το 1964.


Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

ΕΥΓΕ ΤΡΑΜΠ! Αφού ξύπνησαν και τα αμερικανάκια τότε υπάρχει ακόμα ελπίδα


 Δεν πρόλαβαν να περάσουν μερικοί μήνες μετά την αντικαθεστωτική ψήφο των Βρετανών για το BREXIT, και το κατεστημένο έφαγε άλλη μια σφαλιάρα, πολύ πο ηχηρή.

 Μήνες ολόκληρους σύσσωμο το αμερικανικό και παγκόσμιο σύστημα εξουσίας πολεμούσε ανελέητα τον Ντόναλντ Τραμπ και προωθούσε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο την από κάθε άποψη προβληματικιά Χίλαρι Κλίντον. Έφτασαν στο σημείο να υποσχεθούν ακόμα και.. πεολειχίες δια στόματος Μαντόνα! Οποία κατάντια...

 Τους ενοχλούσε ο Τραμπ διότι εξέφραζε έναν λόγο αντισυμβατικό.
 Μιλούσε κατά της λαθρομετανάστευσης, κατά του Ισλάμ, κατά του τραπεζιτικού παρασιτισμού, εμμέσως κατά του κακώς εννοούμενου φεμινισμού, υπέρ της συνεργασίας με την Ρωσία, υπέρ της οπλοκατοχής και γενικότερα ήταν κατά της δικτατορίας της λεγόμενης "πολιτικής ορθότητας" που καταδυναστεύει τον λευκό κόσμο.
 Όλα αυτά ήταν αρκετά για να γίνει κόκκινο πανί για τους καθεστωτικούς, αλλά αρεστός στον μέσο λευκό Αμερικανό.

 Δεν ξέρουμε τι θα κάνει ο Τραμπ.
 Δεν ξέρουμε αν θα επιδείξει συνέπεια λόγων και έργων.
 Δεν ξέρουμε αν όντως θέλει, σε ποιο βαθμό το θέλει και το αν και το κατα πόσον θα τον αφήσουν να συγκρουστεί με το κατεστημένο απ'το οποίο και ο ίδιος προέρχεται (για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας).
 Κανείς δεν τα ξέρει αυτά.
 Πιθανόν να αποδειχθεί κωλοτούμπας.
 Το μέλλον θα δείξει.

 Αυτό που κρατάμε είναι το ότι κατάφερε με την αντισυμβατική φρασεολογία του να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ. Κάτι τέτοιο θα ήταν ανήκουστο τις περασμένες δεκαετίες που ο δημόσιος λόγος επισκιαζόταν απ΄την φοβέρα της "πολιτικής ορθότητας". 

Φυσικά, η εκλογή Τραμπ από μόνη της δεν εξασφαλίζει απολύτως τίποτα, ακόμα και αν αυτός έχει την πρόθεση να πράξει έστω και τα μισά από όσα έχει εξαγγείλει.
 Η εκλογή Τραμπ όμως αποδεικνύει αναμφισβήτητα ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των λευκών Αμερικανών έχει συνειδητοποιήσει -έστω και στο και πέντε- κάποια πράγματα όσον αφορά την κατρακύλα του λευκού δυτικού πολιτισμού. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για έναν λαό χαμηλής πνευματικής στάθμης και ανύπαρκτης ιδεολογικοπολιτικής παράδοσης.
 Απ΄την στιγμή λοιπόν που ακόμα και τα αμερικανάκια ξύπνησαν και επέλεξαν για πρόεδρό τους έναν -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- αντισυμβατικό, τότε έχουμε κάθε δικαίωμα να ελπίζουμε.

Ακόμα και αν ο Τραμπ αποδειχθεί κωλοτούμπας, η πραγματικότητα για τις ΗΠΑ είναι ότι το νερό έχει μπει στο αυλάκι. 
 Εφόσον η αντισυμβατική και αντιπαγκοσμιοποιητική φρασεολογία του επιβραβεύτηκε εμπράκτως, τότε είναι πολύ πιθανόν να βρει μιμητές και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ο "επόμενος Τραμπ" να είναι και ικανότερος και πιο σκληροπυρηνικός από αυτόν.
 Νομοτελειακά βέβαια αυτό θα οδηγήσει σε διάλυση των πολυφυλετικών ΗΠΑ, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που μας ενοχλεί, έτσι δεν είναι;

Όπως και να χει λοιπόν, και ανεξάρτητα απ΄την μελλοντική προεδρική καριέρα του Ντόναλντ Τραμπ, οι υπηρεσίες που προσέφερε στην παρούσα φάση κρίνονται ως πάρα πολύ σημαντικές.


υ.γ1: Μία ακόμη πολύ σημαντική παράμετρος της εκλογής Τραμπ είναι το ότι σίγουρα θα δώσει ώθηση σε διάφορα εθνικά αντιμεταναστευτικά κινήματα της Ευρώπης.
 Ας μην το υποτιμούμε αυτό.

υ.γ2:  Όλοι φυσικά αντιλαμβάνονται ότι η προσέγγιση του φαινόμενου Τραμπ με όρους ιδεολογικής καθαρότητας κρίνεται ως εκτός τόπου και χρόνου.

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Ο ΟΛΙΚΟΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ

Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης



Μαρξισμός, κομμουνισμός, ανατρεπτικά-ψυχεδελικά κινήματα του ‘60, σοσιαλισμός του΄80, χριστιανοδημοκρατία ή συντηρητική ''δεξιά'', όλα αυτά ξεχάστε τα. Επιτέλεσαν τον σκοπό για τον οποίο είχαν δημιουργηθεί, και τώρα πλέον έχουν τεθεί και τακτοποιηθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Σήμερα το σύστημα έχει ομοφωνήσει ως προς το ποιο θα είναι το νέο μοντέλο του: Ο 'Ολικός Φιλελευθερισμός', δηλαδή, ο οικονομικός, σεξουαλικός και φυλετικός ελευθεριασμός. Αυτός είναι ο εχθρός μας και πρέπει να τον στοχοποιήσουμε με ακρίβεια. (όσον αφορά την χώρα μας, η μείξη μπολσεβικισμού και φιλελευθερισμού αποτελεί… ελληνική πρωτοτυπία). Στην οικονομία, κανένας φραγμός στις καπιταλιστικές διαδικασίες και στην κερδοσκοπία των χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων. Τα σεξουαλικά παραβατικά ήθη αφήνονται σε πλήρη ασυδοσία και μάλιστα αυτή η ασυδοσία θεσμοθετείται. Οι διάφορες ανθρώπινες φυλές έχουν όχι μόνον την πλήρη ελευθερία να αναμιγνύονται μεταξύ τους, αλλά διευκολύνονται με κάθε τρόπο για να επιτευχτεί αυτή η ανάμειξη.



Ο ολικός μεταμοντέρνος φιλελευθερισμός επιφέρει όμως και μία άλλη μεγάλη κοινωνική μεταβολή: την πλήρη 'ατομικοποίηση' των ανθρώπων οι οποίοι πλέον δεν εντάσσονται σε κανένα είδος 'κοινωνίας' (ηθών, πίστεως, στόχων, συμπεριφορών κλπ.) αλλά ο καθένας συμπεριφέρεται ως ένα μεμονωμένο ηλεκτρόνιο, το οποίο έχοντας ξεφύγει από την έλξη του ατομικού του πυρήνα, διαγράφει την δική του ακαθόριστη πορεία στον κόσμο. Μια και χρησιμοποίησα όρους φυσικής, να συνεχίσω με έναν ακόμη: τα άτομα εντός των φιλελεύθερων κοινωνιών θα συμπεριφέρονται πλέον παρόμοια με την κίνηση Μπράουν των μικροσκοπικών σωματιδίων.


Η συντηρητική κοινοβουλευτική 'δεξιά', αν και καπιταλιστική, είχε, για τις ελίτ, ένα μειονέκτημα: μια κάποια εμμονή στα παραδοσιακά ήθη και κοινωνίες. Η μαρξιστική αριστερά, αν και ανατροπέας της παράδοσης, είχε και αυτή μειονεκτήματα: ήταν αντικαπιταλιστική (έστω ουτοπικά) αλλά δημιουργούσε και 'κοινωνία' ιδεών και στόχων. Έτσι λοιπόν αυτά τα δύο μοντέλα έπρεπε σιγά- σιγά να εκλείψουν, και να δώσουν την θέση τους στην θεσμοθετημένη και νομιμοποιημένη ασυδοσία. Ακριβώς αυτός είναι ο ορισμός του ολικού φιλελευθερισμού.

Ο παγκόσμιος φιλελευθερισμός, καθοδηγούμενος από τον άγγλο-αμερικανικό άξονα, προσπαθεί να επιβάλλει στον κόσμο, με μία βιαιότητα, περισσότερο ή λιγότερο κεκαλυμμένη, έναν αυθεντικό ολοκληρωτισμό ο οποίος δεν ανέχεται την ύπαρξη διαφορετικών θεωρήσεων. Ένα κυρίαρχο κράτος γίνεται ένας εχθρός προς εξολόθρευση, την ίδια στιγμή που υιοθετεί ένα διαφορετικό γεωπολιτικό και οικονομικό μοντέλο από εκείνο που επιθυμεί η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο: κανένα υποκείμενο δεν μπορεί να έχει την ελευθερία να μην είναι φιλελεύθερο.

Έχουμε να κάνουμε με ένα στρατιωτικοποιημένο κίνημα, με φανατικούς που έχουν θυσιάσει εκατομμύρια ανθρώπους και υποστηρίζουν ότι μιλούν από την προοπτική της αλήθειας. Το πνεύμα της φιλελεύθερης αποκλειστικότητας παραλύει τις συνειδήσεις και τις θεσμικές δομές των δυτικών λαών. Ο ωφελιμισμός, του οποίου ο σύγχρονος φιλελευθερισμός είναι η άμεση συνέπεια, θα έχει σοβαρότατες επιπτώσεις πάνω στην μοίρα της ανθρωπότητας. Τους βλέπετε κάθε ημέρα στην τηλεόραση τους νέους αρχάγγελους του ολικού φιλελευθερισμού: δημοσιογράφοι, πολιτικοί, αλλά και στοχαστές–φιλόσοφοι, διαδίδουν το ευαγγέλιο αυτού του 'ορθού' τρόπου σκέψης.



Μερικές από τις ευαγγελικές τους διδαχές: ''δεν υπάρχουν συνομωσίες, όσοι βλέπουν συνομωσίες είναι παρανοϊκοί'', ''το κράτος δεν πρέπει να εμποδίζει την ελευθερία των αγορών'', ''οι αγορές έχουν την ικανότητα να αυτορυθμίζονται'', ''ο καθένας με την σεξουαλική ζωή του μπορεί να κάνει ότι γουστάρει και η πολιτεία οφείλει να του παράσχει ίσα δικαιώματα με όλους τους άλλους'', ''να δέχεστε το ισχίων παγκόσμιο σύστημα διότι αυτό ξέρει ποιό είναι το καλό σας'', ''ο διαφορετικός (Πακιστανός, Αφγανός κλπ) είναι σαν και εσάς, ακόμη και καλύτερος από εσάς'' κλπ.

Ανακάλυψαν και μια νέα καραμέλα και την πιπιλίζουν συνεχώς: τον 'λαϊκισμό'. Είναι η κλασική μέθοδος να ''πιάνεσαι'' από κάτι το υπαρκτό, δηλαδή τα ψέματα και τις ουτοπίες των πολιτικών, και αυτή την κατηγορία (του λαϊκισμού) να την επεκτείνεις σε κάθε ζήτημα που δεν συμφέρει το σύστημα: Δεν θέλεις τους μετανάστες; Είσαι λαϊκιστής. Δεν θέλεις την Ευρωπαϊκή Ένωση; Είσαι λαϊκιστής. Μιλάς εναντίον των αγορών; Είσαι λαϊκιστής. Δεν θέλεις να είσαι μέσα στα σκατ…; Είσαι λαϊκιστής. Θέλω να είμαι μέσα στα σκατ…! Εύγε! Tότε έχεις ορθή κρίση...

Το κλασικό σύνθημα του φιλελευθερισμού, 'laissez faire' (αφήστε τους ανθρώπους να κάνουν όπως νομίζουν), θα σφραγίσει το ήθος της νέας εποχής.






Ο Καρλ Σμιτ είχε συνοψίσει με ευστοχία την πολιτική πρακτική και νοοτροπία του φιλελευθερισμού: "Ο φιλελευθερισμός, με τις αντιφάσεις και τους συμβιβασμούς του, υπάρχει, για τον Juan Donoso Cortés,[δείτε και εδώ παλαιό άρθρο του Θεόδοτου επί του θέματος] μόνο μέσα σε εκείνο το σύντομο ενδιάμεσο διάστημα όπου στο ερώτημα: 'Χριστός ή Βαραββάς;' μπορείς ν’ απαντήσεις με αίτημα αναβολής ή με τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής….Η ουσία του φιλελευθερισμού είναι η διαπραγμάτευση, ένα επιφυλακτικό ημίμετρο, με την ελπίδα ότι η οριστική διένεξη, η αποφασιστική αιματηρή μάχη, μπορεί να μετατραπεί σε μία κοινοβουλευτική συζήτηση που θα επιτρέψει η απόφαση να ανασταλεί για πάντα σε μία αιώνια συζήτηση."

Πράγματι προφητικός ο λόγος του Καρλ Σμιτ: Μετά την επίθεση που δέχθηκε η θρησκεία μας από την μαρξιστική αριστερά, η φιλελεύθερη αριστερά (ΝΔ) δήλωσε: ''η κυβέρνηση και η εκκλησία να συνεννοηθούν.'' Δηλαδή στο ερώτημα, Χριστός ή Βαραββάς, η ΝΔ απαντά: ''Χριστέ και Βαραββά συνεννοηθείτε, άντε να τελειώνουμε, γιατί οι οικονομικές δραστηριότητες θέλουν ήρεμο κλίμα…''

Ο φιλελευθερισμός πραγματώνει τις σύγχρονες αριστερές κοινωνίες.


Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας - ΟΧΙ στην ισλαμοποίηση της Ελλάδος!






Έπειτα από 400 χρόνια σκλαβιάς και καταπίεσης, έπειτα από ποταμούς αίματος Ηρώων, που θυσιάστηκαν για να απαλλαγούμε από την ισλαμική σκλαβιά, η ημισέληνος επιστρέφει στα ιερά μας χώματα.

Ο Βοτανικός, χωρίς ποτέ να ερωτηθούν οι Έλληνες κάτοικοί του, μετατρέπεται σε κέντρο ισλαμιστών λαθρομεταναστών.

Εντελώς καταχρηστικά και αντιδημοκρατικά αποφασίστηκε να στηθεί τεραστίων διαστάσεων μουσουλμανικό τέμενος στην συνοικία μας.

Όλη η διαδικασία θα προχωρήσει σε χρόνο-μηδέν, γιατί έτσι διατάζουν τα μεγάλα αφεντικά από το εξωτερικό, χωρίς καν να ενημερωθεί η τοπική μας κοινωνία.




Επειδή:
- Η περιοχή μας δε σηκώνει άλλη υποβάθμιση
- Δεν θέλουμε να γίνουμε κέντρο διερχομένων λαθρομεταναστών
- Δεν αντέχουμε άλλη ανεργία και εγκληματικότητα
- Δεν πρέπει να ισλαμοποιηθεί η περιοχή μας




Καλούμε:

- Όλους τους κατοίκους των συνοικιών των Αθηνών
- Όλους τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης
- Όλα τα κόμματα της βουλής των Ελλήνων


Σε ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Ιερά Οδό και Μαρκόνι (Σταθμός Μετρό Ελαιώνα) το ερχόμενο Σάββατο 22 Οκτωβρίου στις 14.00

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΒΟΤΑΝΙΚΟΥ

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

Από την άθλια τοπική αυτοδιοίκηση μέχρι και τα έδρανα της Βουλής.......



Ο Τσίπρας είναι γεννηθείς το 1974. Παίζει ρόλο η χρονιά; Είναι η χρονιά όπου ξεκινούσε η μεταπολίτευση. Παιδί της μεταπολίτευσης είναι ο Τσίπρας. Γενικά όσοι έχουν γεννηθεί από το 1972 μέχρι και το 1983 είναι τα φανατικά παιδιά της μεταπολίτευσης..




Σήμερα το διεφθαρμένο καθεστώς της μεταπολίτευσης σε αυτή την γενιά στηρίζεται.

Από την άθλια τοπική αυτοδιοίκηση μέχρι και τα έδρανα της Βουλής αυτή η γενιά είναι η πατερίτσα του καθεστώτος. 
Είναι μια γενιά που μεγάλωσε με τα φανατικά "προοδευτικά" ακούσματα της μεταπολίτευσης στις κομματικές πλατείες.
 Είναι η γενιά που έκανε μόδα τον άγνωστο περιθωριακό κομμουνιστήΤσε Γκεβάρα σε κάθε Πανεπιστημιακή σχολή ως άφισα, λογότυπο. 
Είναι η γενιά που αγάπησε την Αμερική του cool Κλίντον, και τον εκσυγχρονισμό του πατερούλη Σημίτη. 
Eίναι η γενιά που πρώτη εκανε τον Ελληνικό στρατό Old fashioned με τους αντιρρησίες συνείδησης. Είναι η γενιά που νοσταλγεί τα πράσινα χρόνια του σοσιαλισμού πίνοντας μια μπύρα Kaizer απλά και μόνο να δραπετεύσει από την πραγματικότητα. 
Είναι η γενιά που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε καταλήψεις και συνδικαλισμούς στα δημόσια σχολεία, κάνοντας μόδα τα κολέγια…. του Beverly Hills. 
Είναι η γενιά που εκφράζει την χειρότερη εκδοχή της αστικής νοοτροπίας, κατηγορώντας ταυτόχρονα την ίδια την αστική τάξη. Αυτή η γενιά είναι σήμερα μια γενιά της υποκρισίας. 
Είναι η γενιά που τα βρήκε σχεδόν ΟΛΑ έτοιμα και σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στα εγκλήματα του μνημονίου με μοναδικό σκοπό το κέρδος.

Eίναι η γενιά του άκαρδου Τσίπρα……. Αυτή η γενιά είναι η μοναδική στο είδος της γιατί είναι το καμάρι της αλλαγής.....


* Η φωτογραφία είναι του 1995 έξω από το Πολυτεχνείο όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου βρισκόταν στην δύση της καριέρας του. Λίγο πριν έρθει η σαρωτική περίοδος του σημιτικού εκσυγχρονισμού….Οι Έλληνες πολίτες βλέπουν για πρώτη φορά live το κάψιμο της Ελληνική σημαίας. To κάψιμο συμβόλιζε την νέα περίοδο, τους εθνομηδενιστές.


Πηγή: http://perimajestic.blogspot.gr/2016/10/e_8.html

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Ο ατέρμων κύκλος της χαζομάρας... Καλώς ήλθατε στον κόσμο των χαζών!








Ένας άνθρωπος, απ' όταν γεννιέται: Του μιλάνε σαν να είναι χαζός, τον ντύνουν σαν να είναι χαζός, τον πείθουν ότι ο Άγιος Βασίλης έρχεται με ιπτάμενο έλκηθρο, του διαβάζουν χαζά παραμύθια και του παίρνουν χαζά παιχνίδια.


Μεγαλώνοντας συνεχίζει να ντύνεται σαν χαζός, επειδή είναι της μόδας που προωθούν κάποιοι διάσημοι, διαβάζει χαζά βιβλία και βλέπει χαζά σήριαλ και χαζές ταινίες, ακούει χαζά τραγούδια που το σύστημα προωθεί ως αξιόλογα, παρακολουθεί ή κάνει χαζά αθλήματα κι επαναλαμβάνει χαζά ήθη κι έθιμα θεωρώντας καθήκον του να το κάνει.
Με τη σειρά κάνει παιδιά που τους συμπεριφέρεται σαν να είναι χαζά, που τα ντύνει σαν χαζά, που τους διαβάζει χαζά παραμύθια, που τα αφήνει να βλέπουν χαζές ταινίες και χαζά σήριαλ.


Οι γυναίκες επίσης ασχολούνται με χαζά πράγματα, επειδή όλες οι άλλες και πολλές διάσημες κάνουν το ίδιο, βλέπουν χαζοπρωινάδικα, διαβάζουν χαζοβιβλία και μεγαλώνοντας τις κόρες τους, τις θεωρούν φυσιολογικές, μόνο εφόσον συνεχίσουν να κάνουν τα ίδια χαζά πράγματα, που έκαναν και οι ίδιες στα νιάτα τους.


Αυτός ο ατέρμων κύκλος χαζομάρας... δεν είναι δυνατόν να παράξει ποτέ ...έξυπνους πολίτες.
Όσο περισσότεροι είναι οι χαζοί, τόσο πιο γρήγορα και τόσο πιο εύκολα πλουτίζουν κι επιβάλλονται οι πονηροί.


Αλίμονο στο Σύστημα αν κάποτε οι έξυπνοι γίνουν περισσότεροι από τους χαζούς. Οι απατεώνες θα πεινάσουν...














































Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Ιδού ένας λαμπρός πολιτικός Άνδρας, μέχρι αποδείξεως του εναντίου τουλάχιστον


 Ο πρόεδρος των Φιλιππινών Ροντρίγκο Ντουτέρτε έδωσε το παράδειγμα πως πρέπει να αντιμετωπίζονται οι ανεπίτρεπτες ξένες επεμβάσεις στα εσωτερικά μιας χώρας.

 Αρχικά αποκάλεσε τον Ομπάμα "πουτάνας γιο":

  http://www.huffingtonpost.gr/2016/09/05/diethnes-obama-duterte-exyvrisi_n_11867924.html

 και αργότερα έδειξε το μεσαίο δάχτυλο σε Γάλλους και Βρετανούς:

http://www.kathimerini.gr/875816/article/epikairothta/kosmos/tomesaio-daxtylo-edei3e-stoys-eyrwvoyleytes-o-filippinezos-proedros



Ο λόγος που ο Ντουτέρτε αντιμετώπισε έτσι τους δυτικούς είναι επειδή εκείνοι του έκαναν την "παρατήρηση" για τον δυναμικό (αλλά άκρως αποτελεσματικό) τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το φλέγον θέμα των ναρκωτικών.
 Οι καθωσπρεπιστές δυτικοί όντας ναρκωμένοι απ΄την μπουρδολογία περί "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" έσπευσαν να τον κατηγορήσουν για τις μαζικές εκτελέσεις των ανθρωπόμορφων παράσιτων που ασχολούνται καθ'οιονδήποτε τρόπο με την πρέζα.

 Όταν όμως ένας ηγέτης είναι αποφασισμένος να πατάξει τέτοια παρακμιακά φαινόμενα, δεν λογαριάζει ούτε Ομπάμα, ούτε Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε "τι θα πούνε οι ξένοι" ούτε τίποτα.

 Δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η εξέλιξή του και η συνολική του πορεία από εδώ και εμπρός.
 Γνωρίζουμε όμως ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα έδειξε μηδενική ανοχή, πυγμή και αποφασιστικότητα. Ιδιότητες προ πολλού απωλεσθείσες απ΄το σύνολο των πολιτικών της Δύσης.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

Ανταπάντηση σε κείμενο αριστερού ιστολογίου σχετικά με την προδοτική στάση του ΕΛΑΣ


 Το αριστερό ιστολόγιο κόκκινος φάκελος ασχολήθηκε πρόσφατα με μία παλαιότερη ανάρτησή μας σχετικά με το ζήτημα της προδοτικής εκεχειρίας που υπέγραψαν οι ελασίτες με τους Γερμανούς προκειμένου να μπορέσουν να διαλύσουν τον αντάρτικο στρατό του Ναπολέοντα Ζέρβα.
 Αυτή είναι η (προ πενταετίας περίπου) ανάρτησή μας: 
http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2011/12/blog-post.html
 Αυτή είναι η "απάντηση" του κόκκινου φάκελου:
 http://kokkinosfakelos.blogspot.gr/2016/09/m-blog.html

 Η κριτική είναι καλοδεχούμενη, και η διαφωνία επίσης, ακόμα και αν προέρχεται από ορκισμένους πολιτικούς εχθρούς μας.


Αναφερόμενος σε ένα έγγραφο του ΕΛΑΣ που παρουσιάσαμε, αναφέρει:

"Πουθενά στο άρθρο ο συγγραφέας δεν αναφέρει την πηγή του εγγράφου ή το αρχείο στο οποίο αυτό βρίσκεται" !!!

Μα καλά, δεν είδε ότι στο τέλος της ανάρτησης γράφουμε:

Τα στοιχεία για την ανάρτηση πάρθηκαν κυρίως από το βιβλίο του Κώστα Ιωάννου "Φενάκη και Σβάστικα".

Και για να τον διευκολύνουμε, τον παραπέμπουμε στις σελίδες 28-33 της β' έκδοσης του εν λόγω βιβλίου, όπου εκτός απ΄το έγγραφο το οποίο σχολιάζει, υπάρχουν άλλα δύο παραπλήσια.
Το ένα το έχουμε ήδη παρουσιάσει στην αρχική ανάρτηση:

Αρ. 302
Προς τα 24 και 15 Συντάγματα

Σας γνωρίζομεν ότι η εκκαθάρισις τμημάτων ΕΔΕΣ εις την περιοχήν 85ου Συντάγματος ετερματίσθη μέχρι περιοχής Κράψης, συλληφθέντων Λυγεράκη και Κωνσταντινίδη. Εις την περιοχήν 3/40 Συντάγματος πληροφορίαι ιδιωτικαί φέρουν αφοπλισθείσαν ομάδα ΕΔΕΣ εις Φτέρη και ότι ο Τζουμερκιώτης ευρίσκετο την 10ην τρέχοντος εις Χώσεψην. Τμήματα ΕΛΑΣ Δυτικής Στερεάς εκινήθησαν προς Κέντρα Ζέρβα.

Τμήματα 9ης , 10ης και 1ης Μεραρχίας ενούμενα μετά του 15ου Συν/τος εξακολουθήσουν εκκαθάρισιν περιοχής Τζουμέρκων. Γνωρίσατε μας αμέσως πορείαν εκκαθαρίσεως σας.

Εζητήθη από Γερμανούς εκ μέρους μας παράτασις εκεχειρίας μέχρις 20ης τρέχοντος μέχρι της οποίας δεν θα προβήτε εις ουδεμίαν επιθετικήν ενέργειαν κατ' αυτών.

Ανεξακρίβωτοι πληροφορίαι φέρουν συλληφθέντα Στρατηγόν Νάσσην, ευρισκόμενον μόνον καθ' οδόν δι' υπηρεσίαν προ της ενάρξεως της εκκαθαρίσεως.

13.10.1943

Η VΙΙΙη Μεραρχία

Δια την ακρίβειαν Πίσπιρης

Το ΙΙον Γραφείον Κατσαντώνης



  Για το άλλο, είμαστε στην διάθεσή του να το σκανάρουμε, αν το επιθυμεί...


Παρακάτω γράφει:
"Στην ανάλογη περίπτωση συνεργασίας του ΕΔΕΣ με τους Γερμανούς, παραθέσαμε τα έγγραφα του Χάγκεν Φλάισερ που φέρουν αριθμό καταχώρησης στα κρατικά αρχεία της Γερμανίας Bundesarchiv."

Για τα περιβόητα γερμανικά αρχεία στα οποία στηρίχτηκε η δήθεν "έρευνα" του στρατευμένου "ιστορικού" Φλάισερ έχουμε γράψει αναλυτικά εδώ:
http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_28.html

 Όπως έχουμε παρουσιάσει και μία σχετική μαρτυρία πρώην εαμίτη:


Λέει επίσης:
"Όλες οι διαταγές που δεχόταν και έστελνε ο ΕΛΑΣ, δεν προέρχονταν σε επιτελικό επίπεδο απλώς και μόνο από τον "ΕΛΑΣ", αλλά από το "Γενικό Αρχηγείο ΕΛΑΣ". Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στο παραπάνω έγγραφο. Υπάρχει μόνο η υπογραμμισμένη λέξη "ΕΛΑΣ". Μια τέτοια έλλειψη κανονικότητας σε ένα τόσο σημαντικό έγγραφο δημιουργεί σαφώς πολλές υποψίες. Δευτερευόντως, όλα τα αυθεντικά έγγραφα του Γενικού Αρχηγείου του ΕΛΑΣ είναι πολυγραφημένα ή γραμμένα με γραφομηχανή. Φέρουν επίσης σφραγίδα αναγνωριστική του Αρχηγείου. Εδώ λοιπόν έχουμε να κάνουμε με ένα χειρόγραφο κείμενο, χωρίς σφραγίδες και χωρίς τα βασικά αναγνωριστικά του Γενικού Αρχηγείου του ΕΛΑΣ."

Μα δεν μπήκε καν στον κόπο να δει ότι το συγκεκριμένο έγγραφο δεν είναι διαταγή του Γενικού Αρχηγείο του ΕΛΑΣ (οπότε και ίσως να είχαν κάποια βάση οι υποψίες του), αλλά είναι διαταγή της 8ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ!!!

Προχειρότητας το ανάγνωσμα...


Τελειώνοντας, γράφει:
"Φανταζόμαστε δε, ότι ένα τέτοιο έγγραφο θα είχε εμφανιστεί έως σήμερα σε τουλάχιστον δεκάδες ερευνητικές εργασίες, διδακτορικές διατριβές και επιστημονικά βιβλία δεδομένου ότι ανατρέπει ότι είναι κυρίαρχα γνωστό για τη δράση και την ιστορία του ΕΛΑΣ. Πώς άραγε έως σήμερα υπέπεσε σε αφάνεια και αγνοήθηκε;"
 Το συγκεκριμένο έγγραφο όπως και άλλα σχετικά που έχουν δημοσιευτεί, ούτε σε αφάνεια έπεσε, ούτε αγνοήθηκε εώς σήμερα. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το βιβλίο του Ιωάννου όπου και δημοσιεύτηκε, εκδόθηκε το 1997 .
 Ο λόγος για τον οποίο το "επιστημονικό" κατεστημένο επέλεξε να αγνοήσει αυτά τα στοιχεία και να συνεχίσει να ασχολείται με την αγιοποίηση των ελασιτών, έχει σίγουρα να κάνει με την διάχυτη αριστερολαγνεία που διέπει -πλην πρόσφατων εξαιρέσεων- το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας (και όχι μόνο) του ελλαδιστάν.


 Επίσης, όπως είχαμε γράψει και στην αρχική ανάρτηση (που προτίμησε να το προσπεράσει):

Στο συνέδριο του Λιβάνου, ο υπαρχηγός του ΕΔΕΣ Κομνηνός Πυρομάγλου κατέθεσε τα παραπάνω στοιχεία και κανείς από τους παριστάμενους εκπροσώπους του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν τα αντέκρουσε.

 Αν δεν του κάνει ούτε ο μετριοπαθής εδεσίτης και μετέπειτα βουλευτής της ΕΔΑ Κομνηνός Πυρομάγλου, ούτε οι 7 αντιπρόσωποι του ΚΚΕ/ΕΑΜ/ΠΕΕΑ (Σβώλος, Αγγελόπουλος, Ασκούτσης, Σαράφης, Στρατής, Ρούσσος, Πορφυρογένης) που ήταν στο Λίβανο, ας διαβάσει και λίγο τον κομμουνιστή Φαράκο. 
Υπενθυμίζουμε τι γράψαμε στην αρχική ανάρτηση (και το οποίο επίσης προσπέρασε):

Επίσης, ο γνωστός κομμουνιστής Γρηγόρης Φαράκος στο έργο του "Ο ΕΛΑΣ και η εξουσία" αναφέρει επιγραμματικά και χωρίς λεπτομέρειες για την σύναψη ανακωχής του ΕΛΑΣ με τους κατακτητές στην Ήπειρο. 

Αυτά τα ολίγα.
Υπάρχει πλήθος ακόμα σχετικού υλικού, αλλά δεν υπάρχει λόγος να μακρυγορήσουμε. 
Είμαστε πάντως στην διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου.

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

Το Πακιστάν απελαύνει 3 εκατομμύρια Αφγανούς "πρόσφυγες"

Το Πακιστάν έχει αρχίσει την απέλαση όλων των 3 εκατομμυρίων παράνομων Αφγανών μεταναστών σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR).

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Pakistan Today, η Ύπατη Αρμοστεία ανακοίνωσε ότι "Αφγανοί πρόσφυγες διευκολύνονται κατά τη διάρκεια του επαναπατρισμού τους στην πατρίδα τους".

Η UNHCR ανέφερε ότι στους Αφγανούς πρόσφυγες που ζουν στο Πακιστάν παρέχεται κάθε δυνατή διευκόλυνση, ενώ επιστρέφουν στην πατρίδα τους.

Εκείνοι που πρόθυμα επιστρέφουν είναι επίσης εφοδιασμένοι με μια επιχορήγηση επανεγκατάστασης σε μετρητά.

Δύο ειδικά κέντρα έχουν συσταθεί στις πακιστανικές πόλεις Πεσαβάρ και Κουέτα για τη διευκόλυνση των Αφγανών προσφύγων, πρόσθεσε η UNHCR.

Η αφγανική κυβέρνηση έχει επίσης ανακοινώσει ότι θα προσφέρει γη και άλλες βασικές ανάγκες για τους υπηκόους της που επιστρέφουν στο Αφγανιστάν, και ότι η διαδικασία επαναπατρισμού είναι ήδη σε εξέλιξη.

Ο υπουργός πολιτειών και παραμεθορίων περιοχών του Πακιστάν,Δρ Abdul Qadir Baloch, δήλωσε ότι έχει δοθεί στους Αφγανούς διορία μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους να εγκαταλείψουν το Πακιστάν, και μετά από αυτό, «θα αναληφθεί δράση εναντίον εκείνων που ζουν παράνομα στη χώρα».

Η ημερομηνία αυτή πρόσφατα επεκτάθηκε έως το Μάρτιο του 2017. Μέχρι στιγμής φέτος, τουλάχιστον 100.000 Αφγανοί έχουν ήδη επιστρέψει οικειοθελώς στη χώρα τους από το Πακιστάν.

Όλο το άρθρο του BBC εδώ.

Το πρώτο που έχει σημασία είναι το γεγονός ότι η Ύπατη Αρμοστεία συμμετέχει στη διαδικασία επαναπατρισμού πράγμα που αποδεικνύει ότι το Αφγανιστάν είναι "ασφαλής" χώρα και ότι όλοι οι «αιτούντες άσυλο» από εκεί είναι ψεύτες.

Το δεύτερο είναι η σιωπή των ελεγχόμενων μέσων μαζικής ενημέρωσης και του νεοταξικού πολιτικού κατεστημένου για τις μαζικές απελάσεις, κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις συνεχόμενες επιθέσεις τους σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος, όπως ηΟυγγαρία, που επίσης αντιδρούν στην εισβολή των αλλοδαπών.

Εάν οποιοδήποτε ευρωπαϊκό έθνος ανακοίνωνε τη μαζική απέλαση τριών εκατομμυρίων εισβολέων, τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα ξεσηκώνονταν και θα του κήρυτταν τον «πόλεμο».

Αλλά επειδή τα μέτρα αυτά τα έλαβε ένα μη λευκό κράτος, ταmedia σιώπησαν, κάτι που αποδεικνύει για μια ακόμη φορά την υποκρισία, αλλά και το μίσος που έχει το σύστημα και τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατά των λευκών Ευρωπαίων.

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Η απελευθέρωση της Ευρώπης





Εξαιρετικό οπτικοακουστικό υλικό από ομιλία του Φινλανδού εθνικιστη διαννοούμενου Kai Murros.
 Αξίζει, διότι λέει τα πράγματα με το όνομά τους...

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

Ευρώπη εμπόλεμη ζώνη: Η ώρα των Εθνικιστών!

γράφει ο Βασίλειος Π. Δοργανάς 

Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρώπη, το φάντασμα της διάρρηξης των “κοινωνικών συμβολαίων” των φιλελευθέρων δημοκρατιών και του εθνοφυλετικού πολέμου! Όλες οι παλαιές πολιτικές δυνάμεις, από τους ροδόχρωμους σοσιαλδημοκράτες, τους μεταμοντέρνους αριστερούς και τους απωλέσαντες κάθε  έννοια φυσικής τάξης οικολόγους, έως τους φιλελεύθερους και τους μετριοπαθείς συντηρητικούς της δεξιάς ενώνονται σε μια ιερή συμμαχία ώστε να ξορκίσουν αυτό το φάντασμα και να προασπίσουν μια ολόκληρη σαθρή τάξη πραγμάτων που καταρρέει!

 Η σκληρά φυλασσόμενη “ανοιχτή και ασφαλής κοινωνία” του φιλελευθερισμού 
Οι φονικές επιθέσεις μίσους απ’την πλευρά μη Ευρωπαίων μεταναστών (εισβολέων) ή απογόνων μεταναστών είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο στις περισσότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης. Στην Γαλλία ή “Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης” (σύγχρονο υποκατάστατο του πάλαι ποτέ στρατιωτικού νόμου) που κηρύχθηκε τον περασμένο Νοέμβριο παρατάθηκε επ’αόριστον, χωρίς την παραμικρή αποτελεσματικότητα, και ανακλήθηκαν χιλιάδες έφεδροι ώστε να συνδράμουν τις ήδη υπερκινητοποιημένες δυνάμεις της τάξης. Κατά παράδοξο τρόπο η “ανοιχτή κοινωνία” του φιλελευθερισμού ή του αριστερού διεθνσμού δεν φαίνεται να μπορεί να επιβίωσει παρά μόνο υπό την σκιά της πιο σκληρής αστυνομικής και στρατιωτικής φύλαξης και στα ασφυκτικά πλαίσια των πιο αυστηρών κι αφόρητων περιορισμών. Κι ακόμα, αυτό το πολυφυλετικό συμπήγμα που κάποιοι διακαώς επεδίωξαν να βάλουν στη θέση των άλλοτε ομοιογενών και σταθερών ευρωπαϊκων κοινωνιών αποδεικνύεται πεδίο συγκρούσεων, γενικευμένης δυσπιστίας και πρόσφορο έδαφος για την επανεμφάνιση θρησκευτικών φανατισμών και φυλετικών αταβισμών. Η διαλεκτική της ιστορίας είναι ιδιαιτέρως σκληρή για όσους αρνούνται πεισματικά να διδαχθούν απ’αυτήν! 

Θρησκευτική ή εθνοτική σύγκρουση; 
Ωστόσο μια όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη τοποθέτηση απέναντι στην σημερνή κατάσταση προϋποθέτει πρώτα απ’όλα μια διασαφήνιση των βαθυτέρων αιτιών της ισλαμικής τρομοκρατίας. Μια προσεκτική εκτίμηση των γεγονότων δείχνει ότι τα τρομοκρατικά χτυπήματα διαπράχθηκαν κυρίως από απογόνους μεταναστών οι οποίοι γεννήθηκαν σε ευρωπαϊκές χώρες και πέρασαν, έστω και μέχρι έναν ορισμένο βαθμό, από τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα. Παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για άτομα “τρίτης γενιάς” αίσθηση προκαλεί η ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση τους και η πλήρης απόρριψη απ’την πλευρά τους των χωρών που δέχτηκαν τις οικογένειές τους και τους παρείχαν μια αρκετά πιο αξιοπρεπή ζωή απ’αυτήν που θα είχαν στους τόπους καταγωγής τους, καθώς και την δυνατότητα “ένταξης” συχνά εις βάρος των αυτοχθόνων.
 Στην πραγματικότητα το βαθύτερο και ουσιαστικότερο αίτιο της τρομοκρατίας δεν είναι η ολέθρια επίδραση κάποιας θρησκείας ή ιδεολογίας αλλά η έκρηξη ενός ιδιόμορφου μηδενισμού μιας ολόκληρης γενιάς ξεριζωμένων, ψυχολογικά και ηθικά διαλυμένων ανθρώπων οι οποίοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε χώρες οι οποίες ποτέ δεν θα γίνονταν δικές τους, ενώ συνάμα αδυνατούσαν να ξαναβρούν τις χαμένες τους ρίζες και τα πολιτισμικά ερείσματα τα οποία ήρθε να αντικαταστήσει  ένας φονταμενταλιστικός, ισοπεδωτικός και φυσικά διεθνιστικός ισλαμισμός, παραγωγό των πολυφυλετικών προαστείων της Ευρώπης. Σε πολλές περιπτώσεις οι τρομοκράτες δεν ήσαν οργανωμένοι ισλαμιστές κι ούτε καν τηρούσαν τους κανόνες του Ισλάμ ενώ περνούσαν στη δράση σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τοποθετούμενοι την τελευταία στιγμή υπό τη σημαία του “χαλιφάτου”. Συνεπώς το φυλετικό ελατήριο αυτού του είδους τρομοκρατίας είναι προφανές: το αβυσσαλέο μίσος κατά των αυτόχθονων, λευκών, ευρωπαϊκων πληθυσμών που βρίσκονται στον τόπο τους αλλά έχουν ευνουχιστεί ηθικά και ψυχικά από δεκαετίες φιλελεύθερου διαλυτισμού. 

Η ώρα των Εθνικιστών!   
Κάθε κατατμημένη, ανομοιογενής κοινωνία είναι ένα ανοιχτό πεδίο συγκρούσεων αφού  στερείται συνοχής ή για να το πούμε πιο απλά αυτού του συλλογικού Εμείς που συγκροτείται στη βάση της κοινής καταγωγής και ταυτοτικής συνείδησης. Κάθε τέτοια κοινωνία είναι καταδικασμένη να αποτύχει μέσα σε ένα όργιο αίματος και τρόμου, κάθε λαός που αδυνατεί να υπερασπιστεί την γη του και την ίδια την ανθρωπολογική του υπόσταση είναι καταδικασμένος να εξαφανισθεί ακόμα κι αν έχει πίσω του ένα ένδοξο παρελθόν ιστορίας και πολιτισμού! 
Η διεθνής υπερτάξη που κρατά τα ηνία του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού συστήματος επί σειρά δεκαετιών προώθησε την αλόγιστη και μαζική μετανάστευση πιστεύοντας ότι δημιουργούσε έτσι την ιδανικότερη κοινωνία των τελείων απάτριδων και ανέθνιστων καταναλωτών, που δεν θα τους ένωνε κανένας οργανικός δεσμός παρά μόνο το “γενικό συμφέρον”. Τώρα που η ουτοπία αυτη καταρρέει και απειλεί να συμπαρασύρει και τα περισσότερα ευρωπαϊκά έθνη, όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι αφυπνίζονται, ενώ η πολιτική ορθότητα υποχωρεί και εκτίθεται προκαλώντας οργή και απόρριψη. Μόνη ελπίδα αντίθεσης σ’αυτήν την νοσηρή κατάσταση είναι η ενίσχυση και η ισχυροποίηση των εθνικιστικών κινημάτων, όχι των προσκολλημένων σε ανεπαρκή ημίμετρα και  διαμαρτυρίες λαϊκιστικων σχηματισμών της δεξιάς και της ακροδεξιάς, αλλά αυθεντικών επαναστατικών ρευμάτων που εναντιώνονται στην Μεγάλη Αντικατάσταση των λαών μας και θα δώσουν μέχρι τέλους τη μάχη για μια Ελεύθερη Ευρώπη των Εθνών και των ταυτοτήτων! ... 


Πηγή: http://www.elkosmos.gr/evropi-empolemi-zoni-i-ora-ton-ethnikiston/

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Κι η Ελλάδα, να τρέχει με χίλια προς την Κολομβία.....


 Πρώτα και πάνω απ' όλα χαίρεσαι για τον ίδιο τον αθλητή. Για τους κόπους του, για τον αγώνα του, για την τεράστια προσπάθειά του. Η Ελλάδα έχει άλλη δουλειά να κάνει κι άλλα πράγματα ν ασχοληθεί. Η Ελλάδα και πριν απ' το χρυσό και μετά η ίδια ακριβώς είναι. Οχι στα ουράνια δεν σηκώθηκε, αλλά ούτε έναν πόντο από το έδαφος. Αν ήτανε να σηκώνουνε την Ελλάδα τα χρυσά μετάλλια, θα την είχανε σηκώσει τα χρυσά του Δήμα και του Κεντέρη. Το χρυσό της Εθνικής στο Γιούρο του 2004. Το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ το 1987, όταν άρχισε αυτή η εμποροπανήγυρη των μεγαλείων του ελληνικού Αθλητισμού. Τριάντα χρόνια υπερβολών. Οτι «οι Ελληνες είναι γεννημένοι για να κερδάνε» κι ότι «το έχουμε στο DNA μας». Κι όταν πιάνανε τον έναν μετά τον άλλον ολυμπιονίκη φυσουναρισμένο, ήταν οι ξένες δυνάμεις που ζηλεύανε τα δικά μας παιδιά και δεν μπορούσανε να χωνέψουνε ότι οι Ελληνες κερδίζουνε τόσα πολλά μετάλλια. Τότε όπου όλοι οι Ελληνες είχαν το ίδιο ακριβώς επιχείρημα: «Ολοι οι αθλητές παίρνουν ντόπες, αλλά μόνο τους δικούς μας πιάνουνε». Τότε όπου κυριαρχούσε το δόγμα Τζέκου: «Ντοπαρισμένος είναι μόνο όποιος πιάνεται».

Κι ενώ οι Ελληνες αθλητές κερδίζανε, η Ελλάδα έχανε κατά κράτος. Ενας λαός χωρίς Παιδεία, χωρίς αρχές και κανόνες, χωρίς κουκούτσι μυαλό, να ψοφάει να βγαίνει στους δρόμους. Κι όταν γεμίζει τις πλατείες για να χειροκροτήσει τον Τσίπρα, τον Μεϊμαράκη και τη Φώφη, δεν θα το κάνει για τους αθλητές; Που στο φινάλε το αξίζουνε και το δικαιούνται το χειροκρότημα. Οταν βγαίνει στον δρόμο για τη νίκη της Ρένας Δούρου στην Περιφέρεια, δεν θα αισθανθεί ρίγη συγκίνησης για τον Πετρούνια; Οταν εμπιστεύεται τον πολιτικό, δεν θα λατρέψει τον αθλητή; Κι η Ελλάδα, όλα αυτά τα χρόνια, όχι να μην έχει κάνει ούτε ένα βήμα μπροστά, αλλά να τρέχει με χίλια προς την Κολομβία. Κι όπως συμβαίνει σε όλες τις υποανάπτυκτες χώρες, όταν ένας λαός χάνει κατά κράτος στην καθημερινότητά του, μετατρέπει τις νίκες στο ποδόσφαιρο και στον Αθλητισμό σε προσωπική του υπόθεση

Οταν τρως σφαλιάρες από το πρωί μέχρι το βράδυ, όταν δεν έχεις στον ήλιο μοίρα, όταν δεν έχεις παρόν, όταν δεν έχεις μέλλον, πρέπει από κάπου να πιαστείς. Κι αυτό το κάπου είναι ένα χρυσό μετάλλιο κάθε τέσσερα χρόνια. Οταν στερείσαι την υπερηφάνεια στην προσωπική σου ζωή, στην καθημερινότητά σου, ψάχνεις να τη βρεις κάπου αλλού. Στην ομαδάρα που παίρνει το πρωτάθλημα. Στον αθληταρά που πήρε το χρυσό. Γι' αυτό ακούς την εκφωνήτρια της ΕΡΤ να λέει «υποκλινόμαστε και σ' ευχαριστούμε γι αυτά που μας έχεις προσφέρει». Αυτά. 

Σάββατο 13 Αυγούστου 2016

Η Κορακάκη στα χνάρια του Πύρρου Δήμα


Δυστυχώς η χρυσή ολυμπιονίκης Άννα Κορακάκη δεν μπόρεσε  να τηρήσει τα προσχήματα ούτε καν για λίγες μέρες.
 Με το που επέστρεψε στο ελλαδιστάν, κατέθεσε τα διαπιστευτήριά της στο ανθελληνικό κατεστημένο αποδεχόμενη να φωτογραφηθεί με μουσουλμάνους μαντηλοφόρους λαθρομετανάστες.



 Δεν έχει απολύτως καμμία σημασία αν το έκανε οικειοθελώς ή αν την "συμβούλεψαν" να το κάνει.
 Αυτό που έχει σημασία είναι η πράξη, διότι αυτή καταγράφηκε ιστορικά.
 Όπως αρνήθηκε να γλείψει τους "επισήμους" (και καλά έκανε), έτσι θα μπορούσε να αρνηθεί να φωτογραφηθεί με τους λαθρομετανάστες.
Από την στιγμή που δεν αρνήθηκε να το πράξει, σημαίνει ότι δεν την ενοχλούσε. Όλα τ'άλλα είναι φτηνές δικαιολογίες.

 Για μία ακόμη φορά απεδείχθη ότι οι όποιες διεθνείς επιτυχίες κάποιου αθλητή δεν συνάδουν απαραίτητα με την εθνική του συνείδηση.
 Καμμία Κορακάκη και κανένα ολυμπιονίκης δεν μπορεί να αποτελεί πρότυπο εφόσον δεν τηρεί μία πρέπουσα στάση σε καίρια ζητήματα όπως είναι το λαθρομεταναστευτικό.

 Το παράδειγμα προς αποφυγήν του -άλλοτε υπερπατριώτη και νυν αμερικανοπασόκου- Πύρρου Δήμα είναι χαρακτηριστικό.

Σάββατο 6 Αυγούστου 2016

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΡΟΥΒΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΞΕΘΩΡΙΑΖΕΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΚΛΑΙΝΕ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ. 

You are a bitch girl!!! Aυτή η έκφραση συχνά πυκνά γινόταν αφορμή για πολλούς καυγάδες τα τελευταία χρόνια, ανάμεσα στον κοριτσόκοσμο.Ήταν η εποχή της Nitro κατάστασης, όπου έπρεπε κάθε νέος άνθρωπος να ακολουθήσει την μόδα με μοναδικό σκοπό να ξεχωρίσει ανάμεσα σε πολλούς ανταγωνιστές.

. Ένα σύστημα αδίστακτο και κλειστό. Ένα σύστημα που ακολουθούσε την μόδα των image makers,και των τρελών οίκων μόδας όπως Prada, Molinari, Marc Jacobs, Gucci, Versace και φυσικά D&G. 
Επειδή η μόδα έχει πολλά πρόσωπα και πολλές επιλογές , η μοναδικότητα και η προσωπικότητα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν το στυλ του καθενός. Περιοδικά όπως The Face, Dazed&Confused, I-D, Ten, Another Magazine, Wallpaper άρχισαν να εναλλάσσουν στιλ και να φτιάχνουν μόδα. Δηλαδή νέα είδωλα. 
Στη Ελλάδα το μήνυμα της νέας εποχής το πήραν lifestyle περιοδικά όπως το Nitro, Klik, esquire και πολλά άλλα. 
Τα περιοδικά μόδας αυξάνονται και εμφανίζονται και οι πρώτες εκπομπές μόδας με καλεσμένους «ειδικούς παντογνώστες» . 
Η μοναδικότητα καθώς και η προσωπικότητα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν το στυλ του καθενός έλεγαν με καμάρι οι fashion trendsetters. 
.Από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90, τα πάντα άρχισαν να αλλάζουν στην Ελλάδα.Το χρήμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση έρρεε άφθονο και το καινούργιο τσάκιζε κάθε τι παλιό. Έπρεπε να γίνουν παντού αλλαγές. Η διαπλοκή της χώρας για να καταφέρει λοιπόν να αποπροσανατολίσει τον νέο κόσμο και όχι μόνο προώθησε ένα γενναίο project. Μέσα λοιπόν σε αυτή την μόδα ανδρώθηκε και το ΣΥΣΤΗΜΑ Ρουβά. Ένα πρόσωπο ανέμελο που ακόμα και χωρίς να μιλάει έπαιρνε διθυραμβικές κριτικές από τους πάντες , απλά και μόνο για αυτό που ήταν. ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ ΤΩΝ SOCIAL MEDIA. 

Το νέο πρότυπο λοιπόν ήταν αυτό που δεν ενοχλούσε, ένας μαλθακός τύπος με αστραφτερά δόντια, καλογυμνασμένο και φρεσκοξυρισμένο σώμα ,λίγο gay με χαρακτηριστικα θηλυπρέπειας, αρεστός κι αποδεκτός στις παρέες. Το αρσενικό λοιπόν που δεν θα ταυτίζεται πλέον με το παραδοσιακό αντρικό κι η έννοια του «άντρα κυνηγού» να έχει δώσει τη θέση της στην εικόνα του «άντρα - θύματος» . 
Αυτό τον ρόλο κλήθηκε να παίξει και το σύστημα Ρουβά και φυσικά τα κατάφερε. Ένας apolitik ρόλος για την ελληνική κοινωνία ήταν ότι έπρεπε για τα σχέδια τους. Το φαινόμενο πήρε τεράστιες διαστάσεις σε χρόνο ρεκόρ. Τα κοριτσάκια πλέον έγιναν dives ακολουθώντας τις προσταγές της νέας μόδας και αναζητούσαν άγριο, πρόσκαιρο sex ,θυσιάζοντας ακόμα και την αθωότητα τους , ενώ τα αγοράκια έβαλαν στο πρόγραμμά τους καλούς τρόπους όπως επιζητούσε η νέα τάση της μόδας _ gay society. 


Το μότο «Choose life» ήταν κράχτης.. Αρκετά γρήγορα την σκυτάλη πήραν και νέοι πολιτικοί, καθώς το σύστημα Ρουβά απλωνόταν παντού. Ένας νέος τρόπος ζωής στην Ελλάδα άρχιζε να παίρνει σάρκα και οστά. Τα σκάνδαλα των πολιτικών καλύπτονταν συνήθως από το lifestyle σύστημα Ρουβά που εξυπηρετούσε την διαπλοκή. Επιχειρηματίες πλάσαραν νέα μόδα: Τις φιλανθρωπίες!! Μαζί με έθνικ εκπροσώπους του μόντελινγκ μοίραζαν ψεύτικα χαμόγελα ανακούφισης που επιτέλους γινόντουσαν αποδεκτοί από τους «Βλάχους». Mία κοινωνία σε παροξυσμό. Το μακιγιάζ ήταν αυτοσκοπός και φυγή από την πραγματικότητα, ενώ οι κολωνακιώτικες ευγένειες έδιναν και έπαιρναν .Ο πνευματικός κόσμος της χώρας μεγαλουργεί με μια σαμπάνια στα χέρια. Ακόμα και το μεγάλο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου πέρασε απαρατήρητο από την ελληνική κοινωνία ψηφίζοντας ξανά τα ίδια πρόσωπα που έφεραν την καταστροφή. Τα κοσμοπολίτικα parties σε ολόκληρη την Ελλάδα και ειδικότερα στην Μύκονο, παρέα με ανθρώπους «μπατίρηδες» που ξέσκιζαν το σώμα της Ελλάδος ήταν επίδειξη πλουτισμού για όλους σχεδόν τους Έλληνες. Μια soft κοινωνία από χαμογελαστούς ανθρώπους ανεξαιρέτου οικονομικής επιφάνειας έχει πλέον δημιουργηθεί.Aκόμα και η ανεργία ήταν μόδα με την προϋπόθεση να πλασάρεις μόδα. 


Στην χρεοκοπημένη Ελλάδα του 2011 το ΣΥΣΤΗΜΑ ΡΟΥΒΑ αρχίζει να τρίζει επικίνδυνα. Ο Ελληνικός λαός αισθάνεται προδομένος και αγανακτισμένος ενώ τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή έγιναν εφιάλτες. Οι δρόμοι κλείσανε σχεδόν για όλους και το make- up, ξεθώριασε στα πρόσωπα που το υπηρετούσαν. Οι προβολείς από τα glamour parties χαμήλωσαν επικίνδυνα. Η ανηθικότητα και η πορνεία κυριαρχούν. Η μόνη λέξη που μπορεί να αντικατοπτρίσει την πραγματικότητα είναι ΟΝΕΙΔΟΣ!! 

Πηγή: http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&cid=122&aid=345324

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016

Αδελφέ ξύπνα! Ο Μεγάλος Αδελφός είναι κομμούνι και θα σου απαγορεύσει την Βίβλο!

Πριν λίγο καιρό είδαμε την είδηση ότι οι μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας στον κόσμο συμφώνησαν να προσφερθούν στην υπηρεσία της οργουελικής αντιχριστιανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να θεσπιστεί ένας «Κώδικας Δεοντολογίας», όπως κομψά ονομάστηκε, και που στην ουσία αποτελεί το άνοιγμα της λεωφόρου μιας άνευ προηγουμένου λογοκρισίας στο Διαδίκτυο, την τελευταία, ομολογουμένως, πλατφόρμα πληροφοριών και ειδήσεων που δεν ελέγχεται (απόλυτα τουλάχιστον) από το σύστημα. Όταν και αυτό πέσει (που θα πέσει) στα χέρια του, η μόνη δυνατότητα μετάδοσης αντι-πληροφόρησης θα είναι από το στόμα στο αυτί του άλλου, ή ίσως μέσω ειδικών «γυαλιών», όπως στο They Live

Φυσικά, ο Μεγάλος Αδελφός της ΕΕ και τα μεγαλοεπιχειρηματικά συνεταιράκια του ισχυρίζονται ότι η λογοκρισία θα ισχύει μόνο για ό, τι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θεωρούν «παράνομη ρητορική μίσους», μια έννοια που εισήχθη στον κόσμο από το αιμοσταγές καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης και τις προσπάθειες του να φιμώσει  κάθε διαφωνία ενάντια στον κομμουνισμό.