ΟΠΛΑ Αθηνών (μέρος α'): Στελεχώθηκε αρχικά από αστυνομικούς και κάποια πρώην μέλη της γινόντουσαν μετά κουκουλοφόροι καταδότες στα μπλόκα της Κατοχής

 Σε συνέχεια της αμέσως προηγούμενης ανάρτησής μας, περνάμε τώρα στον κυριότερο "συνέταιρο" του ΕΛΑΣ της Αθήνας, την ΟΠΛΑ, χρησιμοποιώντας πάντα σαν πηγή το έργο του Ιάσονα Χανδρινού "Το τιμωρό χέρι του λαού".
  Αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι η ΟΠΛΑ αρχικά βασίστηκε σε κομμουνιστές των Σωμάτων Ασφαλείας που δρούσαν φραξιονιστικά εντός της υπηρεσίας τους:
 
"Εκείνη την περίοδο, οι κομματικοί πυρήνες σε Αστυνομία και Χωροφυλακή συγκροτούσαν μια μυστική στρατιωτική οργάνωση, γνωστή με τον τίτλο "26 ΣΤ’ Γκρούπα", άμεσα ελεγχόμενη από το ΠΓ και καθοδηγούμενη από ανώτατο κομματικό στέλεχος. Η γκρούπα ήταν υπεύθυνη για όλη τη διαφωτιστική και διαβρωτική δουλειά στα Σώματα Ασφαλείας, διακίνηση παράνομου υλικού και φυσικά συλλογή πληροφοριών, τομέας ο οποίος έφτασε σε τέτοιο επίπεδο, ώστε για

τις "εμπιστευτικές διαταγές του αρχηγείου, πρώτα ελάμβανε γνώση το Πολιτικό  Γραφείο και μετά οι υπηρεσίες της Αστυνομίας".

Αυτοί οι μηχανισμοί ήταν οι προδρομικές μορφές της Οργάνωσης Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα (ΟΠΛΑ), η οποία ουσιαστικά ξεπήδησε από τις μυστικές διακλαδώσεις (φράξιες) του Κόμματος στα Σώματα Ασφαλείας αναλαμβάνοντας στη συνέχεια, αντίστοιχα αστυνομικά καθήκοντα στα πλαίσια του εαμικού κινήματος. Η ταύτιση δεν περιορίζεται στην τεχνογνωσία ή στις λειτουργίες του μηχανισμού, αλλά προεκτείνεται και στα πρόσωπα, αφού, υποτίθεται, πως οι πρώτες ομάδες εκτελεστών της ΟΠΛΑ συγκροτήθηκαν από κομμουνιστές αστυνομικούς που επιφορτίστηκαν με την τιμωρία "προδοτών" 

σελ.58

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της δράσης τους (πριν την ίδρυση της ΟΠΛΑ στην Αθήνα) ήταν και το παρακάτω περιστατικό:

"Η διείσδυση του ΕΑΜ/ΚΚΕ στον κατοχικό κρατικό μηχανισμό έγινε για πρώτη φορά γνωστή στις πραγματικές της διαστάσεις τη νύχτα της 6ης προς 7η Απριλίου 1943, όταν μια ομάδα ενόπλων χωροφυλάκων μπήκαν στο σανατόριο φυματικών "Η Σωτηρία" στη λεωφόρο Μεσογείων, αφόπλισαν τους έκπληκτους συναδέλφους τους της φρουράς και ελευθέρωσαν 56 κομμουνιστές κρατούμενους που είχαν μεταχθεί από τις φυλακές της Ακροναυπλίας."
σελ.56

"Το σχέδιο και η εκτέλεση της επιχείρησης αυτής, που οργανώθηκε από την ηγεσία της ΚΟΑ και του ΕΛΑΣ Αθήνας (με προσωπική συμμετοχή του Κωτσάκη), βασίστηκε στη συνδρομή αστυφυλάκων και χωροφυλάκων οργανωμένων στο ΚΚΕ, που διέθεσαν όπλα, στολές για το καμουφλάζ, συνθήματα και τα 18 από τα 24 πρόσωπα της ομάδας εισβολής"
  σελ.56-7

 Στην αρχή η ΟΠΛΑ, πρωτού οι δολοφονίες μπουν στην ημερησία διάταξη, χρησιμοποιούσε διάφορες μεθόδους εκφοβισμού και απειλές. Από αυτές δεν γλίτωναν ούτε μικρά παιδιά που μοίραζαν υλικό για άλλες οργανώσεις. 
 Ενδεικτικό είναι το περιστατικό που διηγείται -με κάποια διάθεση αυτοκριτικής, είναι αλήθεια- ένα μέλος της ΟΠΛΑ Θησείου ονόματι Παναγιώτης Βαζούρας:

 "Ο πρώτος μας στόχος ήταν ένα παιδάκι άλλης οργάνωσης που μοίραζε έντυπα. Μας καλεί ο Ράπτης, πήγαμε και το βρήκαμε το παιδί κάπου εδώ πέρα –φρόντισα να μη φαίνομαι και πολύ γιατί με ξέρανε– και καθίσαμε οχτώ νταγλαράδες απέναντί του και συζητούσαμε τι θα κάνουμε κλπ. Σηκώθηκα λοιπόν εγώ και του λέω: «Αν τα ξαναμοιράσεις αυτά, θα σε σκοτώσουμε! Το ξανακάνεις;», «Όχι, όχι!».

Τρομοκρατία…"
σελ.62

 Απ΄την στιγμή βέβαια που ξεκίνησε η ένοπλη δράση, ήταν εξαιρετικά επισφαλές για το όποιο μέλος της ΟΠΛΑ να διαρρήξει τους δεσμούς του με την οργάνωση:

 "Όταν ένα μέλος της ΟΠΛΑ Πλάκας, ο Βασίλης Ρερές, αποχώρησε από την οργάνωση, τον σκότωσαν επειδή είχε πάρει μέρος σε εκτελέσεις και γνώριζε ανθρώπους"
σελ.61

 ενώ το ίδιο ίσχυε σε κάποιες περιπτώσεις και για αποχωρήσαντα μέλη της ΕΠΟΝ:

   "Εκτελέσεις μελών της ΕΠΟΝ που αποσκίρτησαν μπορούν, πάντα σε συνάρτηση με την χρονική συγκυρία, να θεωρηθούν είτε προειδοποιητικές, όπως η περίπτωση του 19χρονου «λιποτάκτη» Ξενοφώντα Παπαδάκη στην Καλλίπολη του Πειραιά τα Χριστούγεννα του 1943.."
 σελ.61

Ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό στοιχείο, το οποίο δεν έχει αξιολογηθεί επαρκώς μέρι σήμερα, είναι η καθοριστική συμμετοχή πρώην μελών της ΟΠΛΑ, και γενικότερα των εαμικών οργανώσεων, σε ρόλο κουκουλοφόρου καταδότη στα μπλόκα που διενεργούσαν Γερμανοί και ελληνικές κατοχικές αρχές.
 Ας δούμε λίγο τα στοιχεία που παραθέτει ο Χανδρινός:

 Για τα μπλόκα σε Δουργούτι (σημερινός Νέος Κόσμος) και Κοκκινιά:

"Οι αποτελεσματικότεροι μασκοφόροι στα μπλόκα του 1944 ήταν πάντοτε πρώην μέλη της ΟΠΛΑ, όπως οι Θεόδωρος Μπαξεβανίδης και Θεόδωρος Μπαντράνης, που πρωταγωνίστησαν με τη νέα τους ιδιότητα ως μέλη των Ταγμάτων και της Ειδικής Ασφάλειας στα δύο πιο αιματηρά μπλόκα της πρωτεύουσας –σε Δουργούτι και Κοκκινιά αντίστοιχα"
σελ.62

 Για του Ζωγράφου:

"Τα ξημερώματα της 27ης Ιουνίου η συνοικία του Ζωγράφου κυκλώθηκε από τα Τάγματα που, έχοντας μαζί τους έναν πρώην εξωμότη ΕΛΑΣίτη, πέτυχαν να αιχμαλωτίσουν όλη σχεδόν τη δύναμη του 3^ου Λόχου Ζωγράφου."
σελ.134

Για το Περιστέρι:

"Από τους καταδότες του μπλόκου που επικηρύχθηκαν από την ΟΠΛΑ και αναζητούνταν σε όλες τις συνοικίες, μια νεαρή κοπέλα –η Αθανασία Κανελλοπούλου, πρώην ΕΠΟΝίτισσα– πλήρωσε με τη ζωή της την προδοσία της μετά την Απελευθέρωση από την Πολιτοφυλακή Περιστερίου."

 σελ.137

 Πάλι για την Κοκκινιά:

"Οι καταδότες –ένας εκ των οποίων ήταν πρώην μέλος της ΟΠΛΑ– υπέδειξαν αρχικά όλα τα στελέχη των ενόπλων οργανώσεων"
σελ.148

 Και ένα ακόμα παρεμφερές περιστατικό:

"Στις 14 Ιουλίου, δύο χωροφύλακες της Ειδικής Ασφάλειας έπεφταν νεκροί από τις σφαίρες αγνώστων στην οδό Αριστείδου. Ήταν οι Γεώργιος Φόης και Κωνσταντίνος Ρεμούνδος –πρώην μέλος της ΕΠΟΝ Νέας Ιωνίας, και επικηρυγμένος από μήνες για την κατάδοση στελεχών στους Γερμανούς"

σελ.138

 συνεχίζεται...