Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ - ΓΙΑΤΙ Ο ΧΙΤΛΕΡ ΔΙΕΤΑΞΕ ΤΗΝ "ΑΣΥΛΙΑ" ΤΟΥΣ









Του Δημοσθένη Κούκουνα


Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρις ότου - κατά ένα μέρος - λυθεί το μυστήριο, πώς οι Εβραίοι της Ζακύνθου κυκλοφορούσαν ακαταδίωκτοι κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.

Είμαστε στα τέλη του 1943 και οι κατακτητές στην Ελλάδα έχουν επεκτείνει τις διώξεις των Εβραίων σε ολόκληρη την Ελλάδα, μετά τις διώξεις στη Θεσσαλονίκη που έγιναν στις αρχές του χρόνου. Και πράγματι, εξ αιτίας του τότε μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομου, προκλήθηκε μία σπάνια ευεργετική διαταγή που ελήφθη σε ανώτατο επίπεδο στο Βερολίνο και έτσι ο εβραϊκός πληθυσμός του νησιού δεν διώχθηκε "υπ' ευθύνη του τοπικού μητροπολίτη". Ίσως είναι το μοναδικό μέρος σε ολόκληρη την Ελλάδα που κέρδισαν οι Εβραίοι μια τέτοιας μορφής ασυλία εν σχέσει με τα τόσα και τόσα τραγικά που υπέστησαν οι ομόθρηκοι και ομόφυλοί τους παντού αλλού. Θα αναρωτηθεί φυσικά κανείς γιατί κανείς άλλος Έλληνας μητροπολίτης στην υπόλοιπη Ελλάδα δεν ενήργησε αντίστοιχα. Η απάντηση είναι ότι κανείς άλλος δεν είχε γνωριμία με τον ίδιο τον Χίτλερ όπως ο Ζακύνθου Χρυσόστομος Δημητρίου, ο οποίος γνώριζε προσωπικά τον Χίτλερ από εικοσαετίας, πριν καν γίνει γνωστός και παντοδύναμος ο τελευταίος, από το Μόναχο. Εκεί είχε υπηρετήσει επί χρόνια ο Χρυσόστομος ως εφημέριος της ελληνικής εκκλησίας των Αγίων Πάντων και είχε δημιουργήσει φιλίες με διάφορους Γερμανούς πλην του Χίτλερ, όπως ο Τουρκογερμανός Μουράτ Φέριντ Μπέη (γεννηθείς το 1908 στη Θεσσαλονίκη, γιος Τούρκου αξιωματικού και Γερμανίδας). Ο τελευταίος αυτός έδρασε ως αρχηγός της Άμπβερ στην Ελλάδα επί Κατοχής.

Σε τοπικό επίπεδο από εβραϊκής πλευράς η ευγνωμοσύνη προς τον τόσο αποτελεσματικό ως προς το θέμα της μη δίωξης των Εβραίων της Ζακύνθου Έλληνα ιεράρχη, εκδηλώθηκε με διάφορους απλούς τρόπους μετακατοχικά. Τα γνωρίζουν καλύτερα οι Ζακυνθινοί, όσοι τυχόν επιζούν από εκείνα τα χρόνια και διατηρούν μνήμες. Βέβαια από επίσημης πλευράς του Ισραήλ χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν τριάντα χρόνια μέχρις ότου τιμηθεί ανάλογα με το τι προσέφερε. Τέτοιου είδους τιμές όμως δεν είναι αξιοπερίεργο να αποδίδονται καθυστερημένα, αρκεί να αποδίδονται. Και ίσως το Ισραήλ, άλλωστε, να είχε τους λόγους του. Οπωσδήποτε όμως θα είχε επιπρόσθετη βαρύτητα αν αναγνωριζόταν η προσφορά του όταν ακόμη βρισκόταν εν ζωή (ο Χρυσόστομος πέθανε το 1958, αφού ένα χρόνο νωρίτερα είχε υποχρεωθεί να εγκαταλείψει το νησί για άλλους λόγους άσχετους με το θέμα μας).

Σύμφωνα με την πιο έγκυρη εβραϊκή εκδοχή, που όμως είναι και η πιο απλοϊκή, ο μητροπολίτης Ζακύνθου, καθώς και ο δήμαρχος της πόλης Λουκάς Καρρέρ, έδωσαν γροθιά στο μαχαίρι:

«Ενώ σε όλη την υπόλοιπη χώρα οι διώξεις και εκτοπίσεις Εβραίων διεξάγονταν από τους Γερμανούς αποτελεσματικά, η Ζάκυνθος αποτέλεσε μια μοναδική εξαίρεση. Δύο θαρραλέοι άνθρωποι, ο Μητροπολίτης του νησιού Χρυσόστομος Δημητρίου και ο Δήμαρχος Ζακύνθου Λουκάς Καρρέρ, πέτυχαν κάτι πρωτοφανές: θέτοντας την ίδια τους τη ζωή σε κίνδυνο, κατόρθωσαν να προστατέψουν ολόκληρο τον εβραϊκό πληθυσμό της Ζακύνθου από την τύχη των ομοθρήσκων τους σε άλλες περιοχές. Στα τέλη του 1943 ο Γερμανός Διοικητής της Ζακύνθου, Μπέρενς, κάλεσε τον Δήμαρχο στο γραφείο του και απαίτησε, υπό την απειλή όπλου, κατάλογο με τα ονόματα όλων των Εβραίων του νησιού. Ο Δήμαρχος και ο Μητροπολίτης, αντιλαμβανόμενοι το τι σήμαινε η εντολή αυτή, προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο, αλλά ο Διοικητής ήταν αμετακίνητος, καθώς είχε διαταγές από το Γενικό Αρχηγείο. Μετά από πολλή σκέψη, καθώς βρίσκονταν και οι ίδιοι σε θανάσιμο κίνδυνο, οι δύο άνδρες πήραν τη γενναία απόφαση να περιλάβουν στον κατάλογο μόνο τα εξής δύο ονόματα: Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος και Δήμαρχος Ζακύνθου Λουκάς Καρρέρ. Ο Γερμανός Διοικητής έμεινε άναυδος. Μαζί με ένα γράμμα του Μητροπολίτη προς τον ίδιο τον Χίτλερ, στο οποίο αναλάμβανε ακέραια την ευθύνη για τη διαγωγή των Εβραίων του νησιού, τα δύο έγγραφα αποστάλθηκαν στο Γενικό Αρχηγείο, όπου πρέπει να έκαναν έντονη εντύπωση, γιατί η διαταγή της σύλληψης όλων των Εβραίων ακυρώθηκε. Παρ'όλα αυτά, για κάθε ενδεχόμενο, όλοι οι Εβραίοι της Ζακύνθου διασκορπίστηκαν στα χωριά του νησιού, όπου χριστιανικές οικογένειες τους έκρυψαν και ανέλαβαν τη διατροφή τους. Χάρη στην επιρροή, το θάρρος και την αποφασιστικότητα των δύο ηγετών του νησιού, καθώς και του ντόπιου πληθυσμού, οι 275 Εβραίοι της Ζακύνθου επέζησαν χωρίς ούτε μία απώλεια, από έναν πόλεμο που εξολόθρευσε το σύνολο των ομοθρήσκων τους σε πολλές άλλες περιοχές». [Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων, 1941-1944. Εγχειρίδιο Μελέτης, Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος, Αθήνα 2005, σ. 26-27].

Ωστόσο αυτή η εκδοχή δεν είναι απόλυτα ακριβής, διότι αγνοεί τη βασική παράμετρο, που ήταν η προσωπική γνωριμία του Χρυσόστομου με τον Χίτλερ από τα χρόνια του Μονάχου. Ως προς δε το δεύτερο πρόσωπο, τον δήμαρχο, αυτός είναι δευτεραγωνιστής, διότι από μόνος του δεν θα επετύγχανε τίποτε - όπως δεν το κατόρθωσαν πολύ ισχυρότερα δημόσια πρόσωπα στην Ελλάδα, από τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό μέχρι τους κατοχικούς πρωθυπουργούς Κ. Λογοθετόπουλο και Ι. Ράλλη, που επιχείρησαν να υψώσουν τη φωνή τους για τις εβραϊκές διώξεις στην Ελλάδα γενικότερα. Ο εν λόγω δήμαρχος Ζακύνθου ήταν πρωτίστως άνθρωπος εμπιστοσύνης των Ιταλών και όχι των Γερμανών (ως γνωστόν μέχρι την ιταλική συνθηκολόγηση του Σεπτεμβρίου 1943 η Ζάκυνθος, όπως και τα λοιπά Επτάνησα, τελούσαν υπό καθεστώς προετοιμασίας προσάρτησης). Το αντίθετο ακριβώς συνέβαινε με τον τοπικό μητροπολίτη, τον Χρυσόστομο Δημητρίου. Αυτός ήταν άνθρωπος εμπιστοσύνης των Γερμανών, κάθε άλλο δε των Ιταλών, οι οποίοι και τον είχαν απελάσει από το νησί στις αρχές του 1943.

Τότε εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, εννέα χρόνια μετά την εκλογή του σε μητροπολίτη Ζακύνθου. Μεταξύ άλλων επαφών και γνωριμιών του, ξανασυναντήθηκε μετά από πολλά χρόνια με τον Μουράτ Φέριντ Μπέη, ο οποίος από το καλοκαίρι του 1942 είχε αναλάβει σταθμάρχης της Άμπβερ στην Αθήνα. Ο Φέριντ οργάνωσε στην Αθήνα διάφορα κατασκοπευτικά δίκτυα για λογαριασμό των Γερμανών, μισθώνοντας Έλληνες συνεργάτες. Στις μακρές ανακριτικές καταθέσεις, που έδωσε μετά τον πόλεμο στις συμμαχικές αρχές, αποκαλύπτει πολλά στοιχεία και μεταξύ άλλων ότι ήταν στα πρόθυρα μιας πολιτικής συνεργασίας με τον μητροπολίτη Χρυσόστομο Δημητρίου, "που τον είχαν εξορίσει από το νησί οι Ιταλοί". Η συνεργασία δεν προχώρησε, πρόσθετε, διότι αρνήθηκε ο τότε ανώτατος διοικητής Ν. Ελλάδος στρατηγός Σπάιντελ να τον δεχθεί, επειδή για λόγους σκοπιμότητας ο γερμανικός στρατός δεν θα έπρεπε να αναμίξει στις δραστηριότητές του την ελληνική εκκλησία. Το αποτέλεσμα ήταν να δυσαρεστηθεί ο Χρυσόστομος και να μην συστήσει πράκτορες στη γερμανική αντικατασκοπία! Ιδού ένα απόσπασμα από συμμαχικό έγγραφο σχετικό με τις ανακρίσεις του Φέριντ ως προς τους Έλληνες συνεργάτες του κατά την Κατοχή, με εμπλεκόμενο τον μητροπολίτη:



Η μετάφραση: "Δημητρίου Χρυσόστομος. Αρχιεπίσκοπος της Νήσου Ζακύνθου. Ο σταθμός [της Άμπβερ] στην Αθήνα ήρθε σε επαφή μαζί του για να προμηθεύσει πράκτορες. Ζει στην Αθήνα. Γεννήθηκε το 1875. Ύψος 1,65 μ. Λεπτός, γκριζομάλλης. Διάφορα: Ομιλεί γαλλικά. Καριέρα: Ποτέ δεν πρόσφερε πράκτορες. Δυσαρεστήθηκε επειδή δεν έγινε δεκτός από τον στρατηγό Σπάιντελ".

Εν τω μεταξύ, οι Ιταλοί εγκαταλείπουν τη Ζάκυνθο, αίρεται αυτόματα το καθεστώς προετοιμασίας προσάρτησης και βεβαίως αναπετάσσεται η ελληνική σημαία. Επανέρχονται οι ελληνικές αρχές και δημόσιες υπηρεσίες που είχαν απομακρυνθεί και μεταξύ αυτών και ο μητροπολίτης Χρυσόστομος. Ταυτόχρονα όσοι Έλληνες είχαν εκτεθεί για τη συνεργσία τους με τους Ιταλούς βρίσκουν τώρα καταφύγιο στις γερμανικές αρχές και προθυμοποιούνται ανάλογα να προσφέρουν υπηρεσίες στον άλλο κατακτητή (σ' αυτή την κατηγορία ανήκει και ο περιβόητος Φραγκίσκος Μερκάτης, που μετά την Κατοχή είχε τη γνωστή περιπέτεια).

Και όταν αιφνιδίως εμφανίστηκαν οι Γερμανοί να ζητούν απογραφή των Εβραίων προέκυψε - έπειτα από κάποιες δύσκολες μέρες αγωνίας και δυστοκίας - η αντίδραση του Χρυσόστομου, όταν ενημερώθηκε από τον δήμαρχο Καρρέρ. Ο Χρυσόστομος που φέρεται να είχε σύνδεσμο με τον Χίτλερ από εντελώς "ανύποπτα" χρόνια και με τον οποίο φέρεται να είχε ιδεολογικές συζητήσεις μαζί του ως προς τα εθνικοσοσιαλιστικά οράματα κλπ., αφού ανέφερε στον έκπληκτο Γερμανό αξιωματικό τα περί του συνδέσμου του με τον τελευταίο (όπως και με τον επικεφαλής της γερμανικής αντικατασκοπίας στην Αθήνα Φέριντ), ασφαλώς θα πρόσθεσε και ένα άλλο επιχείρημα που έπαιξε ρόλο: Τόνισε ότι οι Εβραίοι της Ζακύνθου είναι φιλήσυχοι, ανήκουν στους λεγόμενους "αφομοιωτές" και ότι δεν είναι σαν τους εξ Ισπανίας σιωνιστές, αλλά βρίσκονται επί χίλια σχεδόν χρόνια στην Ελλάδα και διαβιούν ήσυχα με τον εντόπιο πληθυσμό.

Κάπως έτσι, λοιπόν, έφτασε από το Βερολίνο η διαταγή "ασυλίας των Εβραίων της Ζακύνθου" και έτριβαν τα μάτια τους από έκπληξη οι τοπικοί Γερμανοί αξιωματούχοι. Ο Χίτλερ από το Βερολίνο είχε αντιδράσει θετικά! Ακριβώς όπως είχε προβλέψει ότι θα αντιδρούσε όταν ο Χρυσόστομος αναλάμβανε την πρωτοβουλία του...


Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

Οι ρατσιστές του ΕΑΜ


 Όπως όλοι ξέρουμε η σημερινή ελληνόφωνη αριστερά -ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας- κρατάει ψηλά τα λάβαρα του αντιρατσισμού.

 Δεν ήταν όμως πάντα έτσι.
 Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, υπήρχαν και περιπτώσεις στο παρελθόν όπου οι αριστεροί δεν είχαν κανένα πρόβλημα να αναπαράγουν "ρατσιστικά" στερεότυπα (τα οποία σήμερα είναι "πολιτικώς μη-ορθά") για προπαγανδιστικούς λόγους.

 Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η παρακάτω ρατσιστική αφίσα του ΕΑΜ που κυκλοφόρησε τις ημέρες των δεκεμβριανών:



 Αυτή η αφίσα κυκλοφόρησε με αφορμή την άφιξη στην Αθήνα της 4ης Ινδικής Μεραρχίας του Βρετανικού Στρατού που συμμετείχε ενεργά στα δεκεμβριανά.
 Είναι ολοφάνερο ότι στρέφεται με φυλετικούς όρους εναντίον των Ινδών στρατιωτών.

 Κανείς αριστερός μέχρι σήμερα δεν έχει καταδικάσει το "ρατσιστικό" περιεχόμενο αυτής της αφίσας... και ούτε πρόκειται φυσικά. Εδώ δεν έχουν καταδικάσει τα εγκλήματα και τις προδοσίες που διέπραξαν, σε μία αφίσα θα κολλήσουν;
 Όπως έχουμε ξαναγράψει, το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και ο "αγώνας" του είναι ιερό τοτέμ για τους αριστερούς...
  

Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Ο Μιχαλολιάκος και ο Πακιστανός πρέσβης


 Σύμφωνα με την ιστοσελίδα https://www.pakistantoday.com.pk/ στις 19/10/2017 ο Πακιστανός πρέσβης συναντήθηκε στην βουλή με τον γ.γ της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο.
 Το κόμμα δεν προέβη σε καμμία επίσημη σχετική ενημέρωση.

 Εδώ είναι η αναμνηστική φωτογραφία που έβγαλαν οι δυο τους:


Εδώ είναι ολόκληρο το ρεπορτάζ της αγγλόφωνης πακιστανικής ιστοσελίδας για το θέμα:
https://www.pakistantoday.com.pk/2017/10/20/pakistani-community-to-be-protected-envoy-makes-clear-to-greeces-golden-dawn/

 Διαβάζοντας το παραπάνω δημοσίευμα προκύπτει ότι το κύριο θέμα συζήτησης ήταν οι "ρατσιστικές" επιθέσεις σε βάρος πακιστανών λαθρομεταναστών που παρασιτούν στο ελλαδιστάν.
 Δεν γνωρίζουμε τι ειπώθηκε, δεν γνωρίζουμε αν ο κ.Μιχαλολιάκος απολογήθηκε στον Πακιστανό πρέσβη ή αν έκανε δηλώσεις αντιρατσιστικής νομιμοφροσύνης απλά θα εκφράσουμε την εύλογη απορία μας για την περίεργη σιωπή της Χρυσής Αυγής πάνω στο θέμα.

 Φυσικά είναι αυτονόητο ότι οποιασδήποτε μορφής "απολογία" (ΑΝ έχει συμβεί) προς τον Πακιστανό πρέσβη είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ και ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ, και ισοδυναμεί με αυτοεξευτελιστική δήλωση μετάνοιας.

 Αν πρέπει κάποιος να απολογηθεί, αυτός είναι το ίδιο το Πακιστάν που εξάγει λαθρομετανάστες, και όχι ο αρχηγός του τρίτου μεγαλύτερου ελληνικού κόμματος που αποδεδειγμένα δεν είχε ουδεμία σχέση με την επίθεση στους Πακιστανούς στον Ασπρόπυργο.

Υπενθυμίζουμε επίσης ότι το Πακιστάν ακολουθεί διαχρονικά μια φιλοτουρκική πολιτική και ήταν ίσως η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το ψευδοκράτος της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου.

 Οι τελευταίοι που δικαιούνται δια να ομιλούν λοιπόν είναι τα πακιστάνια.
 Δυστυχώς όμως, όχι απλά μιλούν αλλά απαιτούν κιόλας.
 Οι τελευταίοι που έχουν οποιαδήποτε υποχρέωση να τους απολογηθούν είναι οι Έλληνες.







Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

Δεν είναι κάθε απόσχιση ίδια! Η θέση των Νοτίων εθνικιστών για την ανεξαρτησία της Καταλονίας


του Palmetto Patriot (Occidental Dissent) / ΚΟ


Πρόσφατα, ο Δρ Michael Hill, πρόεδρος της Λίγκας του Νότου (League of the South), βγήκε να διακηρύξει στο Twitter την επίσημη υποστήριξη της οργάνωσης των Νότιων Εθνικιστών στην απόσχιση της Καταλονίας από την Ισπανία.
The EU opposes Catalan independence; The League of the South therefore supports their right to self determination.— Michael Hill (@MichaelHill51) 4 Οκτωβρίου 2017

Η Καταλονία ή Cataluña είναι μια σχετικά πλούσια, πυκνοκατοικημένη (7,5 εκατομμύρια άνθρωποι) Αυτόνομη Κοινότητα με τη δική της ιστορική γλώσσα, την Καταλανική, η οποία εξελίχθηκε από τη κοινή Λατινική μαζί με τις άλλες (στενά συνδεδεμένες) γλώσσες της Ιβηρικής (εκτός από τη Βασκική). Υπάρχουν περίπου 5.4 εκατομμύρια Καταλανοί σε όλο τον κόσμο, από τους οποίους τα 4.8 εκατομμύρια ζουν στην Καταλονία. Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της περιοχής αποτελείται από ανθρώπους που μετακόμισαν από άλλες περιοχές της Ισπανίας για καθαρά οικονομικούς λόγους. Και στην Καταλονία υπάρχει επίσης ένας μεγάλος μη ευρωπαϊκός πληθυσμός. Οι μουσουλμάνοι αποτελούν περίπου το 7,3% του πληθυσμού. Μόνο το 52% των ανθρώπων είναι καθολικοί, η ιστορική θρησκεία της περιοχής. Σύμφωνα με μελέτες, το 46% των ανθρώπων θεωρούν τα ισπανικά τη μητρική τους γλώσσα, ενώ το 37% θεωρεί την καταλανική ως τέτοια. Η περιφερειακή κυβέρνηση και τα δημόσια σχολεία χρησιμοποιούν την καταλανική ως κύρια γλώσσα τους.



Για έναν Νότιο Εθνικιστή ή αν θέλετε, ευρύτερα έναν οπαδό τηςAlt-Right, υπάρχουν κάποια προβλήματα ως προς την υποστήριξη της απόσχισης της Καταλονίας από την Ισπανία. Η υποστήριξη για την απόσχιση της Καταλανίας είναι μειοψηφική θέση ακόμη και στην Καταλονία. Οι αποσχιστές αποτελούν περίπου το 40% του πληθυσμού με σχεδόν το 50% να είναι αντίθετο στην απόσχιση. Το πρόσφατο δημοψήφισμα, το οποίο ήταν παράνομο σύμφωνα με την καταλανική και την ισπανική νομοθεσία, το μποϊκόταραν τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Καταλονία και μόνο το 42% των ψηφοφόρων στην περιοχή συμμετείχε. Από αυτούς που συμμετείχαν το 92% υποστήριξε την απόσχιση. Αυτό σημαίνει ότι η απόσχιση της Καταλονίας στηρίζεται από το 39% όλων των ψηφοφόρων.



Η καταλανική αιτία (cause) έχει συσχετιστεί ιστορικά με τηριζοσπαστική Αριστερά. Κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου στα τέλη της δεκαετίας του 1930 η περιοχή ελέγχθηκε από κομμουνιστικές και αναρχικές ομάδες που διεξήγαγαν πόλεμο κατά των Ισπανών εθνικιστών και του καθολικού κλήρου. Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλές εικόνες αφρικανών και μουσουλμάνων αλλοδαπών που κρατούν καταλανικές σημαίες. Το Reuters, ανέφερε, στις 16 Ιουνίου 2017, ότι οι Καταλανοί αποσχιστές είναι ανοιχτά ελκυστικοί στους μετανάστες του Τρίτου Κόσμου. Διαβάζουμε:


"Σε μια αίθουσα του Δήμου στην ισπανική περιφέρεια της Καταλονίας, προβάλλουν δύο ακτιβιστές της ανεξαρτησίας με τις καταλανικές σημαίες με τις κόκκινες και κίτρινες ρίγες: ένας τουριστικός οδηγός που γεννήθηκε στη Συρία και ένας Ισπανός βουλευτής που γεννήθηκε στην Ουρουγουάη.

Μόλις τρεις μήνες πριν το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, οιπολιτογραφημένοι μετανάστες έχουν αναλάβει σημαντικό και εξέχοντα ρόλο στην εκστρατεία τόσο ως ακτιβιστές όσο και ως υποστηρικτές (της ανεξαρτησίας).


Η Καταλονία έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά μεταναστών στην Ισπανία, με ένα 14% των κατοίκων να είναι αλλοδαποί και οι ψήφοι τους μπορεί να αποδειχθούν κρίσιμες για το κίνημα ανεξαρτησίας.


"Θέλουμε να είμαστε μια πολύ ανοιχτή και ‘ενσωματωμένη’ κοινωνία", δήλωσε ο αναπληρωτής κυβερνήτης της Καταλονίας,Oriol Junqueras στο Reuters.


Οι επικεφαλείς της εκστρατείας για την ανεξαρτησία ενθαρρύνουν ακόμη και τους μετανάστες χωρίς δικαίωμα ψήφου να ζητήσουν από τους συμπατριώτες και τους φίλους τους να ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας και υποστηρίζουν ότι η καταλανική ιθαγένεια θα δοθεί σε όλους τους μετανάστες που ζουν στην περιοχή αν η Καταλονία εγκαταλείψει την Ισπανία".


Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται αυτό καλό για τους Λευκούς, τους παραδοσιακούς ή ακόμα και τους Καταλανούς; Αυτοί οι "εθνικιστές" είναι πρόθυμοι να δώσουν την υπηκοότητα σε Αφρικανούς και Άραβες ως αντάλλαγμα για μια ψήφο υπέρ της απόσχισης.


Σε αντίθεση με την Καταλονία, η απόσχιση της Νότιας Καρολίνας από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1860προκλήθηκε συγκεκριμένα από τις φυλετικές ανησυχίες του Λευκού πληθυσμού της πολιτείας. Τα έβαλαν με τον Λίνκολ, αποκαλώντας τον “Abraham Africanus the First” (Αβραάμ Αφρικανός ο Α΄) και του επιτέθηκαν εξαιτίας της αντίθεσής του στη δουλεία – που ήταν η βάση της οικονομίας του Νότου και του πατερναλιστικού, φιλο-λευκού κοινωνικού συστήματος. Όταν οι νότιες πολιτείες αποσχίστηκαν, ο αντιπρόεδρός τους, Alexander Stephens δήλωνε ανοιχτά ότι η κυριαρχία των Λευκών στο Νότο και ο θεσμός της δουλείας, αποτελούσαν τον ακρογωνιαίο λίθο της νέας Συνομοσπονδίας. Η αιτία του Dixie στη δεκαετία του 1860 μέχρι το κίνημα των «πολιτικών δικαιωμάτων» της δεκαετίας του 1960 ήταν η κυριαρχία των Λευκών και η νότια κουλτούρα. Ο Νότος αγωνίστηκε στρατιωτικά και πολιτικά για την υπεράσπιση μιας υπέρ-λευκής, αντι-εξισωτιστικής, αντιδημοκρατικής, παραδοσιακής και πατερναλιστικής μορφής κοινωνίας. Εν τω μεταξύ, ο αναπληρωτής κυβερνήτης της Καταλονίας, OriolJunqueras, λέει ότι οι συνάδελφοί του αποσχιστές στρατολογούν Αφρικανούς και Μουσουλμάνους, γιατί «θέλουμε να είμαστε μια πολύ ανοιχτή και ‘ενσωματωμένη’ κοινωνία».



Συνοπτικά, η καταλανική αιτία δεν είναι μια σαφής περίπτωση υποστήριξης της αυτοδιάθεσης, διότι δεν απολαμβάνει την υποστήριξη της πλειοψηφίας (πολύ λιγότερη στήριξη, από ότι είχαν οι αποσχιστές στη Νότια Καρολίνα και το μεγαλύτερο μέρος τηςDixie). Και η αιτία τους συνδέεται με την παγκοσμιοποίηση, τον κομμουνισμό, τον αναρχισμό και τη Λευκή γενοκτονία. Εάν υπάρχουν δεξιοί καταλανοί εθνικιστές που επιθυμούν να διατηρήσουν την εθνική τους ομάδα και να κρατήσουν την Καταλονία καταλανική τότε εντάξει. Έζησα στην Ισπανία για τέσσερα χρόνια και γνώρισα αρκετούς καλούς, αξιοπρεπείς Καταλανούς που ήταν υπερήφανοι για τον πολιτισμό τους και επίσης αφοσιωμένοι στην Ισπανία. Οι μοναδικοί Καταλανοί αποσχιστές που συνάντησα ήταν λίμπεραλ/αριστεροί παγκοσμιοποιητές που προτιμούσαν την κυριαρχία της ΕΕ από εκείνη της Μαδρίτης. Αυτό δεν αποτελεί βήμα προς τα εμπρός. Ακόμα και αν οι Καταλανοί εθνικιστές καθάριζαν το κίνημα από τους κομμουνιστές, τους globalists και τους τριτοκοσμικούς, η αιτία τους εξακολουθεί να μην απολαμβάνει την υποστήριξη της πλειοψηφίας στην Καταλονία. Οι Νότιοι εθνικιστές πρέπει να είναι έξυπνοι και να αποφύγουν να υποστηρίξουν αυτήν την αιτία Μπορούμε να είμαστε φίλοι τόσο με νόμιμους καταλανούς εθνικιστές όσο και με ισπανούς εθνικιστές. Δεν υπάρχει τίποτα να κερδίσει το Dixie από το να πάρει επίσημα μέρος σε αυτή τη διαμάχη.





Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με την υπόθεση ανεξαρτησία τηςΣκωτίας. Μια πιο εμπεριστατωμένη εξέταση του προγράμματος της ανεξαρτησίας της Σκωτίας αποδεικνύει ότι οι αποσχιστές επιθυμούν να αποχωρήσουν από τη Βρετανία και να υποταχθούν ολοκληρωτικά στην ΕΕ για όλα τα θέματα, δικαιοσύνης, οικονομίας, εργασίας, ακόμη και «ρητορικής μίσους» και εγκλημάτων σκέψης. Σχετικά με το ζήτημα της μαζικής μετανάστευσης, το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας έχει υιοθετήσει τις αριστερές πολιτικές της Σουηδίας. Μάλιστα. Προσκαλούσαν ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του Ισλαμικού Τρίτου Κόσμου, να μετακομίσει στη Σκωτία και να τους αναγνωρίσουν ως Σκωτσέζους! (όχι, δεν είναι όλα Braveheart!)


Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Καλοδεχούμενη η επιτυχία του AfD, αλλά ας κρατάμε μικρό καλάθι


  Η επιτυχία του ΑfD στις χθεσινές γερμανικές εκλογές έρχεται να προστεθεί σε μία ακολουθία εκλογικών αποτελεσμάτων που ενόχλησαν το παγκόσμιο κατεστημένο. Το BREXIT και η νίκη του Τραμπ ήταν τα σημαντικότερα εξ'αυτών.
 Οι άναρθρες ύβρεις και τα μοιρολόγια των διαφόρων καθεστωτικών απ'όλο το πολιτικό φάσμα ήταν αντιδράσεις 100% προβλέψιμες και ανάξιες λόγου.
 Ας κάνουν ομαδικές ψυχοθεραπείες μπας και χωνέψουν το χθεσινοβραδινό γερμανικό αποτέλεσμα. Πρόβλημά τους.

 Το θέμα είναι το ΑfD, και όχι οι γελοίοι καθεστωτικοί.
 Καταρχήν να τονίσουμε ότι τα περί "ναζισμού" που χρεώνονται στο εν λόγω κόμμα είναι γελοιότητες.
 Το AfD είναι ένα αντι-ισλαμικό, αντι-μεταναστευτικό ευρωσκεπτικιστικό κόμμα που εστιάζει στην ανάγκη διατήρησης της εθνικής ταυτότητας του λαού του. Παράλληλα είναι και φιλορωσικό, όπως συμβαίνει με αρκετά από αυτά τα κόμματα.
 Δεν έχει εκφράσει αντισημιτικές ή φυλετιστικές θέσεις (κάτι μάλλον αναμενόμενο αφού το νομικό πλαίσιο στην Γερμανία δεν αφήνει και πολλά περιθώρια... η δημοκρατία βλέπετε..). Το ακριβώς αντίθετο μάλλον ισχύει, αφού και μαύρους υποψηφίους έχει και ανοιχτά έχει εκφραστεί υπέρ του Ισραήλ..
Οι θέσεις του για το ζήτημα των ομοφυλοφίλων και του φιλελευθερισμού είναι νεφελώδεις. Συναρχηγός του κόμματος είναι μία δηλωμένη φιλελεύθερη ομοφυλόφιλη (που συζεί με μία μελαμψή Σριλανκέζα...) που έχει εργαστεί μεταξύ άλλων και στην Goldman-Sachs...
 Επίσης η ύπαρξη αυτής της ιδιότυπης διαρχίας στην ηγεσία του κόμματος δημιουργεί δικαιολογημένα ερωτηματικά για το μέλλον και την συνοχή του.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το ΑfD αρχικά ξεκίνησε σαν ένα κόμμα που ησχολείτο σχεδόν αποκλειστικά με οικονομικά ζητήματα, και αργότερα προσέθεσε στην ρητορική του και τον αντιμεταναστευτικό/αντι-ισλαμικό λόγο όταν άρχισαν να φτάνουν στην Γερμανία τα καραβάνια των "προσφύγων".

 Τα παραπάνω χαρακτηριστικά του ΑfD θα πρέπει λοιπόν να μας κάνουν εξαιρετικά επιφυλακτικούς απέναντί του.
 Σίγουρα είναι θετικό όταν σε μία μεγάλη χώρα όπως η Γερμανία που μαστίζεται απ΄την νεοταξίτικη δικτατορία της πολιτικής ορθότητας, αναδεικνύεται τρίτη δύναμη με διψήφια ποσοστά ένα κόμμα με -έστω στοιχειώδεις- πατριωτικές θέσεις.
 Σίγουρα είναι μέγιστη αφέλεια το να απαιτούμε πιστοποιητικά ιδεολογικής καθαρότητας από οποιοδήποτε δυτικοευρωπαϊκό κόμμα.
 Είναι όμως εξίσου αφελές να αγνοούμε τα διόλου ευκαταφρόνητα γκρίζα σημεία στην εικόνα του AfD.

 Ας κρατάμε μικρό καλάθι λοιπόν, και ας αφήσουμε τους αλλόφρονες καθεστωτικούς να γκαρίζουν περί ναζισμού...

Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017

“Ο Κιμ Γιονγκ Ουν ποτέ δεν με απεκάλεσε λευκό σκουπίδι"...

Tου Vincent Law (AltRight)

Όλες οι ειδήσεις μιλάνε για την Κορέα, αλλά δεν παρακολουθώ πραγματικά την κατάσταση. Είμαι βέβαιος ότι είναι ενδιαφέρον από την πλευρά των πολεμικών παιχνιδιών. Η ιδέα η Βόρεια Κορέα να τοποθετήσει ένα πυρηνικό όπλο σε έναν ICBM (διηπειρωτικό βαλλιστικά πύραυλο) είναι κάτι που θα αλλάξει την δύναμη ισορροπίας στην Ανατολική Ασία και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αναμέτρηση επικών διαστάσεων.

Τούτου λεχθέντος, δεν είμαι σίγουρος ότι θα δεχθώ αμάσητη ολόκληρη την αφήγηση περί "κακής Βόρειας Κορέας". Το έχω ακούσει τόσες φορές ήδη από τους συνήθεις υπόπτους. Θυμάμαι να ακούω πώς ο Σαντάμ ήταν κακός και ήθελε να ανατινάξει τον κόσμο. Θυμάμαι ότι άκουσα για τον Καντάφι, για τον Άσαντ, για τον Πούτιν και για τον Donald Trump επίσης.

Γενικά, έχω αναπτύξει ένα σκεπτικισμό για όποιο πόλεμο οι ψευταράδες των μέσων ενημέρωσης προσπαθούν να μας πλασάρουν στο όνομα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ή της «παγκόσμιας ασφάλειας». Έχω αναπτύξει έναν χρυσό κανόνα που πάντα ακολουθώ.

Η κίνηση του Trump για την αντιμετώπιση της Κίνας τον οδήγησε να αντιμετωπίσει και τη Βόρεια Κορέα.

Σε αντίθεση με την κοινή γνώμη, οι δύο χώρες έχουν μια τεταμένη σχέση ως αποτέλεσμα του χτυπήματος του Κιμ στην φιλο-κινεζική ομάδα στην κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας. Η Κίνα έχει μεταρρυθμίσει και καταστρέψει τους παλιούς τρόπους, ενώ ο Κίμ έχει μειώσει τους «μεταρρυθμιστές» μέσα στην κυβέρνηση.

Καλό για αυτόν. Το να ξεπουλιέσαι στην Νέα Παγκόσμια Τάξη φαίνεται ελκυστικό, αλλά παρουσιάζει μεγάλο κόστος για την εθνική κυριαρχία, όπως έδειξε η περίπτωση της ΕΣΣΔ.

Από αυτά που καταλαβαίνω, η Βόρεια Κορέα έχει πολλά εσωτερικά προβλήματα που συνδέονται κυρίως με το γεγονός ότι είναι διπλωματικά απομονωμένη. Η Βόρειος Κορέα είναι ως επί το πλείστον ορεινό έδαφος και δεν μπορεί να παράγει αρκετά τρόφιμα για να ταΐσει τους δικούς της. Έχουν ξεμείνει από άνθρακα και χωρίς την υποστήριξη της ΕΣΣΔ ή της Κίνας, έχουν βρεθεί στη γωνιά.

Έχουν επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στον στρατό τους, εις βάρος των αυξανόμενων ανέσεων για τους πολίτες τους. Έχουν γίνει μια σύγχρονη Σπάρτη που βρίσκεται στα βουνά και έχει θέα προς τα νότια σύνορά της, την Αθήνα.






Εν τω μεταξύ, οι ελιγμοί του Trump εναντίον της Βόρειας Κορέας τον βοηθούν να διατηρήσει μια σκληρή εικόνα στο πλήθος των «Αμερικάνων πατριωτών». Αυτοί οι πρώην ψηφοφόροι του Μπους εξακολουθούν να θυμούνται ότι εκτός από το Ιράν, η Βόρεια Κορέα βρίσκεται κάπου στη λίστα των "άξονων των κακών χωρών" τις οποίες οι ΗΠΑ ορκίζονται να καταστρέψουν. Επομένως, έχει νόημα γιατί ο Trump κοιτάει στο εξωτερικό για να βελτιώσει την δημοτικότητά του στο εσωτερικό.

Αλλά δεν με νοιάζει πραγματικά η Βόρεια Κορέα.

Δεκάρα δεν θα έδινα εάν η Βόρεια Κορέα εισέβαλε στη Νότια Κορέα. Νομίζω ότι πολλοί άντρες της Νότιας Κορέας θα μπορούσαν ακόμη να επωφεληθούν από τη βορειοκορεατική κυριαρχία. Βλέπετε, όταν ήμουν στο κολέγιο, είχα φίλο έναν φοιτητή από τη Νότια Κορέα που μου είπε για το πόσο γρήγορα οφεμινισμός έχει καταλάβει τη νοτιοκορεάτικη κοινωνία. Αργότερα, έμαθα ότι μια παράξενη σέκτα μαγισσών (!) έχει εξαπλωθεί στη χώρα (την πρόεδρο της χώρας καθοδηγούσε ένας σαμάνος "κορεάτης Ρασπούτιν" & μετά τον θανατό του η κόρη του), γεγονός που επιβεβαίωσε στο μυαλό μου όλα όσα μου είπε. Οι περισσότεροι νοτιοκορεάτες που συνάντησα είναι αδύναμα μαλθακά αγόρια και αναμφισβήτητα η χώρα αντιμετωπίζει μια δημογραφική ύφεση.



Δεν θα ήταν καλύτερος ο κόσμος χωρίς το Kpop;


Αλλά είναι πλούσιοι. Το να έχεις τις ΗΠΑ να πληρώνουν για ένα μεγάλο κομμάτι των αμυντικών δαπανών τους είναι κάτι που βοηθά σίγουρα.

Αλλά ακόμα και χωρίς αυτό το γεγονός, τα πάνε καλά οικονομικά, υποθέτω. Ο καπιταλισμός και μια τεράστια αγορά στην Αμερική για τα φθηνότερα ηλεκτρονικά τους και τα αυτοκίνητά τους έχουν κάνει θαύματα στην οικονομία τους.

Οπότε, αυτό δεν είναι που έχει σημασία;
Αστειεύομαι.

Το μόνο πράγμα για το οποίο καταγγέλλω την Βόρεια Κορέα είναι ότι ο ηγέτης τους είναι χοντρός, παρόλο που οι απλοί άνθρωποι τα βγάζουν πέρα πολύ δύσκολα. Αλλά αυτό μπορεί να είναι μόνο η φωνή της «ισότητας» μέσα μου που μιλάει. Ίσως στην κουλτούρα τους να θεωρείται καλή τύχη να είσαι χοντρός και η στρογγυλή κοιλιά του Κιμ να θεωρείται ότι φέρνει καλή τύχη και περιουσία για ένα ολόκληρο έτος ή κάτι τέτοιο.

Δεν είμαι σίγουρος.



Αλλά ένα πράγμα που είμαι σίγουρος είναι ότι δεν σχεδιάζω να εμπλακώ συναισθηματικά στον πόλεμο προπαγάνδας για τη Βόρεια Κορέα. Ο Kim ποτέ δεν με αποκάλεσε "λευκό σκουπίδι". Ο Kimδεν γέμισε ποτέ στη χώρα μου με τριτοκοσμικούς μετανάστες για να αντικαταστήσει δημογραφικά εμένα και τους απογόνους μου. ΟKim ποτέ δεν έκανε τις γυναίκες στην χώρα μου παρανοϊκές φεμινίστριες. Ο Kim ποτέ δεν απαίτησε να μισώ τον εαυτό μου επειδή είμαι Λευκός.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Κιμ είναι ένα καλό αγόρι που… "dindu nuffin” («δεν έκανε τίποτα», που λένε και οι έγχρωμοι…). Και αν θέλουν να φτιάξουν πυρηνικά για να εξασφαλίσουν ότι δεν θα έχουν την τύχη του Ghaddafi, λέω “ο θεός μαζί τους”. Μόλις τοποθετήσουν εκείνο το πυρηνικό όπλο σε ένα ICBM τότε οι πιθανότητες να υπάρξει ένας καυτός πόλεμος στην περιοχή πέφτει κοντά στο 0%. Τα πυρηνικά είναι υπέροχα στο να διατηρούν την ειρήνη...


Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Ερώτηση προς κ.Πολάκη: Ποιους μαυραγορίτες κυνήγησε το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ κατά την Κατοχή; Πείτε μας, έστω και έναν...




Χθες, ο γνωστός "πολλά-βαρύς" συριζαίος Π.Πολάκης ξαναχτύπησε γράφοντας τα εξής:

"Οι κομμουνιστές στην κατοχή κυνηγούσαν μαυραγορίτες και δοσίλογους"

Καταρχήν, η χρήση του όρου δοσίλογος απ΄τον Πολάκη στερείται νοήματος διότι τότε το κομμουνιστοκίνητο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ αποκαλούσε προδότες και δοσίλογους όλους αυτούς που δεν ήταν μαζί του.
Κοινώς ακολουθούσε την λογική "όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας."
Ο τότε γ.γ. του ΚΚΕ Γιώργης Σιάντος το είχε πει ξεκάθαρα: Πας μη εαμίτης γκεσταπίτης.

Συνεπώς τα περί δοσίλογων είναι ιστορίες για αγρίους.


Αυτό όμως που έχει πολύ ενδιαφέρον είναι η αναφορά του Πολάκη στους μαυραγορίτες της Κατοχής.
Πέραν πάσης αμφισβήτησης, οι κατοχικοί μαυραγορίτες ήταν οι πλέον κατάπτυστοι, αφού το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να πλουτίζουν εκμεταλλευόμενοι τους λιμοκτονούντες συμπατριώτες τους.

Αφού λοιπόν ο Πολάκης είπε ότι οι κομμουνιστές στην Κατοχή κυνηγούσαν τους μαυραγορίτες, ας κάνει τον κόπο να πει και κάποια σχετικά παραδείγματα με την απαιτούμενη ιστορική τεκμηρίωση.
Ας πει κάποια ονόματα μαυραγοριτών που κυνηγήθηκαν η ακόμα και εκτελέστηκαν απ΄τον ΕΛΑΣ.
Μιλάμε φυσικά για ανθρώπους που ήταν ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ μαυραγορίτες.



Το μόνο σίγουρο είναι ότι η σχεδόν απόλυτη πλειοψηφία των θυμάτων του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ άνηκε στα φτωχότερα λαϊκά στρώματα..
Κάποια σχετικά στοιχεία έχουμε αναφέρει εδώ: http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_28.html

 Και αφού αναφερθήκαμε και στο ταξικόν στοιχείον της υπόθεσης, υπενθυμίζουμε ότι ο Πολάκης ήταν η πιο πρόσφατη ζωντανή επιβεβαίωση του ρητού: 
                   "Σαμπάνια χαβιάρι και Βελουχιώτη Άρη"!


Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

«Φτου - φτου!», «χτύπα ξύλο!» και άλλα χρήσιμα σλόγκαν - ξόρκια για να αποτρέψετε νέο τρομοκρατικό κτύπημα




Η εποχή μας είναι υποτίθεται μία εποχή μετα-χριστιανική (και εν πολλοίς αντι-χριστιανική) και αυτό, σύμφωνα με τους ινστρούχτορες της νέας εποχής, είναι δείγμα «προόδου» και «εξέλιξης» της κοινωνίας μας. Σε μια τέτοια εποχή η πίστη χλευάζεται και οι άνθρωποι της πίστης (και για να είμαστε ειλικρινείς της χριστιανικής πίστης) σαρκάζονται, εξοβελίζονται από την δημόσια σφαίρα, περιθωριοποιούνται και στιγματίζονται ως «σκοταδιστές».



Κι όμως η πολιτικά ορθή / νεοταξική / αριστερή «χοντρή κυρία» που έχει κάτσει στο σβέρκο μας, μας βαράει με το καμουτσίκι και μας σέρνει στον γκρεμό, έχει συστήσει δικές της θρησκευτικές νόρμες, αλάθητα, ιερά σεβάσματα, δεισιδαιμονίες, ξόρκια και ξεματιάσματα.


Πάρτε παράδειγμα το τι ακολουθεί μετά από κάθε νέο τρομοκρατικό κτύπημα. Τα ίδια και τα ίδια χιλιοειπωμένα σλόγκαν γράφονται και ακούγονται από επώνυμους και ανώνυμους. «Δεν φοβόμαστε», «Είμαστε ενωμένοι», «Η αγάπη θα νικήσει», «Όχι στο μίσος» κλπ. Δεν ξέρω αν ξέχασα τίποτε. Φυσικά, παρακάμπτω το γεγονός ότι κάθε είδους ανάλογο σλόγκαν είναι ουδετεροποιημένο ιδεολογικά, άχρωμο και άγευστο, κάτι που δεν συμβαίνει, όταν υπάρχει (ή ακόμα και όταν δεν υπάρχει) κάποιο βίαιο επεισόδιο από τον χώρο της «ακροδεξιάς». Εκεί δεν αρκεί μια γενικόλογη, ουδέτερη αναφορά στο «μίσος», αλλά οι ταμπέλες βοούν και οι όχλοι ουρλιάζουν «όχι στους φασίστες», «όχι στους ναζί», «όχι στους λευκούς» (!) κλπ


Επανερχόμαστε στα ξόρκια. Γιατί περί ξορκιών μιλάμε. Ξόρκι είναι υποτίθεται μία λέξη ή φράση που θεωρείται ότι διώχνει το κακό πνεύμα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το κακό πνεύμα είναι οι «ενσωματωμένοι» τρομοκράτες της διπλανής πόρτας ή εισαγόμενοι που βρήκαν ανοιχτή την πόρτα (“open borders!”) και μπήκαν. Όλοι αυτοί που κινούνται στο σκοτάδι ετοιμάζοντας το νέο τους κτύπημα, υποτίθεται ότι εάν ακούσουν ανάλογα τρομακτικά και παντοδύναμα σλόγκαν / ξόρκια θα νεκρώσουν από τον φόβο τους (πιθανόν και να κατουρηθούν πάνω τους) και κάθε κακή τους σκέψη ή «αρνητική ενέργεια» θα διωχθεί.


Εγώ λοιπόν ο άπιστος και αιρετικός που δεν πιστεύω στα ξόρκια και στα ξεματιάσματα του νεοταξικού αριστερού νεο-σκοταδισμού, αμφισβητώ τους σοφούς του κόσμου τούτου και θέτω σε εξέταση με βάση την λογική (!) όλα τους τα κλισέ σλόγκαν – ξόρκια.


«Είμαστε ενωμένοι». Πολύ ωραία θα πει κι ο Αχμέντ της διπλανής πόρτας. Μαζευτείτε, συγκεντρωθείτε, να σας καθαρίσω καλύτερα. Δηλαδή, για να μιλήσουμε σοβαρά, ας υποθέσουμε ότι εισβάλει ένας αλαχακμπάρης κραδαίνοντας φαλτσέτα στο σπίτι μου, με σκοπό να κόψει σε φέτες εμένα, την γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Εάν του πω «εμείς εδώ είμαστε ενωμένοι» θα γλιτώσω το πετσόκομα;






Εάν του πω «η αγάπη θα νικήσει», θα τον πείσω; Μήπως εάν τοποθετούσα στην είσοδο του σπιτιού μια κόκκινη καρδούλα, ένα ροζ κεράκι και ένα χαριτωμένο αρκουδάκι; Για να μιλήσουμε σοβαρά. Είναι υποχρεωμένος ο άλλος να δεχτεί και να συμφωνήσει ότι η αγάπη θα νικήσει; Γιατί δηλαδή, σώνει και καλά, θα νικήσει η αγάπη; Στημένο είναι το ματς; Εάν ο άλλος με την "διαφορετική κουλτούρα" (και με την φαλτσέτα), υποστηρίζει και γουστάρει το μίσος, δεν ακούγεται όλο αυτό το «η αγάπη θα νικήσει» λίγο μονοδιάστατο, απόλυτο, «φασιστικό» - και ναι! ρατσιστικό; Μην ξεχνάτε ότι είμαστε σε καιρούς εξύμνησης του σεβασμού στη "διαφορετικότητα". Σαν λες του φανατικού οπαδού μιας ποδοσφαιρικής ομάδας ότι σώνει και καλά θα νικήσει ο αιώνιος αντίπαλός του. Έχεις δικαίωμα να το κάνεις αυτό; (Βεβαίως για να μιλήσουμε ακόμα πιο σοβαρά, οι έννοιες «αγάπη» και «μίσος» είναι σχετικές και ερμηνεύονται κατά το δοκούν. Και ο άλλος θα σου πει ότι αγαπάει τον Αλλάχ και το νόμο του, ενώ εσύ ο άπιστος μισείς την Σαρία. Κάνοντάς σε φέτες λοιπόν σε κάνει να φύγεις από αυτό το «μίσος» και να έρθεις στην αληθινή «αγάπη». Μπορεί να μην ταιριάζει στην δική σου κοσμοαντίληψη, αλλά ο πιστός μιας θρησκείας θεωρεί τον εαυτό του κάτι σαν απόστολο της αγάπης…).


Τα παραπάνω ισχύουν και για το σλόγκαν / ξόρκι «Όχι στο μίσος».



Και πάμε στο «Δεν φοβόμαστε». Εδώ έχουμε, υποτίθεται, μια δήλωση θάρρους. Είναι όμως έτσι; Εάν σε σύρουν στο εκτελεστικό απόσπασμα και ετοιμάζεσαι να ακούσεις το πυρ, μπορείς να κάνεις τέτοιες δηλώσεις, εάν το λέει η καρδιά σου. Εάν όμως λάβεις μία πληροφορία ότι έρχεται ένα τσουνάμι σε λίγες ώρες και θα κτυπήσει την παραλιακή πόλη που βρίσκεσαι και παρόλα αυτά εσύ επιλέγεις να κάθεσαι ανέμελος κάτω από την ομπρελίτσα σου στην παραλία, κρατώντας σφικτά μαζί σου τα παιδιά σου, απαγγέλλοντας κάθε δυο δευτερόλεπτα, εν είδει μάντρα, το «δεν φοβόμαστε», δεν είσαι ατρόμητος, είσαι ηλίθιος και στην συγκεκριμένη περίπτωση δολοφόνος των παιδιών σου. Όχι μόνο παραμελείς να εποπτεύσεις και να προστατεύσεις τα παιδιά σου, αλλά εν γνώσει σου εκθέτεις ανθρώπινες υπάρξεις που σε εμπιστεύονται και για τις οποίες έχει απόλυτη ευθύνη, σε άμεσο κίνδυνο. Και ενώ σε νομικό επίπεδο, σε ολόκληρο τον σύγχρονο κόσμο, τέτοιες συμπεριφορές είναι ποινικά κολάσιμες, σε πολιτειακό / κοινωνικό επίπεδο, όταν ένα κράτος εκθέτει εν γνώσει του σε άμεσο κίνδυνο την ζωή των υπηκόων του, για τους οποίους υποτίθεται μεριμνά, όχι μόνο δεν δικάζεται, όχι μόνο δεν ανατρέπεται (!), όχι μόνο δεν στιγματίζεται, αλλά επαινείται (!!!) ως «δημοκρατικό», «προοδευτικό», «ανοιχτό» κλπ.


Τα δε τρομοκρατικά χτυπήματα, όλοι αυτοί οι εγκληματίες πολιτικάντηδες (σε αρραγή συνεργασία με τους κολαούζους τους καναλάρχες - mediaκράτορες και αντάμα με τους διάφορους «ακτιβιστές»), προσπαθούν να τα περάσουν ως «αναγκαίο κακό», σαν κάποιο ακραίο καιρικό φαινόμενο, κάτι σαν ένα χτύπημα της φύσης ή της «μοίρας». Εξ ου και η ανάγκη των ξορκιών.


Μόνο που στο επόμενο χτύπημα (που θα σπεύσουν να «καταδικάσουν» όλοι οι ηγέτες του «σύγχρονου κόσμου»), μπορεί να είναι το παιδί μου και το παιδί σου. Εσύ ή εγώ. Τι λες, θα έχει πιάσει το ξόρκι;


Η εγνωσμένη αποτελεσματικότητα των «φτου –φτου!», «μακριά από εμάς» και «χτύπα ξύλο» ως εγγυημένων αποτρεπτικών μέσων δυσμενών εξελίξεων στην ζωή μας εγγυάται ότι θα πιάσουν.


Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017

«Χτίστε γέφυρες, όχι τείχη»





Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες εβδομάδες, μουσουλμάνοι τρομοκράτες έπληξαν το Λονδίνο. Αυτή τη φορά το κτύπημα έγινε με ένα λευκό φορτηγό που έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα κατά μήκος της Γέφυρας του Λονδίνου, χτύπησε πεζούς, και μετά βγήκαν μέσα από αυτό τρομοκράτες και άρχισαν να μαχαιρώνουν με μανία ανθρώπους αδιάκριτα. Επτά δολοφονήθηκαν, ενώ άλλοι 50 βρίσκονται στο νοσοκομείο σοβαρά τραυματισμένοι. Μόλις έφτασαν ένοπλοι αστυνομικοί εκεί, τρεις από τους επιτιθέμενους πυροβολήθηκαν.

Είναι σίγουρο ότι οι ισλαμιστές θα καταφύγουν σε κάθε μέσο που είναι διαθέσιμο για να προκαλέσουν όσο το δυνατό περισσότερες δολοφονίες. Και καθώς ο αριθμός των επιθέσεων θα αυξάνεται στις δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες, η πίεση στις δυνάμεις ασφαλείας θα καταστεί ανυπέρβλητη, με αποτέλεσμα οι τρομοκράτες να χρησιμοποιούν ολοένα και πιο θανατηφόρα όπλα στους επόμενους στόχους τους.

Στην συγκεκριμένη επίθεση, υπάρχει ένα βίντεο που δείχνει κάποιους ανθρώπους να προσπαθούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους και να επιτεθούν στους δολοφόνους ρίχνοντας καρέκλες. Ένας Ρουμάνος σεφ έχει γίνει ο ήρωας της επίθεσης του Λονδίνου, καθώς επιτέθηκε σε ένα δράστη και έσωσε 20 άτομα. Στην Κολωνία το βράδυ των μαζικών σεξουαλικών επιθέσεων από μουσουλμάνους μετανάστες, ήρωας αναδείχθηκε ένας Κροάτηςθυρωρός ξενοδοχείου. Στην τρομοκρατική επίθεση με φορτηγό στο Μόναχο ήρωας που πάλεψε άοπλος με νύχια και με δόντια με τον μακελάρη και έσωσε ζωές, ήταν ο Πολωνός οδηγός του φορτηγού. Ρουμάνος, Κροάτης, Πολωνός. Είναι αυτό ένα τυχαίο δείγμα ή δείχνει το πόσο μαλθακοί και ακίνδυνοι έχουν γίνει οι δυτικοευρωπαίοι άνδρες και πόσο ανθεκτικοί από την νεοταξική μόλυνση είναι ακόμη οι ανατολικοί; Ερώτημα θέτω.



Από την πλευρά τους οι δυτικές κυβερνήσεις έχουν την πεποίθηση ότι η υιοθέτηση μιας σκληρής προσέγγισης θα "αποξενώσει" τους μουσουλμάνους και θα ωθήσει κι άλλους στην αγκαλιά των φανατικών. Είτε πρόκειται περί πεποίθησης, είτε περίσυγκεκριμένης πολιτικής ατζέντας (προφανώς το δεύτερο), τα σημάδια αδυναμίας που εκπέμπονται από τους δυτικούς ηγέτες φαίνεται να ενθαρρύνουν περαιτέρω επιθέσεις, όπως το ίδιο κάνει βέβαια και η αξιολύπητη θέση της δυτικής ανθρωπομάζας, που δείχνει να δέχεται πλέον μοιρολατρικά (ή ακόμα και πιο διεστραμμένα, «εξαγνιστικά») το πολυπολιτιστικό της«πεπρωμένο», τονίζοντας μετά από κάθε τρομοκρατικό χτύπημα το πόσο «ανεκτική» είναι και πόσο «αγάπη» έχει.


Το παρακάτω βίντεο είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης. Μελαμψός ασιάτης (!) σε εκπομπή του BBC εξεγείρεται φωνάζοντας «δεν είναι αυτή η Αγγλία που ξέραμε», «δεν βλέπετε ότι η μετανάστευση καταστρέφει την χώρα;», «βάλτε αυστηρά όρια στην μετανάστευση» και αποδοκιμάζεται. Αμέσως μετά μια λευκή κυρία πολιτικός (που ανήκει μάλιστα, στο "αντιμεταναστευτικό" UKIP!) αντιδράει μειλίχια ξεστομίζοντας το «πόσο ωφέλιμη είναι η μετανάστευση» και γνωρίζοντας την... αποθέωση από το κοινό(δείτε εδώ). Σημεία των καιρών.





Ένα από τα θύματα της επίθεσης στην Γέφυρα του Λονδίνου ήταν η Καναδή Christine Archibald. Πέθανε στα χέρια του αρραβωνιαστικού της.



Η οικογένεια της Archibald (η οποία βοηθούσε άστεγους) σε δήλωσή της παρότρυνε τους ανθρώπους να προσφέρουν εθελοντικά σε άστεγους καταφύγια στη μνήμη της. Η 30χρονη Archibald, η οποία πέθανε στη γέφυρα του Λονδίνου, «δεν μπορούσε να κατανοήσει τη σκληρότητα που προκάλεσε το θάνατό της», έλεγε η δήλωση.


Ο αδελφός του αρραβωνιαστικού της δήλωσε: «Αυτές οι άσκοπες πράξεις τρόμου πρέπει να σταματήσουν! Τι κάνει κάποιους να θέλουν να καταστρέψουν την ζωή των άλλων; Παρακαλώ ας ζήσει ο καθένας τη ζωή του στο έπακρο, είναι τόσο εύθραυστη και μπορεί να φύγει την οποιαδήποτε στιγμή»…


Μη σκέφτεσαι, μην ζητάς από κανέναν τον λόγο, μην ενεργείς. Απλά να είσαι «καλός άνθρωπος» και να ζήσεις την ζωή σου μέχρι ο τζιχαντιστής της γειτονιάς σου σε λιώσει κάτω από τις ρόδες του φωνάζοντας «αλλάχ ακμπάρ». (Αλλά και τότε θα αναρωτιέσαι "Μα γιατί να μην μπορούμε να ζήσουμε όόόλοι αγαπημένοι";)

Οι παραπάνω δηλώσεις συγγενών θυμάτων λένε πολλά. Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν. Προσωπικά πιστεύω ότι ο ψυχισμός του δυτικού ανθρώπου έχει υποστεί κάποιου είδουςμετάλλαξη και δεν υπάρχει θεραπεία πλέον. Για αυτό καταλήγει σε ανούσιες «ευχές», τσιτάτα και παραμύθια της χαλιμάς, λες και αυτά θα εμποδίσουν (ή έστω θα προβληματίσουν!) τον επόμενο δολοφόνο.

Όλες αυτές οι θλιβερές προσευχές και οι ολονυκτίες με κεράκια, καρδούλες και αρκουδάκια είναι μια κραυγαλέα απόδειξη - και λειτουργούν και ως σινιάλο - προς τους τρομοκράτες ότι επιτίθενται σε μια αδύναμη χώρα που είναι ώριμη για κατάκτηση.

Μόνο ένας αφελής μπορεί να πιστέψει ότι η βρετανική κοινωνία θα ξυπνήσει ξαφνικά και θα αρχίσει να υιοθετεί λύσεις κοινής λογικής, ακριβώς επειδή επτά ακόμα ψυχές προστέθηκαν στην λίστα των θυμάτων. Όχι, η σκληρή αλήθεια είναι ότι αυτή η επίθεση δεν θα αλλάξει τίποτα. Ας είμαστε ρεαλιστές. Και ας προετοιμαζόμαστε ήδη για το επόμενο χτύπημα. Τα έχουμε ήδη πει αυτά.

Ανήκει στην σφαίρα της φαντασίας ότι «ξαφνικά» θα ξεσηκωθεί ο κόσμος στην Βρετανία. Το ίδιο ισχύει και για την Γαλλία, την Γερμανία, το Βέλγιο, την Σουηδία και γενικά όλη την Δύση.

Όσοι περίμεναν ότι οι απανωτές δολοφονικές επιθέσεις φανατισμένων μωαμεθανών θα πυροδοτούσαν μια οργή και έναν«ξεσηκωμό» των Ευρωπαίων κατά της μουσουλμανικής εισβολής αλλά και κατά των πολιτικών τους που έκαναν κόλαση την ζωή τους,έπεσαν έξω.

Τίποτα δεν έγινε και προφανώς δεν θα γίνει. Και σε παιδικό σταθμό να μπουν αύριο τζιχαντιστές την ίδια αντίδραση θα δούμε. Κλάματα, «παγκόσμιο σοκ», αρκουδάκια και συναυλίες για την «αγάπη»..




Οι λαοί της Δυτικής Ευρώπης θέλουν να κατακτηθούν και να καταστραφούν από το Ισλάμ. Αυτό θέλουν. Μπορείτε να τα βάλετε με την πλύση εγκεφάλου, την προπαγάνδα, την τηλεόραση, τους πολιτικούς, την αριστερά, την Μέρκελ, τον Σόρος, τους Μασόνους, τους Εβραίους, και οτιδήποτε άλλο, αλλά η πραγματικότητα είναι αυτή.

Αυτό επέλεξαν οι άνθρωποι. Ή τουλάχιστον η πλειοψηφία των ανθρώπων που παίρνει στο λαιμό της και τους υπόλοιπους.


Το να προσποιούμαστε ότι η "Ευρώπη πρόκειται να ξυπνήσει τελικά" δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα.


Αλλά η επίθεση αυτή είχε και ένα, ας το πούμε, οξύμωρο.



Ένα αγαπημένο σύνθημα των λίμπεραλ / αριστερών είναι το"Χτίστε γέφυρες, όχι τοίχους" (“Build Bridges not Walls”). Το ειρωνικό είναι ότι οι δύο τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο τις τελευταίες εβδομάδες πραγματοποιήθηκαν και οι δύο σε γέφυρες! Λέτε οι τρομοκράτες να κορόιδευαν τους λίμπεραλ; Μάλλον.


Πριν από λίγες εβδομάδες είχαμε έναν ισλαμιστή τρομοκράτη να χτυπάει ανθρώπους στη Γέφυρα του Γουέστμινστερ και στη συνέχεια να προσπαθεί να μπει στο Κοινοβούλιο, πριν πυροβοληθεί. Αυτή τη φορά η επίθεση είναι ουσιαστικά η ίδια: περισσότεροι νεκροί σε άλλη γέφυρα. Ένας τρόπος ανάγνωσης αυτών των περιστατικών είναι ότι οι τρομοκράτες μας λένε να σπάσουμε τις γέφυρες και να χτίσουμε τοίχους! Θα έπρεπε να τους ακούσουμε.


 Πηγή: http://redskywarning.blogspot.gr/2017/06/blog-post_6.html

Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

Κι αν σου κάτσει;



Άρχισαν τα όργανα...
Σίγουρος ο Μακρόν...
Θα πάρει απάντηση η Λεπέν από τους Ευρωπαίους δημοκράτες...

Τρία πουλάκια κάθοταν

Ποιοι είναι αυτοί οι σίγουροι που λένε πως θα βγει ο Μακρόν;
Οι ίδιοι μήπως που έλεγαν πως θα χάσει το BREXIT;
ή μήπως αυτοί που έλεγαν πως θα επικρατήσει η Χίλαρυ;

Και αλήθεια...γιατί τόσος πόνος για το αν θα βγει ο Μακρόν;
μήπως γιατί υποστηρίζουν τόσο πολύ την "δήθεν" δημοκρατία τους;
ή μήπως φοβούνται πως αν συμβεί και στην Γαλλία αυτό που συνέβη με BREXIT και Τραμπ τότε δεν είμαστε πολύ μακριά από το ντόμινο που θα ξηλώσει τις φάμπρικες που έχουν στήσει τα τελευταία 40 χρόνια;

Γιατί τόσος πόνος των Γερμανών στο να χάσει η Λεπέν;
Τι έπαθαν οι Βρυξέλλες και βρίσκονται με κομμένη την ανάσα για το αν θα κερδίσει ο Μακρόν;
τους νοιάζει τι κάνει η Γαλλία;
η φοβούνται τι θα κάνουν αυτοί με τα μικρομάγαζα τους;

Θυμάστε μήπως πόσο σίγουροι ήταν με την επικράτηση της Χίλαρυ;
Θυμάστε μήπως τι έλεγαν για τον Τράμπ;
ποιον Τράμπ; μήπως αυτόν που παρακαλάνε τώρα να τους συναντήσει έστω και για μια φωτογραφία;
Θυμάστε τι έλεγαν τα εδώ παπαγαλάκια;
Φασίστας, ακροδεξιός, συντηρητικός και χίλια δύό άλλα....θυμάστε πόσες μέρες τους πήρε για να κάνουν τούμπες;
και τώρα είναι απλά...ο πλανητάρχης

Και πάλι βιάζονται....να βγάζουν νικητές...
και δεν σκέφτονται πως μπορεί να την ξαναπατήσουν
μετά τι θα λένε;

Τι είναι ο Μακρόν;
ένας Γάλλος Στουρνάρας είναι...τίποτα παραπάνω....τίποτα λιγότερο
ένας Γάλλος θιασώτης της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλευθερισμού

αλλά τι τους νοιάζει; ούτως η άλλως οι ίδιοι που τον στηρίζουν ήταν αυτοί που πριν μερικά χρόνια στήριζαν τον Ολάντ
Τον Ολάντ που έλεγαν πως θα αλλάξει την Ευρώπη
Και το μόνο που άλλαξε ήταν να αρχίσει η VESPA να σκέφτεται πως πρέπει να μεγαλώσει τις σέλες στα μοντέλα της ειδικά για κα@λωμένους προέδρους

Αυτοί στηρίζουν και τον Μακρόν...
Πολιτικοί και ΜΜΕ...

Και άντε ρε παλικάρια και τον βγάλατε τον Μακρόν...τι θα καταφέρετε; τι θα αλλάξει;
το μόνο που θα περιμένουμε είναι την επόμενη φορά που θα αναγκαστούμε να βάζουμε ως τίτλο "Je suis Paris"...και να συλλυπούμαστε τα θύματα της πολιτικής των ανοικτών συνόρων και της παγκοσμιοποίησης...τόσο καλά...

Γιατί όλα αυτά τα ζοφερά που βλέπουμε να έρχονται στο μέλλον της Ευρώπης δεν θα σταματήσουν αν δεν αλλάξουμε

Αλλά πως να αλλάξουν τα πράγματα;

Σήμερα το πρωί άκουσα από Έλληνα δημοσιογράφο να απορεί..."γιατί κάποιοι αντιστέκονται στην παγκοσμιοποίηση; τι θα καταφέρουν; είναι σαν να πηγαίνουν στην άκρη της θάλασσας και να διαμαρτύρονται πως δεν θέλουν παλίρροια...τι θα καταφέρουν;"

Μπορεί να έχει και δίκιο...αλλά εγώ θα το αντιστρέψω το παράδειγμα
άντε και δεν βγει η Λεπεν...άντε να πάρει 35% ή 40%...ε και;...στις επόμενες εκλογές θα την πάρει την προεδρία, ότι και να κάνουν....είναι σαν να πηγαίνουν οι ψευτοδημοκράτες μπροστά στην θάλασσα και να διαμαρτύρονται πως έχει παλίρροια! τι θα καταφέρουν...

Πηγή: http://www.greekalert.com/2017/04/blog-post_57.html

Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

ΗΠΑ: Μαθήματα από τη «Μάχη του Μπέρκλεϊ». “The Times They Are A-Changin’” (αλλά από την άλλη)



Άρθρο του Michael Sebastian (Return of Kings)

Επεξήγηση όρων εις την ελληνικήν για καλύτερη κατανόηση: Όπου δείτε στο κείμενο «Δεξιά» (ή «Νέα Δεξιά»), βάλτε «ακροδεξιά». Όπου «συντηρητικοί», βάλτε «(ελαφρο)δεξιοί-νεοφιλελέ», όπου «λίμπεραλ» βάλτε «αριστεροί» και όπου «αριστεροί» βάλτε... «αριστεροί» ή έστω «ακρο-αριστεροί».




Η στιγμή που μια θηλυκιά antifa γρονθοκοπείται έχει γίνει viral. Πριν το νοκ-άουτ, είχε βγει στο facebook και είχε καυχηθεί ότι θα πάει στο Berkeley και θα πάρει "100 ναζιστικά σκάλπ"…




Το ιστορικό: Το περασμένο Σαββατοκύριακο ομάδες "antifa" επιτέθηκαν σε μία (ακόμη) ειρηνική συγκέντρωση οπαδών του Trump στο Berkeley της Καλιφόρνια. Ο στόχος της επίθεσης ήταν να στερηθούν οι υποστηρικτές του Trump του συνταγματικού τους δικαιώματος του συναθροίζεσθαι. Στο παρελθόν, οι «συντηρητικοί» βασίζονταν αποκλειστικά στις δυνάμεις επιβολής του νόμου για την προστασία τους. Για κάποιο λόγο, η αστυνομία του Μπέρκλεϊ δεν έκανε τίποτα. Έτσι έμειναν οι υποστηρικτές του Trump με μια επιλογή – να βάλουν την ουρά στα σκέλια και να φύγουν τρέχοντας ή να σταθούν και να πολεμήσουν ενάντια στους antifag. Σε αντίθεση με τους «συντηρητικούς» προκατόχους τους που θα είχαν υποχωρήσει, οι νέοι άνδρες ενός νέου εθνικιστικού κινήματος αντεπιτέθηκαν και σημείωσαν μια ιστορική νίκη.



Κάποια συμπεράσματα βγαίνουν από την «Μάχη του Μπέρκλεϊ» για το τι θα συμβεί στο μέλλον.




1. Οι ΗΠΑ έχουν τώρα ένα πραγματικό δεξιό κίνημα

Θρήνος στο twitter : "Οι Militias, οι alt right, οι nazi κλπ κέρδισαν σήμερα στο Μπέρκλεϊ. Ξεπέρασαν σε αριθμούς την αντιπολίτευση (αντισυγκέντρωση), ανταπέδωσαν και κράτησαν το κέντρο της πόλης. Η σημερινή Αμερική".





Ακολουθήστε

Shane Bauer
✔@shane_bauer



Militias, alt-right, nazis etc won today in Berkeley. They outnumbered the opposition, pushed it back, and held downtown. Today's America.
2:28 π.μ. - 16 Apr 2017

1.5921.592 Retweet
1.6821.682 "μου αρέσει"




Μέχρι πρόσφατα, οι ΗΠΑ δεν είχαν ένα πραγματικό δεξιό κίνημα. Ναι, είχαμε το Συντηρητικό Κίνημα, αλλά αυτό το κίνημα περιγράφεται με μεγαλύτερη ακρίβεια ως μια πιο μετριοπαθής εκδοχή του προοδευτικού κινήματος. Ο συντηρητισμός του σήμερα είναι ο λιμπεραλισμός πριν από δέκα χρόνια. Ένα αληθινό δεξιό κίνημα έχει ως στόχο όχι μόνο να διαφυλάξει όσα εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά να καταργήσει τον προοδευτισμό.

Η διαδήλωση του Μπέρκλεϊ αποδεικνύει ότι έχει σχηματιστεί ένα δεξιό κίνημα και ότι είναι αρκετά μεγάλο για να συγκεντρώσει μια σημαντική δύναμη για να πάρει μια πόλη που υπήρξε οχυρό της αριστεράς εδώ και δεκαετίες. Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να υποβαθμίσουν αυτό το κίνημα, με την ελπίδα ότι θα διαλυθεί ήσυχα. Κάνουν όνειρα.

2. Οι άνδρες είναι πλέον πρόθυμοι να μείνουν όρθιοι - κυριολεκτικά – και να υπερασπιστούν αυτό που πιστεύουν




Νέος θρήνος στο twitter : «Ελπίζω ότι η αριστερά συνειδητοποιεί ότι δεν έχει το πάνω χέρι στο Μπέρκλεϊ. Το είχε κάποτε. Τώρα.

Προβολή εικόνας στο Twitter



Ακολουθήστε

Shane Bauer
✔@shane_bauer



Charlie from Castro Valley: "I hope that the left realizes it doesn't have a stranglehold" on Berkeley. "They used to. Now
12:52 π.μ. - 16 Apr 2017

119119 Retweet
166166 "μου αρέσει"




Οι συντηρητικοί είναι πρόθυμοι να παρακολουθήσουν πατριωτικές ομιλίες, να ακούσουν ραδιοφωνικές συζητήσεις της all-right, ακόμη να κάνουν δωρεές σε συντηρητικούς χωρίς δράση, αλλά δεν ήταν ποτέ πρόθυμοι να σταθούν και να αντιμετωπίσουν την αριστερά στην πραγματικότητα.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα της συντηρητικής ανικανότητας εμφανίστηκε στο Middlebury College. Ο Δρ Charles Murray, συγγραφέας του "The Bell Curve", κλήθηκε να μιλήσει από μια μικρή ομάδα φοιτητών. Ως παραχώρηση στους λίμπεραλ συμφοιτητές τους, οι φοιτητές κάλεσαν ακόμη έναν λίμπεραλ καθηγητή να «κοντράρει» τον Δρ Murray - μια παραχώρηση που η Αριστερά δεν κάνει ποτέ στους συντηρητικούς. Παρά την παραχώρηση, οι αριστεροί φοιτητές φώναζαν να φύγει ο Murray, οπότε αναγκάστηκε να φύγει (δες εδώ). Οι συντηρητικοί οπαδοί του Murray το μόνο που έκαναν ήταν να... τσιρίζουν εκ των υστέρων το facebook.

Η ανικανότητα του τσιρίσματος δεν είναι κάτι νέο για τους συντηρητικούς. Για σκεφτείτε: οι Συντηρητικοί είναι αυτοί που άφησαν όλο τον δυτικό πολιτισμό να καταστραφεί τα τελευταία 50 χρόνια. Μπορείτε να σκεφτείτε μια φορά που οι συντηρητικοί στάθηκαν να υπερασπιστούν με την φυσική τους παρουσία τις πεποιθήσεις τους; Μπορείτε να αναφέρετε μία φορά που συντηρητικοί διέλυσαν μια αριστερή διαμαρτυρία;

Η Νέας Δεξιά, ανεξάρτητα από τις άλλες αδυναμίες της, αποτελείται από νεαρούς άνδρες που είναι πρόθυμοι να υποστηρίξουν αυτό που πιστεύουν, έστω κι αν αυτό σημαίνει κυριολεκτικά να παλέψουν γι' αυτό.

3. Η Δεξιά μπορεί να έχει την οργάνωση των αριστερών



Τι δεν πάει καλά σε αυτή την φωτογραφία;


Η αριστερά στις ΗΠΑ ήταν πάντοτε καλά χρηματοδοτούμενη και οργανωμένη. Ο ρόλος του Σόρος και άλλων μεγάλων δωρητών στην υποκίνηση της "αντίδρασης" του αριστερού όχλου είναι θρυλικός. Ακόμη και στη δεκαετία του '60 και του '70, ομάδες όπως οι βίαιοι παράνομοι αριστεροί Weathermenχρηματοδοτήθηκαν από πλούσιους λίμπεραλς. Ενώ το συντηρητικό κίνημα είναι καλά χρηματοδοτημένο, το κίνημα της Νέας Δεξιάς δεν είναι. Ωστόσο, δεκάδες δεξιόστροφες ομάδες που κυμαίνονταν από Alt-Right ομάδες, πολιτοφυλακές, βετεράνους και το κίνημα Proud Boys του Gavin McInnes, ήταν σε θέση να κινητοποιηθούν γρήγορα και να αντιμετωπίσουν με τον καλύτερο τρόπο την Αριστερά.

4. Η Δεξιά δεν εξαρτάται από τον Trump




Ενώ ο λόγος της διαμαρτυρίας ήταν η στήριξη προς τον Trump, είναι προφανές ότι το νέο κίνημα της Δεξιάς είναι μεγαλύτερο από τον Trump. Το πλήθος του “Never Trump” τροφοδοτήθηκε από τη φαντασία ότι αν μπορούσαν απλά να νικήσουν τον Trump, το κίνημα της alt Right θα εξαφανιζόταν και τα μέλη του θα επέστρεφαν στο να ψηφίζουν συντηρητικούς όπως ο Marco Rubio. Αυτή η ιδέα ήταν πάντα λάθος. Ο Trump γαλβάνισε τη Δεξιά, αλλάδεν την δημιούργησε. Αυτή δημιουργήθηκε φυσικά ως μια αντίδραση στους χαμηλούς μισθούς, την κακή αγορά εργασίας και την μεταναστευτική πολιτική αντικατάστασης του πληθυσμού. Ο πραγματικός πυρήνας της Δεξιάς είναι ο εθνικισμός.




Η Δεξιά δεν έχει μόνο έναν ηγέτη. Αυτή αποτελεί μια δύναμη προς το παρόν, επειδή το κίνημα δεν μπορεί να καταρρεύσει εάν αφαιρεθεί η πλατφόρμα του ενός μόνο ατόμου. Αυτό είναι που προσπάθησε η ελίτ με την αποβολή του Milo από το Twitter και την επίθεση μέσω του Τύπου στον Richard Spencer. Τίποτα από τα δύο δεν κατάφερε να σταματήσει την άνοδο της Δεξιάς.

5. Οι Antifa και οι Δεξιοί παρουσιάζουν ο ένας τον άλλον σαν να μην είναι άνθρωποι



"Αντιφασισμός" και Pepsi


Η hippie κοπέλα που χτυπήθηκε στη μάχη του Μπέρκλεϊ δημοσίευσε στην σελίδα της στο Facebook ότι ανυπομονούσε να πάρει "100 ναζιστικά σκαλπ". Για αυτήν, οι εθνικιστές δεν είναι Αμερικανοί που έχουν δικαίωμα άποψης. Είναι υπάνθρωποι που δεν αξίζουν να υπάρχουν.

6. Αναμείνατε αύξηση της βίας



Stolen


Πρέπει να σημειώσουμε ότι οι υποκινητές της βίας ήταν οι antifa. Η εκδήλωση υπέρ του Trump θα είχε παραμείνει ειρηνική, αν οι antifa δεν είχαν επιτεθεί. Η μόνη διαφορά ήταν ότι οι Δεξιοί ήταν έτοιμοι να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

Οι antifa δεν πρόκειται να τα εγκαταλείψουν τόσο εύκολα. Θα επιστρέψουν. Έχουν ήδη καταφύγει σε σπρέι πιπεριού και μαχαιρώματα. Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι δεν θα κλιμακώσουν τη βία σε μελλοντικές συγκρούσεις.



Συμπέρασμα:
Δεν είμαι ποτέ υπέρμαχος της πολιτικής βίας αλλά η Αριστερά κάνει αδύνατη μια ειρηνική συγκέντρωση όσων δεν συμφωνούν μαζί της. Σε αυτή την περίπτωση, έχουμε δικαίωμα - ακόμη και υποχρέωση - να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας.