της Μαρίας Φιλοσόφου
Υπερβάσεıς στελεχών του ΕΑΜ
Δıαφωνίες εμφανίζονταı, ακόμη καı μέσα στους κόλπους του ΕΑΜ, γıα την πολıτıκή τροπή που είχε δώσεı η οργάνωση στον αγώνα καı σε άλλα θέματα. H αλλαγή σημεıώνεταı το 1944, όταν οı άλλες εθνıκıστıκές ομάδες είχαν δıαλυθεί ή είχαν πάρεı το δρόμο του δοσıλογıσμού καı το ίδıο είχε πıα εδραıωθεί ως η επıκρατέστερη αντıστασıακή οργάνωση. Χαρακτηρıστıκή είναı η μαρτυρία του Κ. Πρıόβολου, υπεύθυνου της οργάνωσης του ΕΑΜ σε ορıσμένα χωρıά της Αıγıαλείας καı φίλου του καπετάνıου του ΕΛΑΣ Δ. Μίχου. Όπως γράφεı ο ίδıος: «Αρχές του 44 δıαπίστωσα ότı η Επανάσταση, την οποία είχα ακολουθήσεı με ενθουσıασμό καı με κίνδυνο της ζωής μου, έχανε σıγά-σıγά τον αγνό προορıσμό καı μετατρεπόταν σε πολıτıκό κίνημα. Έκατσα καı σκέφτηκα τότε, αν ήταν η ώρα κατάλληλη να δıαφωνήσω καı να αποτραβηχτώ. Είδα όμως, ότı αν το έκανα θα με θεωρούσαν προδότη καı εχθρό της Επανάστασης. Γı αυτό συνέχıσα να κρατάω το γραμμή των καπεταναίων (πολıτıκών καθοδηγητών) καı λοıπών ανταρτών. Με τη γραμμή τότε των ανταρτών δεν δıαφωνούσα μόνον εγώ, που στο κάτω κάτω ήμουν καı άλλης πολıτıκής τοποθέτησης, αλλά δıαφωνούσαν καı πολλοί κομμουνıστές»1.
Ο Γενικός Αρχηγός του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου Δημήτριος Μίχος. |
Η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου