Τι έγραψε ο Άρης για τον Ψαρρό και τη σύγκρουση με το 5/42

 Αναδημοσίευση από εδώ: http://panosz.wordpress.com/2012/01/04/civil_war-125/

Οι βιογράφοι / αγιογράφοι του Άρη Βελουχιώτη επιμένουν ότι ο ίδιος δεν είχε καμιά σχέση με τη δολοφονία του Ψαρρού. Να όμως που έρχεται ό ίδιος ο Άρης, με έκθεσή του για το δίμηνο Απριλίου – Μαϊου 1944, να διεκδικήσει το …δίκιο του. Το απόσπασμα της έκθεσης δημοσιεύει ο Φαράκος, στο βιβλίο του Αρης Βελουχιώτης. Το χαμένο Αρχείο – Άγνωστα Κείμενα, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 5^η εκδοση, σελ. 289 κ. ε.  Γράφει ο Άρης Βελουχιώτης:
"Εις το σχέδιον αυτό δεν αντέδρασε κανείς και απεφασίσθη την νύκτα της 16-17.ΙV.44 – ώρα 1^η πρωινή – να εκτελεσθή η επίθεσίς μας. Ελήφθησαν όλα τα τεχνικά μέτρα. Το πρωί κατά τας 10-11 μας ανήγγειλε ο Ψαρρός δι’ εγγράφου του, με μασημένα λόγια, την επιτυχίαν της προσπαθείας των από ΒΑ και Α ενεργουσών δυναμεών μας…
Ο Ψαρρός εις τον οποίον η Ταξ/ρχία δι’ εγγράφου της είχεν προτείνει παράδοσιν αμαχητί, απαντούσεν με τάσιν παρελκύσεως της εκκρεμότητος ίνα ενισχυθεί δια κινήσεως αναλόγων γερμανικών δυνάμεων κατόπιν συνεννοήσεώς του. …
Δεν συνέφερε αναβολή ούτε στιγμής εις την αποφασισθείσαν ενέργειαν. Υπ’ ευθύνη μου διετάχθη η Ταξ/ρχία να απαντήσει εις τον Ψαρρόν ότι  αι εν τη επιστολή του διατυπούμεναι απόψεις θα εγνωρίζοντο εις το Γενικόν Στρατηγείον από το οποίον θα ελαμβάναμε απάντησιν. Έτσι ο αιφνιδιασμός μας θα εξασφαλίζετο πλήρως, όπως και το αποτέλεσμα. Αναμονή μέχρις ότου έλθουν αι γερμανικαί ενισχύσεις ή διαφυγή δια μίαν ακόμα φοράν των καθαρμάτων του 5/42 και ιδιαίτερα του εθνοπροδότου Συν/χου Ψαρρού Δ, θα ήτο πράξις εγκληματικώς ασύμφορος. Την νύχταν εγένετο η επίθεσις και εις διάστημα δύο ωρών είμεθα απολύτως κύριοι του πεδίου της μάχης. …
Παραδέχομαι ότι επέδρασα εξαιρετικά και ερυμούλκησα την Ταξ/ρχίαν προς την γραμμήν τοιαύτης ταχείας και ανηλεούς εξοντώσεως. Πιστεύω όμως ότι ενήργησα απολύτως προς το συμφέρον του αγώνος και αναλαμβάνω ακεραίαν την ευθύνην."

Το κείμενο του Άρη Βελουχιώτη δεν χρειάζεται σχολιασμό – μιλάει από μόνο του…
 Αξίζει όμως να αναφερθεί μια άλλη έκθεση, του Θύμιου Ζούλα (Φαράκος, σελ. 296) στην οποία παραδέχεται ότι σκότωσε ο ίδιος τον Ψαρρό, όταν τον έπιασε αιχμάλωτο. Ο λόγος καταγράφεται με σαφήνεια:  
 "Φοβόμουν μήπως ο Μπακιρτζής τον γλύτωνε και θα μου δημιουργούσαν μια ανασύσταση του 5/42, σοβαρά ζητήματα στην περίπτωση που το 36 Σ/γμά μου κατέβαινε κατόπιν για Αθήνα. …
Για την εκτέλεση του Ψαρρού είμαστε σύμφωνοι με τον Άρη.
Από τον Σιάντο δεν είχα καμιά οδηγία για τον Ψαρρό…"
2-3-1951

Και τα λεγόμενα του Ζούλα είναι σαφή, ειδικά όταν συνδυαστούν με εκείνα του Βελουχιώτη, για τον "εθνοπροδότη Ψαρρό". Βέβαια, ο Βελουχιώτης ισχυρίζεται ότι ο Ψαρρός σκοτώθηκε στη μάχη, ενώ ο Ζούλας ότι δολοφονήθηκε εν αιχμαλωσία. Έχει καμιά σημασία τι από τα δύο ισχύει;