συνέχεια από εδώ
Αντώνης Μυτιληναίος: Ηγετικό μέλος του Ουλαμού Καταστροφών της ΠΕΑΝ. Είχε καθοριστική συμμετοχή στα σαμποτάζ σε γερμανική αποθήκη, στα γραφεία της ΟΕΔΕ και στην ΕΣΠΟ. Συνελήφθη και αυτός απ΄τους Γερμανούς στις 11/11/1942, φυλακίστηκε στα κρατητήρια της Γκεστάπο Πειραιά, ανακρίθηκε και βασανίστηκε. Όχι μόνο δεν μίλησε αλλά κατάφερε και δραπέτευσε κιόλας. Κρυβόταν σε φιλικά σπίτια και επιχείρησε να διαφύγει στην Μέση Ανατολή μέσω Ευβοίας. Στην Κάρυστο συνελήφθη από Ιταλούς τον Απρίλιο του 1943 αλλά και πάλι κατάφερε να δραπετεύσει πριν εγκλειστεί στις φυλακές Αβέρωφ. Ένα μήνα μετά κατάφερε με την βοήθεια της οργάνωσης Όμηρος να μεταβεί με καϊκι στην Μέση Ανατολή. Εκεί εντάχθηκε στην 3η Ορεινή Ταξιαρχία. Πολέμησε στο Ρίμινι και στα δεκεμβριανά. Κατά την Κατοχή έχασε τους δύο γονείς του και δύο απ΄τα τέσσερα αδέλφια του απ΄την πείνα.
Ιουλία Μπίμπα: Μέλος του Ουλαμού Καταστροφών της ΠΕΑΝ, με μεγάλη συμμετοχή στα σαμποτάζ. Βοήθησε στην κατασκευή των βομβών με τα οποία ανατινάχτηκαν μία αποθήκη των Γερμανών, τα γραφεία της ΟΕΔΕ και αργότερα της ΕΣΠΟ. Στο τελευταίο σαμποτάζ είχε ενεργό ρόλο, καθώς ήταν αυτή που μετέφερε την βόμβα απ΄το Κουκάκι στην Κάνιγγος, μαζί με τον Μυτιληναίο. Καθόταν σε ένα παγκάκι επί τρεις ώρες έχοντας δίπλα της την τσάντα με την βόμβα, παριστάνοντας ότι περίμενε το λεωφορείο. Όταν της δόθηκε το σύνθημα μετέφερε την βόμβα στην είσοδο της ΕΣΠΟ όπου και την παρέδωσε στους Μυτιληναίο και Γαλάτη. Ήταν ανάμεσα στα μέλη της ΠΕΑΝ που συνέλαβαν οι Γερμανοί στις 11/11/1942, κατόπιν προδοσίας. Βασανίστηκε, χωρίς όμως να καταδώσει κανέναν. Στις 31/12/1942 καταδικάστηκε σε θάνατο απ'το γερμανικό στρατοδικείο.
Μεταφέρθηκε στην Γερμανία (ή στην Βουλγαρία σύμφωνα με άλλη εκδοχή) όπου και εκτελέστηκε δι'αποκεφαλισμού, άγνωστο που και πότε.
Νίκος Μούρτος: Ομαδάρχης της οργάνωσης και παράλληλα μέλος του Ουλαμού Καταστροφών. Συμμετείχε στην ανατίναξη της ΟΕΔΕ και της ΕΣΠΟ. Ήταν από αυτούς που γλίτωσαν την σύλληψη. Συνεργαζόταν και με την οργάνωση πληροφοριών Μίδας 614 του Γιάννη Τσιγάντε αλλά και με τον διευθυντή της Αστυνομίας Πόλεων Άγγελο Έβερτ. Ο τελευταίος του είχε εμπιστευτεί σφραγίδες ώστε να εκδίδει πλαστές ταυτότητες σε όσους κυνηγούσαν οι κατακτητές. Στα τέλη του 1943 συνελήφθη απ΄τους Γερμανούς αλλά αποφυλακίστηκε καθώς δεν προέκυψε τίποτα σε βάρος του. Τον Μάρτιο του ΄44 διέφυγε στην Μέση Ανατολή όπου και εντάχτηκε στην 3η Ορεινή Ταξιαρχία.
Νίκος Λάζαρης: Απ΄τα πρώτα μέλη της ΠΕΑΝ και του Ουλαμού Καταστροφών της οργάνωσης, και ομαδάρχης της οργάνωσης.4 Συμμετείχε ενεργά στην ανατίναξη της ΕΣΠΟ. Μετά τις συλλήψεις των υπολοίπων κατάφερε να διαφύγει στο βουνό. Εντάχθηκε σε αντάρτικο τμήμα του ΕΔΕΣ στην Ρούμελη (πιθανότατα σε αυτό της Τριχωνίδας, χωρίς όμως να είναι σίγουρο). Μετά από σύγκρουση με τον ΕΛΑΣ, επέστρεψε στην Αθήνα βοηθώντας έναν τραυματισμένο συναγωνιστή του. Επαναδραστηριοποιήθηκε στην ΠΕΑΝ. Αργότερα ξανανέβηκε στο βουνό, αυτήν την φορά στο κυρίως αντάρτικο του ΕΔΕΣ στην Ήπειρο, όπου του απονεμήθηκε και ο βαθμός του ανθυπολοχαγού. Με την Απελευθέρωση πήρε άδεια και κατέβηκε στην Αθήνα. Στα δεκεμβριανά όμως έκανε το λάθος να μην οχυρωθεί με τους υπόλοιπους πεανίτες στο ξενοδοχείο Κεντρικόν. Έμεινε σπίτι του, όπου τον συνέλαβαν οι κομμουνιστές. Το πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.
Θεόδωρος Μπαγλανέας: Σχετιζόταν πολιτικά με τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, όπως και πολλοί ακόμη πεανίτες. Διετέλεσε διευθυντής του "Κέντρου Αθηνών" της ΠΕΑΝ. Μετά την σύλληψη του Περρίκου και άλλων στελεχών, συμμετείχε στην Προσωρινή Διοίκηση που ανέλαβε να αναδιοργανώσει την ΠΕΑΝ, και μετά στην Διοικούσα Επιτροπή υπό τον νέο αρχηγό Αλεξιάδη. Συνελήφθη τον Απρίλιο του 1943 στο Αλιβέρι καθώς συνόδευε τον συνταγματάρχη Θρασύβουλο Τσακαλώτο (μετέπειτα διοικητή της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας) που προσπαθούσε να διαφύγει στην Μέση Ανατολή. Κατάφερε να δραπετεύσει και συνέχισε την δράση του στην ΠΕΑΝ.
Τον Φεβρουάριο του 1944 αναγκάστηκε να διαφύγει στο βουνό και στο αντάρτικο του ΕΔΕΣ, διότι οι κομμουνιστές τον είχαν εκθέσει κατονομάζοντάς τον δημοσίως ως μέλος της ΠΕΑΝ και "συνεργάτη της Ασφάλειας"...
Εκτός απ΄τους Λάζαρη και Μπαγλανέα υπήρχαν και άλλοι πεανίτες που έφυγαν απ΄την Αθήνα και εντάχθηκαν στο αντάρτικο του ΕΔΕΣ.
Κάποιοι εξ'αυτών στελέχωσαν τον Ιερό Λόχο του Εθνικού Συνδέσμου Ανωτάτων Σχολών (ΕΣΑΣ) που ανέβηκε στο βουνό και εντάχθηκε στο 3/40 σύνταγμα του ΕΔΕΣ.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τους παρακάτω:
Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης: ο γνωστός μετέπειτα υπουργός του ΠΑΣΟΚ.
Στάθης Τουρνάκης: μετέπειτα ιστοριογράφος της οργάνωσης
Τάκης Καπράλος: σκοτώθηκε σε μάχη με Γερμανούς στον Αρχάγγελο Πρέβεζας
Τάσος Σινόπουλος: σκοτώθηκε σε μάχη με ελασίτες στο Φρούριο του Αγίου Γεωργίου Πρέβεζας
Γεώργιος Μπουκουβάλας
Μιχάλης Δεσύλλας
Γεώργιος Σερέτης
Σπύρος Ιακωβίδης
Στην ΠΕΑΝ ήταν επίσης ενταγμένα τα δύο παιδιά της γνωστής αντιστασιακής Λέλας Καραγιάννη όπως και τα δύο παιδιά του συνταγματάρχη Παναγιώτη Σπηλιωτόπουλου (διοικητής της Χωροφυλακής, μετά αρχηγός της αντιστασιακής ΡΑΝ και τέλος στρατιωτικός διοικητής Αθηνών κατά την Απελευθέρωση κατόπιν απόφασης της κυβέρνησης Παπανδρέου). Ειδικά ο γιος του Επαμεινώνδας Σπηλιωτόπουλος ήταν ομαδάρχης της ΠΕΑΝ και πολύ δραστήριο μέλος.
Είναι αυτονόητο ότι υπήρχαν πολλά ακόμα μέλη και στελέχη της ΠΕΑΝ που χρήζουν αναφοράς, αλλά είναι αδύνατο να αναφερθούν όλοι γιατί θα πλατειάσουμε υπερβολικά.
Πηγές: "ΠΕΑΝ (1941-1945)" του Ευάνθη Χατζηβασιλείου
"ΠΕΑΝ - Οι βομβιστές της ελευθερίας" του Στάθη Τουρνάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου