Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Ο Άρης, οι Άγγλοι και η προκήρυξή του προς τους Γερμανούς


 Aναδημοσίευση από εδώ: http://panosz.wordpress.com/2012/01/05/civil_war-126/


Απόσπασμα από έκθεση του Ανδρέα Τζήμα, προς την ΚΕ του ΚΚΕ (1951)

Τάση του Άρη. Από κάθε άποψη σαφέστατη προοπτική. Έβλεπε την ανάγκη να βάλουμε ζήτημα εξουσίας (γι’ αυτό και τη δημιουργούσε από την πρώτη στιγμή), ολοκάθαρα έβλεπε, πως θα χρειαστεί να συνεχίσουμε με τα όπλα τον αγώνα μετά την απελευθέρωση για να υπερασπίσουμε τις κατακτήσεις του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, πως υπερασπίζοντας τις κατακτήσεις μας θα ‘ρθούμε αναπόφευκτα σε σύγκρουση με τους Άγγλους, ότι για τη σύγκρουση αυτή πρέπει από τώρα να προετοιμαστούμε όχι μόνο ιδεολογικά μα και πρακτικά. …
Όταν τον άκουσα να μιλά στο πρώτο χωριό, τα Κρώρα, στο υψίπεδο των Σκούρτων, στην Αττική, κοντά στην Αθήνα, αναρωτήθηκα αν είναι δικός μας ή αν είναι πράκτορας των Γερμανών σταλμένος για αντιαγγλική δουλειά και διάσπαση του αγώνα. Τον άφησα να μιλήσει σε δυο ακόμη χωριά, για να βεβαιωθώ για την πολιτική του γραμμή και κατόπιν τον έκοψα. Άρχισα να εμφανίζομαι εγώ. Τέτοιο ήταν το κτύπημα, που ο Άρης το ‘ριξε στο κλάμα και στο πιοτό. Κι έκανε μια απεγνωσμένη προσπάθεια για να με κατακτήσει. Τότε κατάλαβα στην εντέλεια, γιατί όλη η αντίδραση και οι Άγγλοι ξεσήκωσαν ένα τέτοιο θόρυβο, για τον Άρη. Μα δεν ήταν αυτό για το οποίο πονούσε η αντίδραση και οι Άγγλοι. (Μας είπε αργότερα καθαρά την αλήθεια η ίδια η Αγγλική κυβέρνηση με την πρώτη της νότα. Ήταν το ζήτημα της εξουσίας).
Οι αυθαιρεσίες και οι άλλες αδυναμίες του Άρη βοηθούσαν από κάθε άποψη την αντίδραση και τους Άγγλους, εφ’ όσον μας απομόνωναν από λαϊκές συμπάθειες. Ήταν κατά βάθος σωστή και πολύ αποτελεσματική δουλειά του Άρη, που πνίγονταν από τον πολιτικό του συναισθηματισμό. Κι όταν έφτασα στη Ρούμελη μαζί του το Μάρτη του 1943 είδα, όταν η Ελλάδα συγκλονίζονταν από τ’ όνομά του, ότι έχει δημιουργήσει μια κατάσταση ανυπόφορη, ασφυκτική. Και το χειρότερο, βρήκα μια προκήρυξη, πολύ καλά διατυπωμένη, συνταγμένη κατά πάσαν πιθανότητα από τον ίδιο – τη βρήκα στο αρχείο του- που απευθύνονταν στους Γερμανούς κατακτητές  και τους έλεγε ότι εμείς οι αντάρτες δεν έχουμε τίποτα μαζί σας, παρά μόνον με τους Ιταλούς. Εσείς να γυρίσετε με το καλό στα σπίτια σας. Την ίδια μέρα όμως που διάβασα αυτό, ο καπετάν Θάνος είχε φέρει καμιά 50ριά αιχμαλώτους Γερμανούς (άλλους τόσους είχε σκοτώσει επιτόπου στη σύγκρουση) και ο Άρης, παρά την εντολή μου, εν απουσία μου (…) τους εξετέλεσε όλους (…) Η δική μου εντολή ήταν να τους εκτελέσει μόλις οι Γερμανοί προβούν σε αντίποινα, αυτός τους εκτέλεσε προκαταβολικά. (…) Για όλα τα πιο πάνω, διαστρέβλωση της κομματικής γραμμής, προκήρυξη στους Γερμανούς κλπ, κλπ, αυστηρώ δικαίω, δεν χωρούσε τίποτα παρά καθαίρεση από το πόστο του και στρατοδικείο.

*
Πηγή: Γρηγόρης Φαράκος, Άρης Βελουχιώτης. Το χαμένο Αρχείο – Άγνωστα Κείμενα. Εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 5η εκδοση, σελ. 197 κ.ε.

*
Ο Φαράκος αναφέρει ότι η προκήρυξη για την οποία γίνεται λόγος δε βρέθηκε ποτέ και θεωρεί πιθανότερο ότι δεν είχε κυκλοφορήσει και, μετά τις παρατηρήσεις του Τζήμα, ο Άρης την κατάστρεψε. Για τις ομιλίες του Άρη στα χωριά, ο Φαράκος επισημαίνει ότι σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες, είχαν εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο από αυτό που αναφέρει ο Τζήμας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η αντίδραση του Άρη, μόλις ο Τζήμας του «έβαλε πάγο»: Τέτοιο ήταν το κτύπημα, που ο Άρης το ‘ριξε στο κλάμα και στο πιοτό. Κι έκανε μια απεγνωσμένη προσπάθεια για να με κατακτήσει. Και ο Τζήμας δεν διαστάζει να ομολογήσει ότι ο Άρης είχε δίκιο (μεν) αλλά για τη διαστρέβλωση της γραμμής του Κόμματος θα έπρεπε να καθαιρεθεί και να περάσει στρατοδικείο (δε).
Ωστόσο, μεγαλύτερη σημασία έχει η απερίφραστη παραδοχή ότι ο ΕΛΑΣ υπό τον Βελουχιώτη προετοίμαζε από κάθε άποψη τις συνθήκες για την κατάληψη της εξουσίας μετά την απελευθέρωση. Με τις ευλογίες του Κόμματος, εννοείται. Εδώ ακριβώς βρίσκονται οι ρίζες του Εμφυλίου πολέμου, που ξεκίνησε μέσα στη Κατοχή και τελείωσε στα 1949.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου