Ο αγιογράφος του Βελουχιώτη παρουσίαζε ως σκληρό πολεμιστή τον "παπά του Άρη" που δεν είχε ρίξει ούτε μία σφαίρα στο αντάρτικο

 Ο συγγραφέας Διονύσης Χαριτόπουλος έχει γράψει το πασίγνωστο βιβλίο "Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων", όπου φυσικά εκθειάζει/αγιογραφεί τον Βελουχιώτη. Ούτε αυτός βέβαια ξεφεύγει απ΄τον κανόνα που θέλει τους αριστερούς ιστορικούς συγγραφείς να είναι τρομερά μεροληπτικοί και σε πολλές περιπτώσεις να παραποιούν εξόφθαλμα τα γεγονότα προκειμένου να τα χωρέσουν στο ιδεολογικό τους καλούπι.
 Σε μία ανάρτηση ενός ιστολογίου δεν είναι φυσικά δυνατόν να παρουσιαστούν όλες οι ανακρίβειες, αστοχίες, μισές αλήθειες κτλ που εμπεριέχονται σε αυτό το ογκώδες βιβλίο του Χαριτόπουλου.
 Μπορούμε όμως να δώσουμε ένα ενδεικτικό παράδειγμα.

 Στην σελ.276 λέει:

 

Και στην σελ.558 λέει:

 Αν διαβάσει κάποιος άσχετος τα παραπάνω αποσπάσματα που αναφέρονται στον πατέρα Ανυπόμονο (κατά κόσμον: αρχιμανδρίτης Γερμανός Δημάκος) θα νομίσει ότι επρόκειτο για κάποιον υπερ-μάχιμο ιερέα που είχε ζωστεί τα άρματα και πολέμαγε τους "κακούς". Κάτι σαν "παπα-Ράμπο" δηλαδή...

 Αν δει και την παρακάτω φωτογραφία (η πιο γνωστή του παπα-Ανυπόμονου) τότε προφανώς θα θαυμάσει τον "νέο Παπαφλέσσα" που έδρασε δίπλα στον "μεγάλο Άρη":

 Δυστυχώς όμως για τους φίλους μας τους αριστερούς, ο πατερ-Ανυπόμονος έχει γράψει το βιβλίο "Στο βουνό, με τον σταυρό, κοντά στον Άρη" στο οποίο αναφέρεται στην συνολική παρουσία του στο αντάρτικο.

Στην σελ.153 λέει πως εξοπλίστηκε:

Και στην σελ.306 γράφει για την "πολεμική" του εμπειρία:

 Σύμφωνα λοιπόν με τον ίδιο τον πατέρα Ανυπόμονο, εκείνος ποτέ δεν έλαβε μέρος σε μάχη, τα όπλα του ήταν πάντα άδεια και η μοναδική σφαίρα που έριξε σε όλη την αντάρτικη "καριέρα" του ήταν μία δοκιμαστική βολή που πέτυχε ένα.. σκιουράκι.

 Αποδεικνύεται λοιπόν ότι ο Χαριτόπουλος όταν έγραφε για τον "σκληρό πολεμιστή" πατέρα Ανυπόμονο, απλά έγραφε ανοησίες επιστημονικής φαντασίας.  
 Μες στην πρεμούρα του να "αποδείξει" ότι ο Βελουχιώτης περιβαλλόταν από δήθεν ακατάβλητους μαχητές, έφτασε στο σημείο να αναγάγει σε παπα-Ράμπο έναν παπούλη που ήταν τελείως άκαπνος.
 Αυτό και μόνο καταδεικνύει την αξιοπιστία του συγγραφέα.

 Το ακόμα χειρότερο είναι ότι ο Χαριτόπουλος δεν μπορεί να επικαλεστεί άγνοια για τα γραπτά του πατέρα Ανυπόμονου. Το εν λόγω βιβλίο του ιερέα συμπεριλαμβάνεται στην βιβλιογραφία που παραθέτει ο Χαριτόπουλος στο έργο του για τον Βελουχιώτη, και σε διάφορα σημεία παραπέμπει σε αυτό. Άρα και γνώριζε και είχε διαβάσει το βιβλίο.
 Παρ'ολ'αυτά κατέληξε (ενσυνείδητα ή μη, ας το κρίνει ο καθένας...) στο να διαστρεβλώσει πλήρως την ιστορική αλήθεια.
 Όπως είπαμε και στην αρχή, δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος αριστερός που κάνει κάτι τέτοιο.