Απ'τις γερμανόφιλες οργανώσεις στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ

  Όπως είχαμε δει εδώ: http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2012/01/blog-post_05.html
 όσο πλησίαζε η αποχώρηση των κατακτητών, οι κομμουνιστές προσπαθούσαν ποικιλοτρόπως να προσεταιριστούν όσο περισσότερους μπορούσαν από αυτούς που μέχρι πρότινος είτε συνεργάζονταν ανοικτά με τους Γερμανούς είτε εξοπλίζονταν με την ανοχή των τελευταίων.
 Αυτές οι προσπάθειες των κομμουνιστών για "μεταγραφές της τελευταίας στιγμής" αν και σίγουρα δεν είχαν εντυπωσιακά αποτελέσματα, εντούτοις δεν μπορούμε να πούμε ότι απέτυχαν ολοκληρωτικά. Στην προαναφερθείσα ανάρτηση αναφέραμε κάποια παραδείγματα.
 Εδώ θα αναφέρουμε κάποια ακόμα, πολύ πιο "ακραία"...

 Στις 25/11/1944 δημοσιεύτηκε η "Έκθεση επί των εθνικών σκοπών και του εθνικού έργου της οργάνωσης Χ", απ΄το τμήμα διαφωτίσεως της συγκεκριμένης οργάνωσης.
 Σε αυτό το σπάνιο ντοκουμέντο, το οποίο αλιεύσαμε από εδώ:
  http://istoria.forumotion.com/t4265-topic,
 αναφέρονται πολλά παραδείγματα ανθρώπων οι οποίοι προς το τέλος της Κατοχής μεταπήδησαν απ΄τις γερμανόφιλες οργανώσεις ΟΕΔΕ, ΕΕΕ και απ΄τις γερμανικές υπηρεσίες στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ!!
Μπορεί αυτό να ακούγεται περίεργο και οξύμωρο, αλλά τα περίεργα και τα οξύμωρα δεν ήταν και τόσο σπάνια φαινόμενα στην Ελλάδα εκείνης της ταραγμένης εποχής.

 Ο συντάκτης της έκθεσης αναφέρει παραδείγματα συγκεκριμένων ανθρώπων με ονοματεπώνυμο που ακολούθησαν αυτήν την περίεργη πολιτική διαδρομή:

 - Αντώνιος Ξενάκης: Απ΄την ΟΕΔΕ στον ΕΛΑΣ του Γκύζη
 - Κώστας Μαλεβίτης, Βασίλης Δημαράς, Μιλτιάδης Καραμούτσας: Απ΄την ΟΕΔΕ στον ΕΛΑΣ Πετραλώνων
 - Δημήτρης Παπαδημητρίου: Απ΄τα ΕΕΕ του Βόλου κατήλθε στην Αθήνα όπου κατετάγη στον ΕΛΑΣ Μεταξουργείου
 - Γ. Παραβάτος: Απ΄την ΟΕΔΕ στην ΟΠΛΑ Πετραλώνων
 - Γεώργιος Παυλίδης: Απ΄την ΟΕΔΕ στο ΕΑΜ Κολωνακίου
 - Κοκκινόπουλος και Στουραϊτης: Απ΄την ΟΕΔΕ στον ΕΛΑΣ Πετραλώνων, πιθανώς σε υπεύθυνη θέση.
 - Ρηγόπουλος: Από γκεσταπίτης στον ΕΛΑΣ Κουκακίου
 - Κώστας Αποστολίδης: Από συνεργάτης των Γερμανών στο ΕΑΜ Κηφισιάς.
 - Ηλίας Βογιατζής: Από συνεργάτης των SS στον ΕΛΑΣ του Ψυρρή
 - Κώστας Αντωνόπουλος και Ευάγγελος Κυριτσόγλου: Από συνεργάτες των SS στον Βόλο στην ΟΠΛΑ Αθηνών
 - Δημήτρης Προβατάς και Καλλιρόη Προβατά: Από συνεργάτες των SS στα Χανιά στον ΕΛΑΣ του Γκύζη
 - Ηρακλής Λέφας και Δημήτρης Νέστορας: Από συνεργάτες των SS στον ΕΛΑΣ του Γκύζη
 - Σταθάκος: Από συνεργάτης των SS στην ΟΠΛΑ Πετραλώνων

 Είναι λογικό τα παραπάνω στοιχεία να εμπεριέχουν πολλές γενικεύσεις και μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο ακριβή.
 Π.χ οι όροι "συνεργάτης των Γερμανών" ή "συνεργάτης των SS" ή "γκεσταπίτες" δεν είναι σαφείς και από μόνοι τους δεν σημαίνουν τίποτα αν δεν συνοδεύονται από συγκεκριμένα επιβαρυντικά στοιχεία (π.χ. αθέμιτος πλουτισμός, άσκοπες εγκληματικές ενέργειες, εκβιασμοί κτλ).

 Ανεξάρτητα όμως απ΄τα επιμέρους στοιχεία, υπάρχουν κάποια δεδομένα που πρέπει να αναφερθούν.

 Το σίγουρο είναι ότι τότε η αποχώρηση των Γερμανών άφησε εκτεθειμένους πολλούς απ΄τους πρώην συνεργάτες τους. Αυτό δεν ίσχυε τόσο γι'αυτούς που ήταν οργανωμένοι σε μαζικά ένοπλα τμήματα, άρα και θα μπορούσαν να αυτοπροστατευτούν, όσο για τους μεμονωμένους συνεργάτες γερμανικών υπηρεσιών και τα μέλη μικρών γερμανόφιλων πολιτικών οργανώσεων.
  Ένας πολύ ασφαλής τρόπος για να καλυφθούν αρκετοί από αυτούς (όχι όλοι προφανώς), ήταν η ένταξη έστω και την ύστατη ώρα στην ισχυρότερη αντιστασιακή οργάνωση, η οποία ήταν το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, ο αριστερός χαρακτήρας του οποίου τους βοηθούσε να "ξεπλυθούν" ευκολότερα.
Όπως είχαμε δει και πιο πάνω, το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ δεν είχε κανένα πρόβλημα να μοιράζει συγχωροχάρτια σε πάσης φύσεως "προδότες" (σύμφωνα με την κομμουνιστική φρασεολογία), αρκεί αυτοί να εντάσσονταν στις γραμμές του. Αυτοί υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να του φανούν ιδιαίτερα χρήσιμοι καθώς μπορεί να γνώριζαν σημαντικές πληροφορίες για τον ευρύτερο αντι-εαμικό χώρο.
 Συνεπώς, με τέτοιου είδους μεταγραφές ήταν όλοι ευχαριστημένοι.

 Τα στοιχεία που παραθέτει ο συντάκτης της έκθεσης της Χ, είναι μία ισχυρή ένδειξη ότι αυτό το φαινόμενο ήταν υπαρκτό.