Είναι γνωστό ότι ο ΕΛΑΣ στην βόρεια Ελλάδα σε πολύ μεγάλο ποσοστό αναλωνόταν σε επιθέσεις εναντίον χωριών που δεν ήταν φιλικά προσκείμενα προς αυτόν. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση κάποιων χωριών της επαρχίας Παιονίας κοντά στο όρος Πάικο, όπου ήταν ο χώρος δράσης του 30ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ.
Ας δούμε λίγο πως παρουσιάζει τα πράγματα ο Θαν.Μητσόπουλος που ήταν πολιτικός αντιπρόσωπος του ΕΑΜ στην τριμελή διοίκηση του 30ου Συντάγματος:
"Το 30ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ" του Θαν.Μητσόπουλου, σελ. 194
Ο Μητσόπουλος χαρακτήριζε ως "ένοπλες ομάδες της ΠΑΟ" τους εξοπλισμένους χωρικούς. Αυτό είναι φυσικά ανακριβές διότι την συγκεκριμένη περίοδο (Μάρτιος 1944) η ΠΑΟ δεν είχε πλέον ένοπλα τμήματα (είχε ανακοινώσει την αυτοδιάλυσή τους στις 25/01/1944), και διότι ούτως ή άλλως στην επαρχία Παιονίας ουδέποτε η ΠΑΟ ανέπτυξε αντάρτικα τμήματα.
"Το 30ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ" του Θαν.Μητσόπουλου, σελ. 199
"Το 30ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ" του Θαν.Μητσόπουλου, σελ. 208
Χτύπησαν λοιπόν αυτά τα χωριά στις 16-17 Μαρτίου 1944, για να τα τιμωρήσουν, σύμφωνα με τον Μητσόπουλο. Η επίθεσή τους ήταν πετυχημένη μόνο στον Άγιο Πέτρο.
Διαβάζοντας λοιπόν κάποιος τον Μητσόπουλο, καταλαβαίνει ότι οι αυτόκλητοι τιμωροί ελασίτες χτυπούσαν κάποιους "κακούς" Έλληνες που εξοπλίζονταν στα καλά καθούμενα απ’τους Γερμανούς με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ανα πάσα στιγμή να δεχτούν την επίθεση του ισχυρότερου ΕΛΑΣ.
Δυστυχώς όμως για τον Μητσόπουλο και για τον κάθε παρόμοιο φανατικό που πιστεύει τέτοιους ισχυρισμούς, υπάρχουν και άλλες μαρτυρίες που δίνουν μία ολότελα διαφορετική διάσταση στα γεγονότα της Παιονίας.
Μία από αυτές είναι του Κώστα Τσανικλίδη. Ο Τσανικλίδης ήταν κομμουνιστής από την δεκαετία του ΄20, βγήκε στο αντάρτικο και διετέλεσε καπετάνιος του λόχου μηχανημάτων του 2ου τάγματος του 13ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ. Το 13ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ είχε κυρίως χώρο δράσης το όρος Κρούσια στο Κιλκίς, αλλά την περίοδο εκείνη είχε περάσει στην περιοχή δυτικά του ποταμού Αξιού (όπου δρούσε το προαναφερθέν 30ο Σύνταγμα) προκειμένου να αποφύγει την σύγκρουση με Γερμανούς (…) και συμμετείχε στις επιθέσεις κατά των συγκεκριμένων χωριών.
Ας δούμε τι λέει:
"Το 13ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ" του Κ.Τσανικλίδη, σελ. 178
"Το 13ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ" του Κ.Τσανικλίδη, σελ. 181-2
Βλέπουμε ότι ο Τσανικλίδης κατακρίνει την στάση της κομματικής καθοδήγησης και παράλληλα κάνει και την αυτοκριτική του. Όπως χαρακτηριστικά λέει, αντί να φέρει σοκολάτα σε έναν πιτσιρικά χωρικό για να τον ανταμείψει για την βοήθεια που του είχε προσφέρει απέναντι στους Γερμανούς, του έστειλε "βόλια και φωτιά".
Γενικότερα εκθέτει τον Μητσόπουλο και γενικότερα την κομμουνιστική/εαμική ηγεσία, αφού λέει ότι τα συγκεκριμένα χωριά ήταν αρχικά δικά τους που απλά απηύδησαν με την καταπιεστική στάση του ΚΚΕ/ΕΑΜ και φυσιολογικά στράφηκαν εναντίον του! Κανείς Γερμανός και καμμία ΠΑΟ δεν έστρεψε τα χωριά αυτά κατά του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Υπενθυμίζουμε εδώ την περίπτωση Μιχάλαγα (πρώην υποστηρικτής του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ) και του χωριού Ίμερα (φιλικό προς το ΕΑΜ αρχικά, εχθρικό αργότερα) κοντά στην Κοζάνη. Και υπάρχουν πολλές ακόμη παρόμοιες περιπτώσεις.
Επαναλαμβάνουμε ότι ο Τσανικλίδης ήταν καπετάνιος του ΕΛΑΣ και οργανωμένος κομμουνιστής από προπολεμικά, ενώ συμμετείχε στις μάχες κατά των κατοίκων αυτών των χωριών. Οπότε προφανέστατα δεν έχει κανένα λόγο να πει ψέματα σε βάρος του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, και ο λόγος του έχει βαρύνουσα σημασία, αφού παρά την κομματική του ιδιότητα είναι συγκριτικά ήπιος με αυτοκριτική διάθεση.
Το εντυπωσιακό στοιχείο που κρατάμε είναι ο αυταρχικός τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζαν οι του ΚΚΕ/ΕΑΜ όποιους τολμούσαν να λοξοδρομήσουν απ’την γραμμή του κόμματος. Δεν δίσταζαν να κάψουν ακόμα και δικά τους χωριά, δεν δίσταζαν να χτυπήσουν ακόμα και ανθρώπους που τους είχαν βοηθήσει αν οι τελευταίοι δεν υπάκουαν πιστά τις κομματικές εντολές.
Αυτές ήταν οι συνθήκες που επικρατούσαν στο ορεινό τμήμα της Ελλάδας που ήταν υπό τον έλεγχο του κομμουνιστοκίνητου ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
Η σταλινική αγριότητα και ο ωμός παλιανθρωπισμός σε όλο τους το μεγαλείο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου