Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Άλλο ένα αριστερό παραμύθι για τον δήθεν "πατριωτισμό" των κομμουνιστών


 Στα πλαίσια της προκλητικής παραχάραξης της Ιστορίας απ'τους κάθε λογής αριστερούς, έχει κυκλοφορήσει ένας ακόμη μύθος. Σύμφωνα με αυτόν, οι κομμουνιστές που ήταν φυλακισμένοι στην Ακροναυπλιά απ΄το μεταξικό καθεστώς όταν έγινε η ιταλική επίθεση τον Οκτώβριο του '40 ζήτησαν να πάνε στην πρώτη γραμμή του μετώπου για να πολεμήσουν. Ο Μανιαδάκης όμως, υφυπουργός ασφαλείας του Μεταξά, τους ζήτησε πρώτα να υπογράψουν δηλώσεις μετάνοιας, αυτοί φυσικά αρνήθηκαν και έτσι η υπόθεση δεν προχώρησε.
 Όταν κάποιος διαβάσει τα παραπάνω, σίγουρα θα συγχαρεί τους κομμουνιστές για τα "αγνά πατριωτικά τους αισθήματά" και θα στηλιτεύσει το μεταξικό καθεστώς που δεν αξιοποίησε αυτό τον "άδολο" πατριωτισμό των κρατούμενων κομμουνιστών της Ακροναυπλιάς.

 Τα πράγματα όμως δεν έγιναν ακριβώς έτσι, ή για να ακριβολογούμε οι αριστεροί για πολλοστή φορά παραχαράσσουν τα ιστορικά γεγονότα για να ηρωοποιήσουν τους πολιτικούς τους προγόνους.

 Συγκεκριμένα σε ιστορικό κείμενο του Ριζοσπάστη διαβάζουμε:
 "Χρονολογικά πρώτοι αντέδρασαν οι ακροναυπλιώτες, οι οποίοι στις 29 Οκτωβρίου 1940 - μια μέρα μετά την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου - με υπόμνημα τους (που υπογραφόταν από το Γ. Ιωαννίδη και τον Κ. Θέο) προς την κυβέρνηση Μεταξά, ζητούσαν να πάνε στην πρώτη γραμμή του πυρός για να πολεμήσουν".

  Το ενδιαφέρον φυσικά έγκειται στο κείμενο του υπομνήματος.
 Σύμφωνα με τον Ριζοσπάστη, το υπόμνημα δεν σώθηκε στα αρχεία του ΚΚΕ. Μόνο το τελευταίο μέρος του υπομνήματος σώθηκε, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ακρόπολη" στις 28/10/1965 και αναδημοσιεύτηκε στο παράρτημα του βιβλίου "Αναμνήσεις" όπου έχουν καταγραφεί τα πρακτικά της συζήτησης μεταξύ Ιωαννίδη (ένας εκ των δύο που υπέγραψαν το υπόμνημα) και Παπαπαναγιώτου.

 Στις σελ.405-6 του συγκεκριμένου βιβλίου διαβάζουμε το ακριβές κείμενο του τελευταίου τμήματος του υπομνήματος:


"Εφόσον η κυβέρνησή σας είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει μέχρι τέλους την ακεραιότητα, την ανεξαρτησία και την ύπαρξη του έθνους, οφείλει να ζητήσει αμέσως την υποστήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και να προσανατολίσει την χώρα μας πολιτικά και οικονομικά προς την μεγάλη αυτή προστάτρια των μικρών λαών.

 Με βάση την παραπάνω πολιτική, εμείς οι κομμουνιστές, ξεχνώντας το παρελθόν, παίρνουμε την θέση μας στην πρώτη γραμμή του πυρός κάτω από τις διαταγές σας για την συντριβή των φασιστών επιδρομέων και την υπεράσπιση της ακεραιότητας και ανεξαρτησίας της χώρας μας."


 Όπως φαίνεται απ'το παραπάνω υπόμνημα, οι κομμουνιστές της Ακροναυπλιάς έθεταν μεν  τους εαυτούς τους στην διάθεση της κυβέρνησης για την καταπολέμηση των Ιταλών, αλλά με την προϋπόθεση ότι ο Μεταξάς θα προσανατόλιζε την Ελλάδα προς την Σοβιετική Ένωση. Αυτό προκύπτει σαφώς απ΄την υπογραμμισμένη (από εμάς) φράση "Με βάση την παραπάνω πολιτική" που χρησιμοποιούν οι Ιωαννίδης-Θέος αναφερόμενοι στην κατ’αυτούς αναγκαιότητα φιλοσοβιετικής στροφής του μεταξικού καθεστώτος.

Εξυπακούεται πως ήταν απίθανο να γίνει δεκτό το αίτημά τους. Καμμία χώρα δεν μπορεί να αναθεωρήσει άρδην τις συμμαχίες της εν μία νυκτί προκειμένου να ενταχθούν στον στρατό της μία χούφτα πολιτικοί κρατούμενοι αμφίβολης εθνικής συνείδησης!!!  Αυτά δεν γίνονται ούτε σε ταινίες παρα-επιστημονικής φαντασίας. 
 Απλά οι ακροναυπλιώτες κομμουνιστές με αυτό το απίθανο αίτημα προσπάθησαν να δείξουν ότι είναι εναρμονισμένοι με το κυρίαρχο λαϊκό αίσθημα της εποχής που υπαγόρευε την ολοκληρωτική συστράτευση του ελληνικού λαού στο πλευρό του Μεταξά. Στην πραγματικότητα όμως ήταν τελείως αποκομμένοι ψυχικά απ΄τον ελληνικό λαό.
Ο εξόφθαλμος παραλογισμός αυτού του αιτήματος των κομμουνιστών φαίνεται και απ΄το εξής: Ζητούσαν απ΄τον Μεταξά να προσανατολιστεί προς την Σοβιετική Ένωση, σε μία εποχή (Οκτώβριος του ΄40) όπου ήταν σε ισχύ το σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, οι Σοβιετικοί συνεργάζονταν ανοικτά με τον Άξονα και υπήρχε ακόμη και το ενδεχόμενο προσχώρησής τους σε αυτόν! Υπενθυμίζουμε ότι και ο ίδιος ο Ιωαννίδης είχε πει ότι "το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο δεν το είδαμε με κακό μάτι".

 Συνεπώς ήταν τελείως παρανοϊκό να ζητάνε απ΄τον Μεταξά να προσανατολιστεί προς μία φιλο-αξονική δύναμη (όπως ήταν τότε η ΕΣΣΔ) προκειμένου να προστατευτεί η Ελλάδα από την επίθεση ενός μέλους του Άξονα (Ιταλία)… Αυτά μόνο κομμουνιστές μπορούσαν  να τα ζητήσουν!

Αυτό που είναι περισσότερο για γέλια είναι ο ισχυρισμός τους ότι "η Σοβιετική Ένωση ήταν η μεγάλη προστάτρια των μικρών λαών"! 
 Είναι να αναρωτιέται κανείς: Οι κομμουνιστές τότε δεν ήξεραν για την επεκτατική πολιτική της Σοβιετικής Ένωσης εναντίον της Λιθουανίας, της Λετονίας, της Εσθονίας, της Φινλανδίας, της Ρουμανίας και φυσικά της Πολωνίας; Πληροφοριακά, οι Σοβιετικοί είχαν προσαρτήσει με το έτσι-θέλω την Λιθουανία, την Λετονία, την Εσθονία, ένας μέρος της Ρουμανίας, την μισή Πολωνία και είχαν επιτεθεί στην Φινλανδία, και όλα αυτά στα πλαίσια της συνεργασίας τους με τον Άξονα. Παρ’ολ΄αυτά, οι ακροναυπλιώτες κομμουνιστές θεωρούσαν ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν η προστάτρια των μικρών λαών και καλούσαν τον Μεταξά να προσανατολιστεί πολιτικά και οικονομικά προς αυτήν!
 Είναι προφανές ότι εκτός απ΄την ανθρώπινη ηλιθιότητα το μόνο πράγμα που δεν μπορεί να θεωρηθεί πεπερασμένο ήταν η απύθμενη -σε βαθμό αυτοεξευτελισμού- σοβιετοδουλεία των ελληνόφωνων κομμουνιστών…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου