Ποιος θυμάται τον Κωνσταντίνο Σπέρα;

 Είχαμε δει εδώ και εδώ ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με την εξόντωση αρχειομαρξιστών/τροτσκιστών και γενικώς αριστερών που παρέκλιναν απ'την γραμμή του σταλινικού ΚΚΕ και των οργανώσεών του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ κτλ.
 Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτών των εν μέρει "εσωτερικών" εκκαθαρίσεων του ΚΚΕ ήταν και ο αναρχικός συνδικαλιστής Κωνσταντίνος Σπέρας.
 Στο διαδίκτυο βρήκαμε το παρακάτω άρθρο για τον Σπέρα που το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο χωρίς βέβαια να υιοθετούμε κατ'ανάγκη όλα τα γραφόμενα, αφού είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο συντάκτης του προσπαθεί να αγιοποιήσει τον συγκεκριμένο αναρχικό.
  Αξίζει πάντως να σταθεί κανείς για μία ακόμη φορά στην μηδενική ανοχή του ΚΚΕ προς κάθε διαφωνούντα.

  

 Στην Ελλάδα, μπορεί να μην είχαμε ποτέ σπουδαία αναρχική ή αναρχοσυνδικαλιστική παράδοση (τουλάχιστον ανάλογη με αυτήν της Ιταλίας, Ισπανίας ή των χωρών της Λατινικής Αμερικής), αλλά έχουμε τον ηρωικό αναρχικό Κώστα Σπέρα που δολοφονήθηκε από το σταλινικό ΚΚΕ, (τον ΕΛΑΣ ή την ΟΠΛΑ ανάλογα με τα γούστα και τις διαθέσεις του καθενός).

 Ο Κωνσταντίνος Σπέρας ανήκε σε εκείνο το είδος ανθρώπων....
στα χέρια των οποίων οι ιδέες αποκτούν μια φυσική στιλπνότητα, ελαστικότητα και αποτελεσματικότητα. Μπορούμε να πούμε πως αν διαθέταμε σήμερα μερικούς τέτοιους ανθρώπους, θα καταφέρναμε οπωσδήποτε να πιστέψουμε στη δύναμη της κοινωνικής παρέμβασης και να προστατεύσουμε αποτελεσματικότερα τη ζωή μας.

Ο Κωνσταντίνος Σπέρας, γεννήθηκε το 1893 στη Σέριφο και αποκεφαλίστηκε το 1943 από την εγκληματική οργάνωση (του ΚΚΕ) ΟΠΛΑ, υπήρξε πρωτεργάτης του ελληνικού συνδικαλισμού. Ιδρυτικό μέλος του Εργατικού Κέντρου Αθηνών, της ΓΣΕΕ και του ΣΕΚΕ, μέλος του Σοσιαλιστικού Κέντρου Αθηνών, του Μορφωτικού Εργατικού Ομίλου Σύρου και του Ανεξάρτητου Εργατικού Κόμματος, πέρασε πολλά χρόνια στις φυλακές για τη συνδικαλιστική δράση του. Οι ανεξάρτητες ιδέες του και κυρίως η επιμονή του να διαχωρίζει το συνδικαλισμό από την κομματική πρακτική τον έφεραν σε σύγκρουση με το ΚΚΕ, το οποίο τελικά τον δολοφόνησε στο πλαίσιο των ετοιμασιών για τον Εμφύλιο. 






 Η συνέχεια εδώ:  http://www.eglimatikotita.gr/2011/07/blog-post_3316.html