Από που εκπορεύονταν τα κηρύγματα αγαμίας του Βελουχιώτη και ο συναφής πουριτανισμός του ΚΚΕ

 Μία απ'τις βασικότερες πτυχές του κώδικα συμπεριφοράς των κομμουνιστών στην κατοχική περίοδο, και ιδιαίτερα στα αντάρτικα τμήματα του βουνού ήταν η αυστηρότατη τήρηση ηθικοπλαστικών κανόνων όσον αφορά τις ερωτικές σχέσεις των δύο φύλων.

 Διαπρύσιος κήρυκας αυτής της γραμμής ήταν -ποιος άλλος- ο Βελουχιώτης.
 Σύμφωνα με τον αγιογράφο του Βελουχιώτη Διονύση Χαριτόπουλο: "Η αυστηρότητα του Άρη σε θέματα ηθικής είναι γνωστή σε όλους" [1]
 Άλλωστε είναι πασίγνωστη και αναμφισβήτητη η περιβόητη φράση-διαταγή του Βελουχιώτη προς τους άντρες του:
 "Την ψωλή την έχουμε μόνο για κατούρημα"
  Μεγάλες φράσεις, μεγάλων αντρών... Τέλοσπάντων.
 Είναι επίσης αναντίρρητο ότι αυτή η διαταγή αγαμίας τηρούταν με θρησκευτική ευλάβεια. Άλλωστε, τα περιθώρια παρεκκλίσεων απ΄τις διαταγές του Βελουχιώτη ήταν μηδαμινά.
 
 Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση ήταν όταν δεν δίστασαν να εκτελέσουν έναν μαυροσκούφη (οι μαυροσκούφηδες ήταν η προσωπική έφιππη φρουρά του Βελουχιώτη που απαρτιζόταν από απολύτως έμπιστούς του), επειδή κατηγορήθηκε ότι συνευρέθηκε ερωτικά με μια κοπέλα.
 Ο εκτελεσθείς μαυροσκούφης έφερε το ψευδώνυμο Οκτωβριανός (πιθανότατα εκ της Οκτωβριανής Επανάστασης των μπολσεβίκων) και το πραγματικό του όνομα ήταν Γιάννης Δρέγας. Αυτός δεν ήταν βέβαια και το καλύτερο παιδί του κόσμου, αφού μαζί με τον διαβόητο Τζαβέλλα ήταν υπεύθυνοι για τις " δύσκολες ανακρίσεις" που έκαναν οι μαυροσκούφηδες. [2]
  Για τα κομμουνιστικά "ήθη" όμως το αδίκημα ήταν πολύ βαρύ. Έτσι, ο Οκτωβριανός αφοπλίστηκε, φυλακίστηκε, και κατόπιν "δίκης" εκτελέστηκε.

  Αυτή η γραμμή αγαμίας όμως δεν ήταν μονοπώλιο ούτε έμπνευση του Βελουχιώτη.
 Μπορεί ο ίδιος να είχε τους "ιδιαίτερους" προσωπικούς του λόγους να επιβάλλει την αμείλικτη εφαρμογή της, αλλά δεν ήταν ο μόνος. Αυτός ο πουριτανισμός ήταν συγκεκριμένη γραμμή ολόκληρου  του ΚΚΕ/ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.

Υπενθυμίζουμε ότι σε αυτήν την ανάρτηση: http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2012/08/blog-post_22.html είχαμε δει ένα χαρακτηριστικό περιστατικό του ψευτο-ηθικολογικού πουριτανισμού των κομμουνιστών σε μονάδα του ΕΛΑΣ της Μακεδονίας. Ο κομμουνιστής πολιτικός επίτροπος αποφάσισε και διάταξε την εκτέλεση ενός αντάρτη τους επειδή έκανε σχόλιο για τα στήθη μιας κοπέλας! Αυτή η παρανοϊκή διαταγή μπορεί να μην εφαρμόστηκε τελικά λόγω αντιδράσεων, αλλά είναι ενδεικτική της ξεκάθαρης κομματικής γραμμής σε αυτά τα θέματα.

  Ο Χαριτόπουλος αναφέρει άλλες δύο μαρτυρίες [3] για το θέμα.
 Η μία είναι του γ.γ του ΕΑΜ Θανάση Χατζή που έγραφε:
"Στα προβλήματα ηθικής και σεξουαλικής ελευθερίας επικρατούσε, μπορούμε να πούμε, "πουριτανισμός". Οι μαχητές και τα στελέχη σέβονταν τις συναγωνίστριές τους και τα κορίτσια των χωρικών. (...) Και αν εκδηλωνόταν κάποιο κρούσμα, η τιμωρία ήταν τόσο αυστηρή που με τα σημερινά κριτήρια θα την χαρακτηρίζαμε λάθος"
 Η δεύτερη είναι του ιταλού στρατιώτη Γκαλιμπέρτι που είχε προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ και έμεινε δυο χρόνια στο βουνό:
 "Μια πολύ μεγάλη αυστηρότητα στα ήθη απαγόρευε εντελώς στους αντάρτες να έρχονται σε οποιαδήποτε σαρκική επαφή με γυναίκες, ακόμα και αν αυτές συγκατανεύανε, επί ποινή εκτελέσεως"

 Οι αριστεροί ισχυρίζονται ότι αυτή η γραμμή βασιζόταν στον σεβασμό της γυναίκας, στην εξίσωσή της με τον άνδρα και στην ισότητα των δύο φύλων που εκφραζόταν και απ΄την παροχή ψήφου στις γυναίκες απ΄την συμμετοχή τους στις εαμικές οργανώσεις κτλ.

 Εκ πρώτης όψεως ο ισχυρισμός τους δείχνει να έχει βάση, όμως και πάλι δεν αρκεί για να εξηγήσει αυτό το καθεστώς άγριας τρομοκρατίας σε βάρος συντρόφων τους. Σε τελική ανάλυση η ερωτική συμπεριφορά προς το άλλο φύλο είναι μία φυσιολογική ανθρώπινη λειτουργία που δεν μπορεί να κατασταλεί με καμμία απαγόρευση. Κανένας ανθρώπινος νόμος δεν μπορεί να πάει κόντρα στην φύση.

 Γιατί όμως οι κομμουνιστές ήταν τόσο αυστηροί στο συγκεκριμένο θέμα;

 Την απάντηση την δίνει ο πρώην κομμουνιστής και βαθύτατος γνώστης της κομμουνιστικής προπαγάνδας στην οποία είχε ειδικευθεί κατά την παρουσία του στο ανατολικό μπλοκ, Γεώργιος Γεωργαλάς ο οποίος έγραφε:

 "Παρά την επίσηση μέση τους κατά του φροϋδισμού, οι κομμουνιστές δεν παραλείπουν να χρησιμοποιούν στην πράξη τις αρχές του. Η Προπαγάνδα τους απευθύνεται βασικά προς το Υποσυνείδητο που αποτελεί φροϋδική ανακάλυψη. Η "πλύσις εγκεφάλου", που αυτοί της έδωσαν επιστημονική ποιότητα και μαζική έκταση, στηρίζεται κατα μέγα μέρος στην φροϋδική ψυχανάλυση. Ακόμη και την λίμπιντο χρησιμοποιούν για τους σκοπούς τους. Ο κομμουνιστικός πουριτανισμός λ.χ. αποβλέπει στην διοχέτευση του σεξουαλικού ενστίκτου προς άλλες κατευθύνσεις. Το ανικανοποίητο σεξουαλικό ένστικτο γεννά μια τάση αφοσοιώσεως προς έναν μη-ερωτικό στόχο. Αυτός μπορεί να είναι η ανθρωπότητα, το κόμμα, ο αρχηγός. Και η εν λόγω αφοσίωση, αποπροσανατολισμός του σεξουαλικού ενστίκτου, συνοδεύεται από μία διαθεση τυφλής ("ερωτικής") υπακοής, την οποία εκμεταλλεύεται προς όφελός του το Κ.Κ." [4]


 Βλέπουμε λοιπόν ότι η αιτία ύπαρξης του κομμουνιστικού πουριτανισμού, και στην περίπτωσή μας του ελασίτικου πουριτανισμού του 1941-44, δεν έχει να κάνει ούτε με τον σεβασμό στην γυναίκα ούτε με κανένα άλλο "φιλανθρωπικό" αίσθημα των κομμουνιστών. Ο λόγος ήταν καθαρά πρακτικός. Στερώντας απ΄τους αντάρτες τους το δικαίωμα της ικανοποίησης ερωτικών και σεξουαλικών αναγκών, τους μετέτρεπαν σε πιστούς στρατιώτες του κόμματος.


[1] "Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων" του Δ.Χαριτόπουλου σελ.483
[2] "Στο βουνό με τον Σταυρό, κοντά στον Άρη" του πατέρα-Ανυπόμονου, σελ.235
[3] "Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων" του Δ.Χαριτόπουλου σελ.343
[4]"Η Προπαγάνδα" του Γ.Γεωργαλά, σελ.215