Είχαμε αναδημοσιεύσει εδώ ένα άρθρο για την εκτέλεση του ηγέτη του ΜΑΒΗ Βασίλειου Σαχίνη απ΄τους κομμουνιστές. Είναι προφανές ότι το συγκεκριμένο άρθρο γράφτηκε από κάποιον μη-φιλικά προσκείμενο προς την αριστερά.
Προς όφελος της ιστορικής έρευνας, καλό θα ήταν να παραθέσουμε και την αριστερή οπτική για την περίπτωση Σαχίνη ώστε οι ενδιαφερόμενοι να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.
Μία πολύ χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο συγγραφέας Μενέλαος Δαλιάνης, γέννημα θρέμμα της Βορείου Ηπείρου και κομμουνιστής με ενεργό συμμετοχή στις τάξεις των Αλβανών κομμουνιστών ανταρτών. Η γραμμή του ΕΑΜ τότε ήταν ότι οι βορειοηπειρώτες έπρεπε να ενταχθούν στις γραμμές του αλβανικού ΕΑΜ (FNCL) και των παρτιζάνικων τμημάτων του.
Στο βιβλίο του "Η εθνική αντίσταση της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία (1940-1944)" αναφέρεται στην περίπτωση του Βασίλειου Σαχίνη στις σελ.99-100.
Λέει λοιπόν ο Δαλιάνης:
"Το κύρος του Β.Σαχίνη ήταν αναμφισβήτητο στην περιφέρεια του Αργυροκάστρου. Η δράση του, για την προστασία της Μειονότητας, για την εκμάθηση της ελληνικής μητρικής γλώσσας, για την προστασία της Ορθοδοξίας, για την καλλιέργεια των λαϊκών παραδόσεων, καθώς και για την ανάπτυξη καλών σχέσεων μεταξύ των δύο λαών υπήρξε σημαντική.
Ο Β.Σαχίνης πρωτοστάτησε στην οργάνωση και καθοδήγηση της πανμειονοτικής σχολικής απεργίας του 1934-1935. Το καθεστώς του Ζώγκου τον συνέλαβε και τον εξόρισε στην Λέζα. Τον Οκτώβριο του 1940, στα πρόθυρα του ελληνοϊταλικού πολέμου, οι Ιταλοί φασίστες τον συνέλαβαν και μαζί με άλλους πατριώτες της Μειονότητας τους εξόρισαν στην Ιταλία."
Και μετά από άλλα στοιχεία για τον Σαχίνη, τα οποία προσπερνάμε για να μην μακρυγορήσουμε, ο κομμουνιστής Δαλιάνης καταλήγει λέγοντας:
"Αυτές τις πατριωτικές υπηρεσίες του Σαχίνη δεν μπορεί κανένας να τις υποτιμήσει".
Όπως φαίνεται λοιπόν, ακόμα και ένας δηλωμένος κομμουνιστής επιβεβαιώνει την εθνική προσφορά του Βασίλειου Σαχίνη.
Αμέσως παρακάτω όμως ο Δαλιάνης στρέφεται κατά του Σαχίνη:
"Όμως στις νέες ανακατατάξεις των πολιτικών δυνάμεων, τόσο στην Αλβανία όσο και στην Ελλάδα, που προέκυψαν μετά την κατοχή και με την οργάνωση των νέων δυνάμεων κατά των κατακτητών, ο Β.Σαχίνης, παρά την πολιτική του εμπειρία, δεν μπόρεσε να προσανατολιστεί. Η κατοχύρωση των εθνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στο νέο συσχετισμό των δυνάμεων δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιείτο με την παλιά σοβινιστική νοοτροπία και με την τακτική των χρόνων 1914-1920. Ο Β.Σαχίνης και οι οπαδοί παρέμειναν σκλάβοι αυτής της αντίληψης..."
Τον κατηγορεί ότι "δεν μπόρεσε να προσανατολιστεί" και ότι "παρέμεινε σκλάβος της σοβινιστικής αντίληψης".
Αυτές οι ασαφείς "κατηγορίες" φυσικά αποσκοπούν στο να δικαιολογήσουν εκ των υστέρων την δολοφονία του βορειοηπειρώτη Σαχίνη απ΄τους Αλβανούς κομμουνιστές.
Για την δολοφονία του Σαχίνη γράφει ο Δαλιάνης:
"Έχοντας περισσότερες ιδεολογικές και συγκυριακές συνδέσεις με το Μπαλ Κομπετάρ και αντιτιθέμενος ιδεολογικά με το FNCL, δηλαδή με το ΕΑΜ Αλβανίας, ο Β.Σαχίνης έπεσε θύμα της αντιπαλότητας και των διενέξεων μεταξύ των δύο αυτών οργανώσεων. Στις 17 Νοεμβρίου 1943 εκτελέστηκε, μαζί με άλλα στελέχη του Μπάλ Κομπετάρ, στο Αργυρόκαστρο."
Εδώ πλέον οι διάφορες ασαφείς κατηγορίες περί "μη-προσανατολισμού" και "σοβινιστικών αντιλήψεων" δίνουν την θέση τους στην απροκάλυπτη συκοφαντία.
Ο Δαλιάνης τον παρουσιάζει είτε συνεργαζόμενο με τους Αλβανούς εθνικιστές του Μπαλ Κομπετάρ είτε στέλεχος της εν λόγω οργάνωσης!!!!
Όμως -όπως είναι γνωστό και όπως και ο Δαλιάνης αναφέρει σε άλλα σημεία του βιβλίου του- το Μπαλ Κομπετάρ είχε εχθρικότατες διαθέσεις απέναντι στους βορειοηπειρώτες και βαρυνόταν με εγκλήματα σε βάρος τους. Συνεπώς ήταν απίθανο ένας βορειοηπειρώτης ηγέτης του ΜΑΒΗ και με αναγνωρισμένη εθνική προσφορά να συνεργαστεί μαζί τους.
Άρα οι ισχυρισμοί του Δαλιάνη περί διασύνδεσης του Σαχίνη με το Μπαλ Κομπετάρ είναι άστοχοι και κινούνται στα όρια της λασπολογίας.
Τα παραπάνω γραπτά του Δαλιάνη είναι ενδεικτικά της νοοτροπίας των κομμουνιστών.
Παρά το ότι αναγνωρίζονται απ΄τον ίδιο οι πατριωτικές υπηρεσίες του Σαχίνη, πουθενά δεν αναφέρεται κάποια μεταμέλεια για την δολοφονία του, ούτε έστω κάποια νύξη παραδοχής κάποιου λάθους στον χειρισμό της περίπτωσής του. Πέραν της συκοφαντίας περί διασυνδέσεων του Σαχίνη με το Μπαλ Κομπετάρ, ο Δαλιάνης γράφει γενικώς και αορίστως ότι ο ηγέτης του ΜΑΒΗ έπεσε θύμα της αντιπαλότητας και των διενέξεων μεταξύ του FNCL και του Μπαλ Κομπετάρ!
Αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά πως οι αριστεροί όχι μόνο δεν μετανοιώνουν για τα εγκλήματά τους και δεν ζητάνε συγνώμη, αλλά αντιθέτως αρέσκονται στο να λασπολογούν σε βάρος των θυμάτων τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου