Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Οι διώξεις του ΕΛΑΣ σε βάρος αντιφρονούντων ωθούσαν πολλούς αντιστασιακούς στις τάξεις του γερμανόφιλου ΕΑΣΑΔ


 Με αφορμή την γνωστή ιστορία με τον πρόγονο του Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλου, καλό είναι να αναφερθούν κάποια πράγματα για τους ανθρώπους εντάχθηκαν τότε στον ΕΑΣΑΔ. Πηγή μας φυσικά είναι το έργο του Σταύρου Παπαγιάννη "ΕΑΣΑΔ - Τα Τάγματα Ασφαλείας της Θεσσαλίας" που είναι μακράν το πληρέστερο πάνω στο θέμα.

 Εκτός απ΄τους καιροσκόπους, τα εγκληματικά στοιχεία και κάποιους ελάχιστους γερμανόφιλους που εντάχθηκαν στον ΕΑΣΑΔ, η οργάνωση αυτή αποτέλεσε ουσιαστικά μία σανίδα σωτηρίας για πολλούς διωκόμενους απ΄τον ΕΛΑΣ.

 Ας δούμε τι λέει ο συγγραφέας:

 "Στον ΕΑΣΑΔ κατέφυγαν επίσης και άλλοι που ήταν ενταγμένοι στον ΕΔΕΣ ή ακόμα και στο ΕΑΜ, οι οποίοι κατα καιρούς είχαν εκδιωχθεί απ΄τις γραμμές του. Αυτοί εντάχθηκαν στον ΕΑΣΑΔ για ν'αποφύγουν τις διώξεις και την εξόντωσή τους και για να εκδικηθούν τους διώκτες τους."
 σελ.23

 και παρακάτω:

 "Ανάμεσα στους νεοσύλλεκτους ΕΑΣΑΔίτες υπήρχαν και νέοι "αντιδραστικών" οικογενειών που είχαν εκδηλωθεί ως ΕΔΕΣίτες. Από αυτούς αναδείχτηκαν οι πιο σκληροί και ανάλγητοι διώκτες των εαμιτών."
σελ.23-24

 "Οι απηνώς διωκόμενοι απ΄τις εαμικές αντιστασιακές οργανώσεις ΕΔΕΣίτες, και γενικώς οι διωκόμενοι αντιφρονούντες ή απλώς διαφωνούντες με την γραμμή της οργάνωσής τους, βασίμως ή αβασίμως χαρακτηρίζονταν ως "αντιδραστικοί". Στην Θεσσαλία αυτοί οι "αντιδραστικοί" για να αποφύγουν τις εναντίον της ζωής τους συνέπειες, είχαν στην διάθεσή τους κυρίως δύο οδούς διαφυγής: η μία οδηγούσε στην Ήπειρο και στις ένοπλες ομάδες του ΕΔΕΣ και η άλλη στον ΕΑΣΑΔ. Κάποτε, όπως σημειώθηκε, είχαν και έναν πρόσθετο λόγο για να προκρίνουν την καταφυγή τους στον ΕΑΣΑΔ: τους παρείχε την δυνατότητα της άμεσης αντεκδίκησης κατά των διωκτών τους, παρά το γεγονός ότι θα την πραγμάτωναν με την βοήθεια των Γερμανών. Αψηφούσαν δηλαδή και το στίγμα του προδότη."
 σελ.27

 Η λογική λέει ότι:
 "ένας άψογος πατριώτης και ανυποχώρητος αντικομμουνιστής όφειλε να καταφύγει στην Ήπειρο και να ενταχθεί στις αντάρτικες δυνάμεις του Ζέρβα. Έαν όμως μία τέτοια οδός διαφυγής ήταν μπλοκαρισμένη απ΄τις δυνάμεις που τον κυνηγούσαν, που θα μπορούσε να καταφύγει για να σώσει την ζωή του; Ή αν ο νους του είχε θολώσει απ΄τι μίσος που του προκαλούσαν οι αδικαιολόγητες διώξεις του και η ορθοφροσύνη τον εγκατέλειπε, τι θα αποφάσιζε να πράξει;
   Να καταφύγει στην Αθήνα, θα ήταν μία πρόχειρη απάντηση [...] Όμως την επιλογή αυτή, ελάχιστοι χωρικοί θα την αποδέχονταν επειδή προϋπέθετε ανθηρά οικονομικά"
 σελ.38

 Επίσης, συμπληρώνουμε εμείς, η επιλογή της εσωτερικής μετανάστευσης δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση για έναν αγρότη που είναι δεμένος με την γη του και ζει από αυτή. Στην Αθήνα που δεν θα υπήρχε χώρος για αγροτικές εργασίες πως θα ζούσε;
 Το προβλημα γινόταν κατά πολύ μεγαλύτερο αν ο καταδιωκόμενος είχε και μία οικογένεια για να φροντίσει.

 Όλα τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα, από ένα σημείο και μετά οι επιλογές των "αντιδραστικών" (δηλαδή των οπαδών του ΕΔΕΣ) να είναι οι εξής δύο: "παραμονή στο χωριό και ένταξη στις εαμικές οργανώσεις (αν απέφευγε την ένταξη και παρέμενε αμέτοχος, η σύλληψή του ήταν ζήτημα χρόνου και το μέλλον του άδηλο) είτε καταφυγή στον ΕΑΣΑΔ, όπου δεδομένης της συνεργασίας του με τους Γερμανούς, ήταν πράξη επονείδιστη και απολύτως ασυγχώρητη και καταδικαστέα."
 σελ.39

  Απ΄ότι φαίνεται λοιπόν, πέραν της αναγνωρισμένα αντικοινωνικής και εγκληματικής δράσης αρκετών μελών του ΕΑΣΑΔ, η πραγματικότητα είναι ότι οι κομμουνιστές με την στάση τους αποτέλεσαν εμμέσως τον καλύτερο στρατολόγο για τον ΕΑΣΑΔ.


 Σε επόμενη ανάρτηση θα δούμε και συγκεκριμένα παραδείγματα πρώην αντιστασιακών που μεταπήδησαν στον ΕΑΣΑΔ για όλους αυτούς τους λόγους που είδαμε παραπάνω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου