Το Τάγμα Ευζώνων Κορίνθου

 Το Τάγμα Ευζώνων Κορίνθου συγκροτήθηκε σε πρώτη φάση στις αρχές Απριλίου του 1944 ως 4ο Τάγμα Ασφαλείας με διοικητή τον ταγματάρχη Γεώργιο Κοντοστάνο. Γρήγορα αυτοδιαλύθηκε και ανασυγκροτήθηκε στην Τρίπολη. Προς το τέλος του ίδιου μήνα, το Τάγμα επανασυγκροτήθηκε με την επωνυμία 3ο Τάγμα Ασφαλείας και υπαγόταν στο 2ο Σύνταγμα Ευζώνων που είχε έδρα την Πάτρα. Διοικητής του ήταν ο αντισυνταγματάρχης Σπανός. Ένας λόχος του είχε έδρα το Ναύπλιο με διοικητή τον λοχαγό Μουστακόπουλο.

 Σε συγκρούσεις με τους ελασίτες το καλοκαίρι του 1944 στην περιοχή Αργολίδας και Κορινθίας το Τάγμα είχε συνολικές απώλειες 23 αντρών, είτε βεβαιωμένα νεκρών είτε εξαφανισθέντων. Οι εξαφανισθέντες πιθανότατα είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι απ΄τους ελασίτες και φυσικά η μοίρα τους ήταν προδιαγεγραμμένη.
 
 Στις 25 Αυγούστου 1944 ανέλαβε την διοίκηση του Τάγματος ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Οικονόμου, κατόπιν σχετικής διαταγής απ΄το 2ο Σύνταγμα Ευζώνων. Ο Οικονόμου αναδιοργάνωσε το Τάγμα απολύοντας κάποιους οπλίτες που δεν διακρίθηκαν για την μαχιμότητά τους και φέρνοντας άλλους απ΄την επαρχία της Κορίνθου που είχαν πληγεί απ΄την δράση του ΕΛΑΣ.
 Συνολικά το Τάγμα έφτασε να έχει 400 οπλίτες και 30 αξιωματικούς, με 10 πολυβόλα, 7 οπλοπολυβόλα, 3 ατομικούς ολμίσκους και 1 όλμο. Δηλαδή, σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ισχυρή αποτρεπτική δύναμη για τον πολύ καλύτερα εξοπλισμένο ΕΛΑΣ.

  Ως εκ τούτου, το Τάγμα απέφευγε τις επιθετικές ενέργειες στην ύπαιθρο και επικεντρώθηκε στην οργάνωση της άμυνας της Κορίνθου σε συνεργασία με τους 150 χωροφύλακες της πόλης.

 Στα μέσα Σεπτεμβρίου 1944, οι Γερμανοί παρέδωσαν στο Τάγμα Κορίνθου περίπου 400 φυλακισμένους που κρατούνταν προληπτικά, προφανώς επειδή ήταν ύποπτοι για φιλοεαμικά αισθήματα. Ο διοικητής συνταγματάρχης Οικονόμου απελευθέρωσε όσους εξ'αυτών κατάγονταν από μακρινές περιοχές και τους έστειλε σπίτια τους, και κράτησε φυλακισμένους τους υπολοίπους ώστε  να μην χρησιμοποιηθούν ως πέμπτη φάλαγγα απ΄τους ελασίτες.

 Η καταδίκη των Ταγμάτων Ασφαλείας απ΄την κυβέρνηση του Καϊρου, ώθησε την ηγεσία του Τάγματος της Κορίνθου να αυτοανακυρηχτεί σε ένοπλο τμήμα του ΕΔΕΣ. Η μετονομασία έγινε μετά την αποχώρηση των Γερμανών απ΄την Κόρινθο στις αρχές Οκτωβρίου.
 Αυτή η μετονομασία όμως δεν έγινε αποδεκτή από Άγγλο λοχαγό που έφτασε στην πόλη μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Η συμφωνία της Καζέρτα που είχε υπογραφεί μερικές μέρες πριν δεν προέβλεπε συγκρότηση τμημάτων του ΕΔΕΣ στην Πελοπόννησο, και το μόνο που μπορούσε να κάνει το Τάγμα ήταν να παραδώσει τον οπλισμό του στους Άγλους και οι άντρες του να μεταφερθούν συνοδευόμενοι από Άγγλους και ελασίτες σε μέρος της αρεσκείας τους. Άλλωστε τις μέρες εκείνες του Οκτωβρίου του '44 τα Τάγματα Ασφαλείας της Πελοποννήσου, και όχι μόνο, είτε είχαν αφοπλιστεί ειρηνικά είτε είχαν διαλυθεί βιαίως απ΄τον ΕΛΑΣ.
 Κατόπιν διαπραγματεύσεων και με την παρέμβαση του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης Κανελλόπουλου που είχε ήδη φτάσει στην Πελοπόννησο, το Τάγμα Ευζώνων της Κορίνθου συμμορφώθηκε με τις επιταγές της κυβέρνησης του Καϊρου και των Άγγλων. Οι κρατούμενοι φιλοεαμικοί αφέθηκαν ελεύθεροι, το Τάγμα παρέδωσε τον οπλισμό του και οι άντρες του μεταφέρθηκαν με πλοιάρια στις Σπέτσες (εκεί είχαν μεταφερθεί αφοπλισμένοι ταγματασφαλίτες και από άλλες πόλεις, π.χ. Τρίπολη) όπου παρέμειναν φρουρούμενοι από Άγγλους και ελασίτες ως τις 30 Οκτωβρίου.

 Τότε με διαταγή της κυβέρνηση εθνικής ενότητας μεταφέρθηκαν στον Πειραιά και από εκεί στους στρατώνες στο Γουδί. Συμμετείχαν στα δεκεμβριανά είτε ενισχύοντας τον αγώνα της Ταξιαρχίας του Ρίμινι στην κρίσιμη σύγκρουση στο Γουδί, είτε εντασσόμενοι στην νεοσύστατη εθνοφυλακή.


 
Τα στοιχεία για την ανάρτηση προέρχονται απ΄την έκθεση του διοικητή του Τάγματος Ευζώνων Κορίνθου συνταγματάρχη Γεώργιου Οικονόμου. Στο διαδίκτυο μπορείτε να την βρείτε εδώ.