Βαλτέτσι 1944. Το χρονικό μιας ακόμη κομμουνιστικής θηριωδίας - μέρος β'

Με την παραλαβή των όπλων ξεκίνησε και η συγκρότηση του τοπικού Λόχου Ασφαλείας που υπαγόταν φυσικά στο Β’ Αρχηγείο της Χωροφυλακής που είχε διοικητή τον Παπαδόγκωνα και έδρα την Τρίπολη. Σε αυτό υπάγονταν τα Τάγματα Ασφαλείας της Αρκαδίας, της Λακωνίας και της Μεσσηνίας.

 Αν και κατέφτασαν στο Βαλτέτσι αξιωματικοί με σκοπό την καλύτερη στρατιωτική οργάνωση του χωριού, τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά. Δεν έγιναν τα απαραίτητα οχυρωματικά έργα, δεν εκπαιδεύτηκαν κατάλληλα οι άπειροι νέοι του χωριού και γενικότερα δεν υπήρξε οργανώμενο σχέδιο αμύνης ενόψει της επικείμενης ελασίτικης επίθεσης. Οι Βαλτετσιώτες πίστευαν ότι αρκούσαν οι καραμπίνες που είχαν πάρει και οι εξαιρετικές σκοπευτικές ικανότητες τους. Επίσης, δεν εκμεταλλεύτηκαν τις σχέσεις τους με κοντινά χωριά προκειμένου να φτιάξουν ένα δίκτυο πληροφοριών σχετικά με τις κινήσεις των ανταρτών, και γενικότερα δεν αντιμετώπισαν αυτήν την πολύ επικίνδυνη κατάσταση με σοβαρότητα.

Αρκετοί άνθρωποι από κοντινά χωριά που ήταν αντίθετοι προς το ΕΑΜ κατέφυγαν στο Βαλτέτσι για προστασία. Ένα από τα χωριά αυτά ήταν η Αραχαμήτα. Και εκεί υπήρχαν προβλήματα με την τοπική επιτροπή του ΕΑΜ, με την διαφορά ότι το χωριό ήταν διαιρεμένο υπέρ και κατά του ΕΑΜ. Οι κομμουνιστές είχαν συλλάβει και κάποιους  αντιφρονούντες κατοίκους και τους είχαν στείλει σε στρατόπεδα αιχμαλώτων που είχε ο ΕΛΑΣ στις ανταρτοκρατούμενες περιοχές. Έτσι, κάποιοι Αραχαμηταίοι αποφάσισαν  να πάνε στο Βαλτέτσι και να καταταγούν στον εκεί Λόχο Ασφαλείας. Μετά την κατάταξή τους πήραν την άδεια απ΄τον διοικητή του λόχου λοχαγό Αριστομενόπουλο να πάνε στην Αραχαμήτα μαζί με άλλους οπλίτες για να πάρουν τις οικογένειές τους. Ενεργώντας πρωτοβουλιακά όμως δεν αρκέστηκαν σε αυτό αλλά φέρανε μαζί τους και  19 όμηρους συγχωριανούς τους που ήταν συμπαθούντες προς το ΕΑΜ. Αιτιολόγησαν την πράξη τους λέγοντας ότι το έκαναν για να μην πειράξουν οι κομμουνιστές αυτούς τους συγχωριανούς τους που κρατούσαν αιχμάλωτους σε στρατόπεδο.

 Η κίνηση αυτή, παρά το ότι ήταν αμυντικής φύσεως και στρατηγικά σωστή, ενόχλησε πολλούς και απ’τα δύο χωριά. Οι αξιωματικοί του λόχου είπαν ότι οι κρατούμενοι θα απελευθερωθούν όταν και το ΕΑΜ απελευθερώσει τους Αραχαμηταίους αιχμαλώτους  απ΄τα στρατόπεδά του. Ούτε το ένα έγινε, ούτε το άλλο. Πάντως και σε αντίθεση με τις συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα αχιμαλώτων του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, κανείς απ΄τους 19 κρατούμενους Αραχαμηταίους δεν έπαθε τίποτα κατά την παραμονή του στο Βαλτέτσι. Συγχρόνως επιτρεπόταν σε συγγενείς τους να έρχονται να τους βλέπουν απ΄την Αραχαμήτα και να τους φέρνουν τρόφιμα. Με τον τρόπο αυτό όμως δινόταν σε ευκαιρία σε εαμικούς Αραχαμηταίους με το πρόσχημα της επίσκεψης να κάνουν κατασκοπεία στο Βαλτέτσι και να πληροφορούν σχετικά τον ΕΛΑΣ. Αυτό ήταν μία ακόμη ένδειξη της επιπολαιότητας με την οποία αντιμετώπιζαν την κατάσταση οι Βαλτετσιώτες.

  

Ένα ακόμη μεγαλύτερο λάθος που μάλλον σημάδεψε και την τύχη του χωριού ήταν η διαταγή να μεταβεί σχεδόν ο μισός Λόχος Ασφαλείας του Βαλτετσίου σε αποστολή στον Ταϋγετο μαζί με άλλες μονάδες που υπάγονταν στο Β΄Αρχηγείο Χωροφυλακής. Ποτέ δεν έγινε γνωστό ποιος εξέδωσε αυτήν την παράλογη διαταγή. Παρά τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των Βαλτετσιωτών (που είχαν πάρει τα όπλα για να υπερασπιστούν το χωριό τους και όχι για να πάνε σε αποστολές χιλιόμετρα μακριά) στην αποστολή συμμετείχε το πλέον αξιόμαχο τμήμα του λόχου μαζί με 4 αξιωματικούς (μεταξύ αυτών και ο διοικητής του λόχου). Πήραν μαζί τους και τα δύο οπλοπολυβόλα. Πίσω έμειναν 67 καραμπίνες τις οποίες θα χρησιμοποιούσαν κατά κανόνα άντρες μεγάλης ηλικίας και άπειροι έφηβοι. Οι εμπειροπόλεμοι ήταν λίγοι.

  

Εντωμεταξύ, εκτός απ’την κατασκοπεία, οι κομμουνιστές είχαν εξαπολύσει έναν πόλεμο λάσπης κατά του Βαλτετσίου. Πέραν του ότι διόγκωσαν υπερβολικά το γεγονός με την σύλληψη των 19 Αραχαμηταίων, και προέβαιναν στην συνηθισμένη υβριστική φρασεολογία (γερμανόφιλοι, προδότες, κακούργοι, εγκληματίες κτλ) είχαν το θράσος να παραχαράξουν προκλητικά την ιστορία. 

 Σε έκτακτο ανακοινωθέν του ο Βελουχιώτης, που ηγήθηκε της επίθεσης στο χωριό, είχε το θράσος να γράψει ότι:  

"Όπως στο 1821 το Βαλτέτσι ήταν η εστία της αντιδραστικής ολιγαρχίας και είχε συμμαχήσει με τον Τούρκο δυνάστη…Ο Θ.Κολοκοτρώνης αναγκάστηκε και έδωσε την περίφημη μάχη του Βαλτετσίου όπου και συνέτριψε τους Τούρκους και τους προσκυνημένους Βαλτετσιώτες"

 

 Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ο Κολοκοτρώνης είχε άριστες σχέσεις με τους Βαλτετσιώτες και συνεργάστηκε αρμονικά μαζί τους κατά του Τούρκου δυνάστη. Η προσφορά του Βαλτετσίου στον αγώνα του ’21 και η εκτίμηση του Κολοκοτρώνη προς τους κατοίκους του είναι πράγματα πασίγνωστα.

 Αλλά φαίνεται ότι οι αριστεροί είχαν από τότε τάση προς το ψέμα και την παραποίηση της αλήθειας, εκμεταλλευόμενοι την αμάθεια των οπαδών τους.

 Μερικές μέρες μετά την αποχώρηση του πιο αξιόμαχου τμήματος του λόχου ασφαλείας για τον Ταϋγετο, έγινε και η επίθεση του ΕΛΑΣ κατά του Βαλτετσίου με ότι επακολούθησε. 

 Αυτά θα το δούμε στην τρίτη και τελευταία σχετική ανάρτηση.