Σε συνέχεια αυτής της ανάρτησης σχετικά με την στάση του ΚΚΕ/ΕΑΜ/ΕΛΑΣ όσον αφορά το μακεδονικό ζήτημα αξίζει να παρατεθούν τα παρακάτω:
- Μες στο 1943 η επιτροπή του ΕΑΜ στο Άργος Ορεστικό βγάζει προκήρυξη που απευθυνόταν στους σλαβόφωνους. Σε αυτή μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:
"Μην λησμονάτε πως είστε Μακεδόνες και τίποτα άλλο, ένα έθνος που έσβησε εδώ και χίλια χρόνια κάτω από την βία των κατακτητών και καθε τόσο αλλάζετε αφέντη... Θυμηθείτε την Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΕΟ) και τους αρχηγούς της, τους ήρωες Ντέλτσεφ και Τσακαλάρωφ"
Σημ: Η ΕΜΕΟ δεν είναι άλλη απ΄το γνωστό VMRO, το μετέπειτα εθνικιστικό κόμμα των Σκοπιανών, και οι Ντέλτσεφ και Τσακαλάροφ ήταν Βούλγαροι κήρυκες υπέρ της αυτονόμησης της Μακεδονίας...
- Ο Λάζαρος Αδαμόπουλος, ένας απ΄τους κρατούμενους στην Ακροναυπλιά κομμουνιστές που αποφυλακίστηκαν απ΄τους Γερμανούς τον Ιούλιο του 1941 κατόπιν παρέμβασης της βουλγαρικής πρεσβείας σε έκθεσή του προς το Μακεδονικό Γραφείο του ΚΚΕ αναφερόμενος στους Σλαβομακεδόνες έγραφε τα εξής:
"Να επιδιώξουν μαζί με τα άλλα δύο -σέρβικο και βουλγάρικο- τμήματα να δημιουργήσουν την δική τους κυριαρχία για μία Σλαβομακεδονική Λαϊκή Δημοκρατία...
Γιατί εμάς δεν μας αφήνουν ελεύθερους να οικοδομήσουμε τον δικό μας πολιτισμό και τα εθνικά μας ιδεώδη, αφού και μεις αποτελούμε κάτι το ξέχωρο, δεν είμαστε Έλληνες, είμαστε σλαβομακεδονική φυλή με διαφορετικά ιδεώδη"
Ο Αδαμόπουλος δεν ήταν βέβαια κάποιος τυχαίος, αλλά ανώτατο στέλεχος του ΚΚΕ.
- Ένας άλλος απελευθερωθείς ακροναυπλιώτης το 1941 ήταν ο Ανδρέας Τσίπας. Με εντολή των στελεχών του ΚΚΕ έγινε -για λίγο καιρό- γ.γ του ΚΚΕ. Στην συνέχεια τον έπαψαν διότι ήταν μέθυσος και ασόβαρος. Το θέμα όμως είναι οι κομμουνιστές τον διόρισαν σαν γ.γ του κόμματός τους παρά το ότι εκείνος από την προπολεμική ακόμα περίοδο ήταν από τους βασικούς και σταθερούς υποστηρικτές της αυτονόμησης της Μακεδονίας. Άλλωστε, μετα την αποπομπή του απ΄την θέση του γ.γ, συνελλήφθη απ΄τους Ιταλούς, απελευθερώθηκε κατόπιν παρέμβασης των Βουλγάρων και φυγαδεύτηκε στην Βουλγαρία. Επέστρεψε τον Ιούλιο του 1943, όπου του ανατέθηκε υπεύθυνη κομματική εργασία σε νοσοκομείο του ΕΛΑΣ στην ανταρτοκρατούμενη Ελλάδα.
-Απ΄την Ακροναυπλιά είχε απελευθερωθεί τον Ιούλιο του 1941 και ο Λάζαρος Μποζίνης. Γνωστός βουλγαρόφιλος κομμουνιστής, του οποίου ο πατέρας είχε διωχθεί στο παρελθόν λόγω του φιλοβουλγαρισμού του. Μετά την αποφυλάκισή του, πήγε στην Μακεδονία όπου ανέπτυξε σχέσεις με ανθρώπους του Βούλγαρου αξιωματικού Κάλτσεφ που προπαγάνδιζε τις βουλγάρικες θέσεις για το μακεδονικό. Μετά εντάχθηκε στον ΣΝΟΦ.
- Γνωστός βουλγαρόφιλος κομμουνιστής ήταν και ο Μιχάλης Κεραμιτζής. Ήταν απ΄τους κομμουνιστές που διέφυγαν το 1941 στην Βουλγαρία, όπως ο Τσίπας. Εκεί ανέπτυξε επαφές με βουλγαρομακεδονικούς αλυτρωτικούς κύκλους. Επέστρεψε στην Ελλάδα υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες και έγινε στέλεχος του ΣΝΟΦ και του ΕΛΑΣ. Το ΚΚΕ, προφανώς για να "επιβραβεύσει" την στάση του, στήριξε την υποψηφιότητά του στις εκλογές της ΠΕΕΑ, και φυσικά ο Κεραμιτζής εξελέγη εθνοσύμβουλος Καστοριάς.
Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, ο κατάλογος με τα "έργα και τις ημέρες" των κομμουνιστών στην κατεχόμενη Μακεδονία είναι μακρύς, βαρύς και ασήκωτος...
Τα στοιχεία για την ανάρτηση προέρχονται απ΄τον α' τόμο του βραβευμένου απ'την Ακαδημία Αθηνών, έργου "Λεηλασία φρονημάτων" του Ιωάννη Κολλιόπουλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου