Κριτική σε άρθρο του αριστερού Βλάση Αγτζίδη

  Σε αυτήν την διεύθυνση έχει δημοσιευτεί ένα άρθρο του αριστερού ιστορικού Βλάση Αγτζίδη με τίτλο "Oι ναζί φεύγουν, οι ταγματασφαλίτες δολοφονούν".

 Ο τίτλος του άρθρου είναι όντως εντυπωσιακός, αλλά όποιος έχει μία μικρή σχέση με τα γεγονότα της εποχής καταλαβαίνει ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα.

Διαβάζοντας το άρθρο φτάνουμε στο επίμαχο σημείο απ΄το οποίο προκύπτει και ο τίτλος του.
 Το παραθέτουμε αυτούσιο με έμφαση στο τονισμένο από εμάς κομμάτι:
  "Με την πλήρη αποχώρηση των Γερμανών εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μια τριμελής επιτροπή για να προετοιμάσει το έδαφος για την άφιξη της εξόριστης αστικής κυβέρνησης, την οποία είχαν αναγνωρίσει το ΕΑΜ και το ΚΚΕ στο Συνέδριο του Λιβάνου ως τη μοναδική κυβέρνηση του τόπου. Η περίοδος μέχρι την άφιξη της κυβέρνησης δεν ήταν ομαλή και σημαδεύτηκε από τις συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των οργανωμένων στα Τάγματα Ασφαλείας συνεργατών των κατακτητών. Η πιο έντονη δράση των ακροδεξιών συμμοριών συνέβη την 15η Οκτωβρίου, όταν άνοιξαν πυρ στην περιοχή της Ομόνοιας κατά του πλήθους που πανηγύριζε, σκοτώνοντας επτά άτομα."
 
 Απ΄τα γραπτά του κ.Αγτζίδη φαίνεται ότι την 15η Οκτωβρίου βγήκαν στον δρόμο οι Αθηναίοι και πανηγύριζαν για την αποχώρηση των Γερμανών, και οι "ακροδεξιές συμμορίες των ταγματασφαλιτών" άνοιξαν πυρ -έτσι στα καλά καθούμενα- κατά του πλήθους στην περιοχή της Ομονοίας.

 Αυτό με μία φράση λέγεται προκλητική παραποίηση της ιστορίας.

Καταρχήν, τα Τάγματα Ευζώνων των Αθηνών μετά την αποχώρηση των Γερμανών παρέμεναν στους στρατώνες τους, και στην συνέχεια αφοπλίστηκαν ειρηνικά κατόπιν διαταγών της κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ως εκ τούτου στο διάστημα που μεσολάβησε (12-18 Οκτωβρίου 1944) μεταξύ της αποχώρησης των Γερμανών και της άφιξης της ελληνικής κυβέρνησης, τα Τάγματα Ευζώνων των Αθηνών δεν συμμετείχαν σε συγκρούσεις.

 Τι συνέβη λοιπόν την μέρα που αναφέρει ο κ.Αγτζίδης; Έγιναν διαδηλώσεις; Έγιναν συγκρούσεις; Μεταξύ ποιων; Υπήρχαν νεκροί;

Για τα γεγονότα εκείνης της ημέρας έχει γράψει αναλυτικά ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου στο βιβλίο του "ΠΕΑΝ 1941-1945" (σελ.254-261) βασιζόμενος σε πηγές της εποχής.
 Στις 15 Οκτωβρίου 1944 έγινε ένα μεγάλο συλλαλητήριο απ΄τις μη-εαμικές οργανώσεις των Αθηνών (ΠΕΑΝ, Χ, ΕΔΕΣ, ΡΑΝ, Ιερά Ταξιαρχία, ΕΣΑΣ κτλ) σαν απάντηση στα όντως ογκώδη συλλαλητήρια που είχε διοργανώσει το ΕΑΜ τις δύο προηγούμενες μέρες. Κατά την διάρκειά του σημειώθηκαν αντεγκλήσεις μεταξύ των συμμετεχόντων σε αυτό και οπαδών του ΕΑΜ που τους έβριζαν και τους προπηλάκιζαν. Έγιναν και συμπλοκές κοντά στην Ομόνοια όπου οι εαμίτες επιτέθηκαν και χτύπησαν μέλη του ΕΣΑΣ.
 Η κατάσταση δεν άργησε να ξεφύγει απ΄τον έλεγχο. Στο ξενοδοχείο Ματζέστικ κοντά στην Ομόνοια ήταν εγκατεστημένοι ένοπλοι οπαδοί του ΕΔΕΣ με διαταγή του στρατιωτικού διοικητή Αθηνών συνταγματάρχη Σπηλιωτόπουλου. Οι τελευταίοι άνοιξαν πυρ κατά των συγκεντρωμένων εαμιτών.
 Η πραγματική αιτία ήταν η ήδη τεταμμένη κατάσταση που υπήρχε στην Αθήνα και η αφορμή ήταν η επίθεση των εαμιτών κατά των μελών του ΕΣΑΣ. Υπήρξαν οκτώ νεκροί και δεκάδες τραυματίες. Μετά από αυτά ο Σπηλιωτόπουλος διέταξε τον αφοπλισμό των εδεσιτών και την εκκένωση του ξενοδοχείου.

 Έτσι είχαν τα γεγονότα. Ουδεμία σχέση με Τάγματα Ασφαλείας.

 Παρακάτω ο κ.Αγτζίδης επαναλαμβάνει κάτι που είχε γράψει και παλιότερα σχετικά με το ΚΚΕ. Ισχυρίζεται ότι: "το ΚΚΕ όπως φάνηκε από τις συμφωνίες που συνήψε στην Καζέρτα και στον Λίβανο, αποσκοπούσε στη δημιουργία μιας αστικής δημοκρατίας, όπου θα υπήρχε ελευθερία πολιτικής δράσης".

 Τα ίδια είχε ξαναγράψει και σε παλιότερο άρθρο του, στο οποίο είχαμε ασκήσει εκτενή κριτική.  Μπορείτε να το δείτε εδώ:
http://www.istoriakatoxis.blogspot.gr/2013/02/blog-post_7.html
 Δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβανόμαστε.
 Να υπενθυμίσουμε επίσης στον διδάκτορα Ιστορίας Βλάση Αγτζίδη τα γραπτά του Γ.Ιωαννίδη σχετικά με τους σκοπούς του ΚΚΕ:  http://www.istoriakatoxis.blogspot.gr/2013/07/1941.html
 

 Μετά από όλα όσα έχουν βγει στην φορά για τους σκοπούς και τις μεθοδεύσεις του ΚΚΕ, είναι πραγματικά αφελής η προσπάθεια κάποιων να παρουσιάζουν τους κομμουνιστές σαν αγνούς πατριώτες αγωνιστές που δήθεν ξεγελάστηκαν απ΄τους πανούργους Άγγλους.
 Σίγουρα οι Άγγλοι φέρουν σοβαρότατες ευθύνες εξαιτίας της περίεργης τακτικής που ακολούθησαν απέναντι στις αντιστασιακές οργανώσεις, αλλά αυτό σε καμμία περίπτωση δεν αθωώνει τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, και κατ'επέκταση το ΚΚΕ.