Προκλητική αλλοίωση της ιστορικής αλήθειας απ'τον αριστερό "αντιστασιακό" και συγγραφέα Ανδρέα Κέδρο

Ο Ανδρέας Κέδρος είναι πρώην αντιστασιακός και αριστερός ιστορικός συγγραφέας, γνωστός κυρίως για το έργο του "Η ελληνική αντίσταση 1940-1944". Είναι από αυτούς που με τα γραπτά τους άφησαν το στίγμα τους στην μεταπολιτευτική ιστοριογραφία που αναφέρεται στην κατοχή και την αντίσταση.

 Ξεφυλλίζοντας το δίτομο προαναφερθέν βιβλίο του, παρατηρήσαμε κάποιες αναφορές του συγγραφέα που αν μη τι άλλο ξενίζουν.

 Στις σελ.227-230  του α΄ τόμου αναφέρεται στην ΠΕΑΝ και στην ανατίναξη της ΕΣΠΟ με κολακευτικά λόγια για τους συντελεστές της επιχείρησης. Αυτό εκ πρώτης όψεως δείχνει παράδοξο για έναν αριστερό, αφού ως γνωστόν το ΚΚΕ είχε καταδικάσει την ανατίναξη της ΕΣΠΟ χαρακτηρίζοντάς την προβοκάτσια. Είναι επίσης γνωστό ότι οι σχέσεις του ΕΑΜ με την ΠΕΑΝ και τις άλλες αθηναϊκές αντιστασιακές οργανώσεις δεν ήταν καθόλου καλές. 

 Αυτό το παράδοξο όμως εξηγείται, αν διαβάσουμε την παρακάτω φράση του στην σελ.228:

 Ουσιαστικά θεωρεί την ΠΕΑΝ ως πρόδρομο της κομμουνιστικής ΕΠΟΝ!!! Αυτό φυσικά είναι σχιζοφρενικός ισχυρισμός που ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια. Οπότε είτε ο συγγραφέας ήταν τελείως άσχετος, είτε έγραφε συνειδητά ψέματα. Διαλέγουμε το δεύτερο.

Παρακάτω στην σελ. 231 γράφει:

 

 Η ΥΒΕ ουδέποτε διαλύθηκε απ΄τον ΕΛΑΣ (δεν θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί αυτό αφού δεν διέθετε ένοπλα τμήματα), απλά μετονομάστηκε σε ΠΑΟ το καλοκαίρι του 1942. Η ΠΑΟ ναι, αργότερα διαλύθηκε απ΄τα χτυπήματα του ΕΛΑΣ.

 Η οργάνωση Ε.Σ (ονομαζόταν Ελληνικός Στρατός και όχι Εθνικός Στρατός, όπως ανακριβώς γράφει ο Κέδρος) της Πελοποννήσου ουδέποτε ενισχύθηκε καθ’οιονδήποτε τρόπο απ΄τους κατακτητές. Αντιθέτως συνεργαζόταν με την βρετανική στρατιωτική αποστολή, ενώ είχε υπογράψει και σύμφωνο συνεργασίας με τον ΕΛΑΣ στο Δυρράχι τον Αύγουστο του 1943, πρωτού διαλυθεί από αυτόν στα πλαίσια της γνωστής προσπάθειας μονοπώλησης της αντίστασης απ΄τους κομμουνιστές. 

 Αυτή η προσπάθεια απαξίωσης του μη-κομμουνιστικού αντάρτικου της Πελοποννήσου φαίνεται και στην παρακάτω φράση του στην σελ.86 του β' τόμου:

Παρακάτω βέβαια στην σελ.88 παραδέχεται ότι υπήρχαν κάποιοι μικροί σχηματισμοί:

 

 Μόνο που και πάλι είναι ανακριβής. 
Ο Παπαδόγγωνας μπορεί να είχε σχέσεις με τον Ε.Σ αλλά ποτέ δεν ηγήθηκε κανενός αντάρτικου σχηματισμού. Ενώ λέει ότι ο Κοκκώνης εντάχθηκε αργότερα στα Τάγματα Ασφαλείας, παραλείπει να αναφέρει την προγενέστερη αιματηρή διάλυση της αντάρτικης ομάδας του απ΄τον ΕΛΑΣ. Δεν λέει επίσης τίποτα για τα γεγονότα της Αχαϊας, του Φαρμακά, της Ολυμπίας, του Ταϋγέτου κτλ όπου διαλύθηκαν απ΄τον ΕΛΑΣ ανεξάρτητες αντάρτικες ομάδες ή τμήματα του Ε.Σ. 

 Μετά ο συγγραφέας αποφασίζει να ασχοληθεί με την Μακεδονία. Γράφει στην σελ.91:

 

  















Εδώ χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα:

  
- Ο Κέδρος ανακάλυπτε το 1943 τμήματα της ΠΑΟ στην βουλγαροκρατούμενη ζώνη, και ειδικότερα στο Μποζ-Νταγ…  Εκτός τόπου και χρόνου.

- Ανακάλυψε ότι την ΠΑΟ διεύθυνε ο Μιχάλαγας… ο οποίος όμως ήταν ένας τοπικός οπλαρχηγός της ΠΑΟ πολλές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, στην Κοζάνη.

 - Ανακάλυψε επίσης ότι ο Αντών Τσαούς ήταν "πότε με την ΠΑΟ και πότε με τον ΕΛΑΣ", ενώ είναι γνωστό ότι ο Τσαούς Αντών αρχικά ήταν ανεξάρτητος οπλαρχηγός και αργότερα επικεφαλής των ΕΑΟ
 - Αναφερόμενος στον καπεταν-Οδυσσέα που έδρασε στον Έβρο, ξεχνάει να πει ότι αυτός ο εξτρεμιστής ήταν κομμουνιστής… Αν δεν το ήξερε, ας διάβαζε τουλάχιστον άλλους συντρόφους του που το λένε καθαρά.

 Απ΄το παραλήρημα του Κέδρου δε ξέφυγαν φυσικά ούτε οι αξιωματικοί του 5/42:

 Διαβάζουμε στην σελ.136:

 

 Ναι μεν η 5^η ταξιαρχία του ΕΛΑΣ έστελνε τελεσίγραφα στον Ψαρρό για να τους παραδώσει τους Δεδούση-Καπετζώνη αλλά πουθενά δεν γινόταν νύξη για επαφές των τελευταίων με τους Γερμανούς και τα Τάγματα Ασφαλείας.

Και συνεχίζει απτόητος στην σελ.139:

 

Καταρχήν εντύπωση προκαλεί η μαρτυρία του ότι τους μετέφεραν καμιόνια στην Άμφισσα .. Ήταν εκεί και το είδε;

 Λοιπόν, για να μιλήσουμε σοβαρά:

- Η Άμφισσα δεν είχε Τάγματα Ασφαλείας.

- Ο Καπετζώνης την εποχή εκείνη ήταν ταγματάρχης και όχι λοχαγός. Μετά την διάλυση του 5/42 πέρασε κατευθείαν με βενζινόπλοιο απέναντι στην Πελοπόννησο, και αργότερα εντάχθηκε στο Σύντάγμα Ευζώνων Πατρών. Αργότερα πέρασε στο Τάγμα Ευζώνων της Ναυπάκτου.

- Ο Παπαβασιλείου την εποχή εκείνη ήταν αντισυνταγματάρχης και όχι λοχαγός. Πέρασε και αυτός απέναντι στην Πάτρα αλλά δεν εντάχθηκε στο Σύνταγμα Ευζώνων.

- Ο Δεδούσης μετα κόπων και βασάνων κινήθηκε αρχικά προς την Άμφισσα και μετά στην Αθήνα όπου συνελήφθη και φυλακίστηκε απ΄τους Γερμανούς.

 Ο κατάλογος με τα μαργαριτάρια του αντιστασιακού-συγγραφέα Ανδρέα Κέδρου είναι ατελείωτη και θα μπορούσαμε να σκανάρουμε και να σχολιάζουμε για πολύ ακόμα.

 Ενδεικτικά μόνο παραθέσαμε κάποια αποσπάσματα για να φανεί η (αν)αξιοπιστία ενός χαρακτηριστικού παραδείγματος της αριστερής ιστοριογραφίας…