Μία λιγότερο γνωστή επιστολή του Βελουχιώτη

Στις 4 Ιουνίου του 1943, ο Βελουχιώτης έστειλε την παρακάτω επιστολή στον Βασίλη Σαμαρινιώτη (κατα κόσμον Ανδρέα Τζήμα) με θέματα στρατιωτικού περιεχομένου:

("Οι προστάτες" του Φοίβου Οικονομίδη, σελ.392-4)


 Ένα σημείο που μπορεί να σταθεί κανείς είναι η παντελής απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στον Στέφανο Σαράφη που ήταν τυπικά ο στρατηγός του ΕΛΑΣ. Αυτό είναι άλλη μία απόδειξη ότι ο Σαράφης είχε μάλλον διακοσμητικό ρόλο στην διοίκηση του ΕΛΑΣ.
 Την πραγματική εξουσία στο Γ.Σ του ΕΛΑΣ την είχε αρχικά ο κομμουνιστής Τζήμας και αργότερα ο γ.γ του ΚΚΕ Σιάντος που τον αντικατέστησε, και δευτερευόντως ο Βελουχιώτης.

 Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι τα υπογραμμισμένα σημεία.
 Ο Βελουχιώτης ισχυριζόταν ότι μπορούσε να καταλάβει την Ναύπακτο, το Μεσολόγγι, το Αγρίνιο κτλ, και μάλιστα χωρίς να εμπλακεί σε αγώνα εκ παρατάξεως και χωρίς απώλειες σε ανθρώπινο υλικό!!!

 Φυσικά, ένα τέτοιο σχέδιο υπήρχε μόνο στην πλούσια φαντασία του Βελουχιώτη.
 Ουδείς λογικός άνθρωπος πιστεύει ότι μπορεί ένας πλημμελώς εξοπλισμένος (μιλάμε για τον ΕΛΑΣ του Ιουνίου του 1943, οπότε και συντάχτηκε το γράμμα) αντάρτικος στρατός να καταλάβει πόλεις που ήταν υπό την κατοχή τακτικών στρατευμάτων, και μάλιστα χωρίς να έχει ανθρώπινες απώλειες...
  Υπενθυμίζουμε ότι η δυναμική του ΕΛΑΣ αυξήθηκε κατακόρυφα μετά τον Σεπτέμβριο του 1943 οπότε και πήρε δολίως τον οπλισμό της ιταλικής μεραρχίας Πινερόλο που είχε προσχωρήσει στους αντάρτες.
   Αλλά ακόμα και έναν χρόνο αργότερα ,το καλοκαίρι του 1944, όταν ήταν πολύ ισχυρότερος ο ΕΛΑΣ επιχείρησε να καταλάβει δύο πόλεις στην ίδια περιοχή (δυτική Στερεά) που μνημονεύει ο Βελουχιώτης. Επιτέθηκε στην Άμφισσα και στην Αμφιλοχία, αλλά δεν μπόρεσε να καταλάβει καμμία εκ των δύο, ενώ είχε πολύ μεγάλες απώλειες.

 Από αυτό και μόνο αντιλαμβάνεται κανείς το πόσο υπερφίαλος και αιθεροβάμων ήταν ο Βελουχιώτης, όταν έλεγε τον Ιούνιο του 1943 ότι θα μπορούσε να καταλάβει αστικά κέντρα, χωρίς να έχει ανθρώπινες απώλειες...

 Φυσικά, το "μεγαλοφυές" σχέδιο του Βελουχιώτη έμεινε στο μυαλό του και δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Ο Τζήμας σε απάντησή του προς τον Βελουχιώτη δεν έδωσε το πράσινο φως για την διεξαγωγή αυτών των επιχειρήσεων. 
("Άρης Βελουχιώτης. Το χαμένο αρχείο - Άγνωστα κείμενα", του Γρ.Φαράκου, σελ.261-3)
  Προφανώς, οι υψηλόβαθμοι κομμουνιστές, όπως ο Τζήμας που ήξεραν τον χαρακτήρα και τον τρόπο σκέψης του Βελουχιώτη, δεν ήταν διατεθειμένοι να κάθονται να τους παραμυθιάζει προκειμένου ο ίδιος να το παίζει πολέμαρχος.

 Το σίγουρο είναι ότι η παραπάνω επιστολή του Βελουχιώτη θέτει υπό αμφισβήτηση τις περιβόητες "στρατηγικές" του ικανότητες για τις οποίες είχε πλαστεί μία ολόκληρη μυθολογία...