O Κώστας Αξελός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο και φοίτησε στη Νομική κατά τη διάρκεια της Κατοχής, αλλά σύντομα τον κέρδισε η πολιτική δράση. Εντάχθηκε στο Ε.Α.Μ. και συμμετείχε στην Αντίσταση ως οργανωτής και θεωρητικός του κομμουνιστικού κινήματος. Προβεβλημένο στέλεχος της Ο.Κ.Ν.Ε., συμμετείχε στα Δεκεμβριανά το 1944 όπου συνελήφθη, φυλακίστηκε και βασανίστηκε.
Στην διεύθυνση: http://www.chronosmag.eu/index.php/xls-g-e-p-s.html δημοσιεύτηκε πριν μερικές μέρες συνέντευξή του, που είχε δοθεί πριν από 10 χρόνια.
Αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμά της (οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας) που αφορά την περίοδο της Κατοχής και των δεκεμβριανών:
— Ποιες ήταν οι σχέσεις σας με το ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα;
Στην Ο.Κ.Ν.Ε. μπήκα τέλη του ’41, τον Δεκέμβρη. Ήμουν από μεγαλοαστική οικογένεια, ήταν καταρχήν επανάσταση ενάντια στο σπίτι. Το Κόμμα όμως ήταν το αντίθετο, ήταν μικροαστικό... Εγώ πίστευα πως ο μαρξισμός πραγματοποιεί τη φιλοσοφία. Αλλά τελικά είναι δόγμα, ένα υποκατάστατο θρησκείας. Λέγανε «κάποτε θα γίνουν όλα καλά, αλλά τώρα πρέπει να περάσουμε χρόνια με δάκρυα». Το Κόμμα ήταν ο Θεός, απαιτούσε υπομονή και υπακοή. Τελικά αντί για δικτατορία του προλεταριάτου είναι δικτατορία πάνω στο προλεταριάτο. Μια πάλη για την εξουσία. Και η παλιά εξουσία αντί να καταργηθεί θα γινόταν γραφειοκρατική. Γραφειοκρατία ήδη από την απελευθέρωση.
Υπήρχε λογοκρισία και πουριτανισμός που επιβλήθηκε από το Κ.Κ. στην τέχνη και στη γλώσσα. Λέγανε πως ο Καβάφης ήταν παρακμιακός, ενώ ο Παλαμάς εθνικός, πράγμα γελοίο! Και βέβαια η σεξουαλικότητα ήταν απαγορευμένη στο Βουνό. Εκτελούσαν όσους πηδούσαν μια κοπέλα. Γιατί όλη η ενέργεια έπρεπε να πάει στον αγώνα. Υπήρχε πουριτανισμός, υπήρχε μικροπρεπισμός... Εμείς θέλαμε να πάμε κόντρα στα κλισέ. Το 1946 ή ’47 η ομάδα Μιμίκα, Παπαϊωάννου, Κορνήλιος κι εγώ βγάλαμε σουρεαλιστικό κείμενο που αναφέρονταν στον πούτσο του Καραϊσκάκη σε μια γιορτή της παροικίας για την 25η Μαρτίου, παρουσία των διπλωματικών αρχών. Θα μου μείνει αξέχαστο το ξύλο που φάγαμε από σταλινικούς και καθεστωτικούς...
— Ζήσατε από πολύ κοντά και τον κόκκινο Δεκέμβρη του ’44...
Terroriste et terrorisé… Τον Δεκέμβρη ήμουν εσωκομματικός διαφωτιστής. Οι Σοβιετικοί θέλαν η Ελλάδα να είναι μπουρδέλο, στέλναν θολά μηνύματα. Θυμάμαι τον Σιάντο πριν τον Δεκέμβρη μετά από μια συνέλευση για το «τι θα κάνουμε» όπου άλλοι έλεγαν ένοπλο, άλλοι ό,τι να ναι. Όταν τον ρώτησα: «Τι σύνθημα θα ρίξουμε; Στηρίζουμε την αστική δημοκρατία;» – ο Σιάντος είπε: «Θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι». Ό,τι να ναι! Μετά ήρθε ο Ζαχαριάδης που ήταν σχιζοφρενής – Μάρτη του ’45. Τον Δεκέμβρη του ’45 εγώ πλέον φεύγω... Από το ’45 έκοψα κάθε σχέση με την ενεργό πολιτική. Το ελληνικό Κομουνιστικό Κόμμα ήταν σχιζοφρενικό. Από τη μία έκανε αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη και από την άλλη ήταν η Ο.Π.Λ.Α. που εκτελούσε τους πάντες. Στο αντάρτικο ήταν καλή η βία ενάντια στους κατακτητές αλλά όχι ενάντια στους συναγωνιστές. Τον Δεκέμβρη η Ο.Π.Λ.Α. μας εξετέλεσε όλους, αρχειομαρξιστές, τροτσκιστές... Οι τροτσκιστές πίστευαν πως ο κόσμος και ο πόλεμος ήταν ιμπεριαλιστικός, πίστευαν στη «μη αντίσταση». Τους τρώγαν βέβαια όλους... Τον Δεκέμβρη κατάλαβα τι λάθη έκανε το Κόμμα... Αργότερα δημοσίευσα μια μελέτη για τον Δεκέμβρη στις Βρυξέλλες.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Αξελό:
α) Ο ίδιος προερχόταν από μεγαλοαστική οικογένεια, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να αναδειχθεί σε υπεύθυνο κομματικό στέλεχος του ΚΚΕ. Η περίπτωσή του είναι σε αντιστοιχία με δύο σχετικές αναρτήσεις μας:
http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_28.html
http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2012/10/blog-post_22.html
β) Το ΚΚΕ πάλευε για την εξουσία.
γ) Οι σεξουαλικές σχέσεις απαγορεύονταν επί ποινή θανάτου, διότι όλη η ενέργεια έπρεπε να διοχετεύεται στον αγώνα. Σχετικά έχουμε γράψει εδώ:
http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_21.html
δ) Η ΟΠΛΑ θέριζε γενικώς και αδιακρίτως, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στους διαφωνούντες αριστερούς (τροτσκιστές, αρχειομαρξιστές κτλ). Δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος αριστερός που λέει κάτι τέτοιο.
Όταν οι ίδιοι οι αριστεροί βγαίνουν και ομολογούν τέτοια πραγματα, έστω και 60 χρόνια μετά, τότε εμείς οι μη-αριστεροί λίγα πράγματα έχουμε να προσθέσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου