Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014

Οι τρεις βομβαρδισμοί του Πειραιά από τους “συμμάχους”

Η πιο εγκληματική ενέργεια των παραφρόνων συμμάχων.  
Τα "συμμαχικά" αεροπλάνα, κάνουν στάχτη την πόλη! 
 
Στους δρόμους σκορπισμένα πτώματα, φριχτές εικόνες ακρωτηριασμένων παιδιών! Οι δρόμοι κλεισμένοι από ξύλα, κεραμίδια από τις στέγες, αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα και λάκκοι που έχουν ανοίξει οι βόμβες. Σφυροκόπημα για τρεις ώρες, από τις 12 το μεσημέρι - ώρα που ο κόσμος βρισκόταν στους δρόμους. Τα «Ιπτάμενα Φρούρια» της 15ης Αεροπορικής Δύναμης των ΗΠΑ, βομβάρδισαν ανελέητα τις κεντρικές συνοικίες του Πειραιά. Τα θύματα αυτού του αδικαιολόγητου βομβαρδισμού υπολογίστηκαν σε 5.500 από τα οποία 8 ήταν Γερμανοί στρατιώτες. Ανάμεσα σ’ αυτά συγκαταλέγονται και 85 μαθήτριες μαζί με τις 15 δασκάλες της Δημοτικής Οικοκυρικής και Επαγγελματικής Σχολής Πειραιά, που καταπλακώθηκαν από τα ερείπια του στο καταφυγίου του κτιρίου της Ηλεκτρικής Εταιρείας και πέθαναν από ασφυξία.





''Συμμαχικές'' πηγές εμμένουν στην άποψη ότι αυτές οι «παράπλευρες απώλειες» προκλήθηκαν από λάθος σκόπευσης του «κατεχόμενου από τον εχθρό, λιμένος». Αλλά το λιμάνι του Πειραιά είχε ήδη εγκαταλειφθεί από τους Γερμανούς αφού το Αιγαίο Πέλαγος ελεγχόταν απόλυτα, πλέον, από τις ''συμμαχικές'' ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις. Κατά σύμπτωση, αμερικανικά αεροπλάνα ισοπέδωσαν και τα εγκαταληφθέντα από τους Γερμανούς, λόγω έλλειψης πρώτων υλών, προπολεμικά Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Αναλυτές, μάλλον αξιόπιστοι, επεσήμαναν ότι, κατά τα τότε ισχύοντα, τα πληρώματα των αμερικανικών βομβαρδιστικών αεροπλάνων επέστρεφαν στις ΗΠΑ μετά την συμπλήρωση εικοσιπέντε μάχιμων αποστολών. Γεγονός που επαληθεύεται και από το ντοκιμαντέρ «The Memphis Belle»(http://youtu.be/Dn8tqacRXK4). Και ότι ο Πειραιάς και ο Σκαραμαγκάς αποτελούσαν «εύκολους στόχους» αφού δεν διέθεταν αντιαεροπορική άμυνα ανάλογη μ΄ εκείνη, π.χ., του Schweinfurt με τα ακαταμάχητα αεριωθούμενα Messersmith 262…


Ένα από τα λιγότερο γνωστά σχετικά χρονικά είναι και η ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αναφορά του «Αστυφύλακα Α75» που αντιγράφουμε από το http://www.koutouzis.gr/ 

Εγώ, ο Α75, μαζί με άλλους 30 Συναδέλφους του Α' Αστυνομικού τμήματος Αθηνών, τρεις αρχιφύλα­κες και τον υποδιοικητή μας Νικολόπουλο, ευρεθήκαμε κοντά στους Πειραιώτες το πρωί της 13ης Ιανουαρίου. Μας ξεφόρτωσαν από ένα φορτηγό μπροστά στον ναό του Άγίου Κωνσταντίνου. Ψιλόρριχνε χιονόνερο και το διαπεραστικό κρύο πέρναγε την υγρή μπέρτα, την χοντροϋφασμένη χλαίνη και την στολή και έφτανε ως το κόκαλο. Οι αρβύλες και οι μπότες δεν βάσταγαν κρύο και έμπαζαν νερά. 

Ό υποδιοικητής ανέβη στο απάνω σκαλοπάτι της εισόδου του ναού και μας είπε: 
- «Κύριοι, ήλθαμε εδώ όπως και τόσοι άλλοι Συνάδελφοι, χθες και σήμερα, για να βοηθήσουμε την Αστυνομία του Πειραιά. Εμείς θα βοηθήσουμε το Β' Αστυνομικό τμή­μα, που είναι κοντά στο ρολόϊ. Το έργο μας είναι δύσκολο και επικίνδυ­νο. Πρέπει να σώσουμε ζωές παγιδευ­μένες κάτω από τους σωρούς των πεσμένων κτηρίων, να συνδράμουμε τραυματίες, να περιφρουρήσουμε την περιουσία των πολιτών. Οι δρόμοι είναι αδιάβατοι από οικοδομικά υλικά των πεσμένων κτιρίων. Εχουν ανασκαφεί σε μερικά σημεία από τις βόμβες. Εχουν ακόμη τραμ ακινητοποιημένα ή κατεστραμμένα, σιδη­ροτροχιές αναποδογυρισμένες στρα­βωμένες και υψωμένες, ζώα πεθαμέ­να σε τυμπανιαία κατάσταση. Πιο επικίνδυνοι για μας είναι οι μισοπεσμένοι και ετοιμόρροποι τοίχοι, οι αιωρούμενες στέγες και τα πατώμα­τα. Ενα λάθος μας ή μια ατυχία, μπορεί να ρίψη αυτά επάνω μας και να μας θάψουν ζωντανούς. Λοιπόν, Κύριοι, κατεβαίνουμε αυτό το δρόμο που είναι αριστερά του θεάτρου. Κάνετε το Σταυρό σας και ο Θεός βοηθός». 

Περάσαμε μέσα από χαρακώματα και βγήκαμε στην Λεωφόρο, την αδιάβατη Βασ. Κων/τίνου. Σ' όλο το μήκος της ομάδες Συναδέλφων αγωνί­ζονταν να ανοίξουν τρύπες σε υπόγεια που μπορούσε να ήσαν πλακωμένοι άνθρωποι. Εκεί δεξιά μας στην γωνία της Λεωφόρου και της οδού, συνεργεία Συναδέλφων αγωνίζονταν με τα χέρια να βρουν τις μαθήτριες μιας Σχολής, παγιδευμένες στο υπό­γειο ενός σωριασμένου διώροφου. Μάθαμε πως τις βρήκαν νεκρές. Πλήρωσαν κι αυτές με το φρικτό θάνατο τους την υπόθεση Ειρήνης και της ελευθερίας. 

Κατεβαίνοντας με δυσκολία και κίνδυνο την οδό Βασιλέως Γεωργίου, βλέπαμε δεξιά μας την καταστροφή πολλών κτιρίων και προς το λιμάνι πίσω από την λαχαναγορά πιο μεγάλη συμφορά. Μόνοι τοίχοι, φαίνονταν όρθιοι, ψηλά, ετοιμόρροποι. Στην γωνιά της οδού Φίλωνος αντικρίσαμε τον σωριασμένο σε ερεί­πια ναό της Αγίας Τριάδος και για ειρωνεία στεκόταν κατά την Τράπεζα τα δυο κωδωνοστάσια όρθια. Ερημιά παντού. Ψυχή δεν φαίνονταν, ούτε και ένας Γερμανός. Το λιμάνι βουβό και ακίνητα τα πλεούμενα μικρά και μεγάλα. Μόνον ο σκοπός αστυφύλα­κας στέκονταν στα δεξιά του ναού μπρος στην είσοδο του Β ' Αστυνο­μικού τμήματος. 

- Συναγερμός! Φώναξε κάποιος δικός μας. 
- Διαλυθείτε! Φώναξε ο Νικολόπουλος και κρυφθείτε όπου σας φωτίσει ο θεός! 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου