Η εφαρμογή της "θεωρίας του κενού" απ'τον ΕΛΑΣ απέναντι στους Γερμανούς, και η διατήρηση των δυνάμεων του για τις επιθέσεις εναντίον Ελλήνων

 Σε αυτήν την ανάρτηση είχαμε δει ότι ο Θεόδωρος Μακρίδης, διευθυντής του 3ου γραφείου του Γ.Σ του ΕΛΑΣ κατηγορούσε -μεταξύ άλλων- τους διοικητές μονάδων του ΕΛΑΣ ότι έφευγαν μόλις έβλεπαν Γερμανούς, εφαρμόζοντας την θεωρία του "κενού ενώπιον του εχθρού", και ότι έλεγαν πως οι δυνάμεις τους δεν έπρεπε να φθείρονται πολεμώντας τους κατακτητές, διότι "ήταν για αργότερα".

 Αυτοί οι ισχυρισμοί του Μακρίδη επιβεβαιώνονται και απ΄τον καπετάνιο της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας του ΕΛΑΣ, τον γνωστό υψηλόβαθμο σκληροπυρηνικό κομμουνιστή Μάρκο Βαφειάδη.

 Ο Βαφειάδης ήταν παρών στην Β' πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΚΚΕ που έγινε τον Δεκέμβριο του 1942. Εκεί ακούστηκε από επίσημα χείλη ότι ο ΕΛΑΣ έπρεπε να διατηρήσει τις δυνάμεις του για τον εμφύλιο πόλεμο, να αποφεύγει τις μάχες με τους κατακτητές -μέχρι αυτοδιάλυσης- ώστε αυτοί να χτυπάνε στο κενό, να χτυπάει μόνο την "αντίδραση" (δηλαδή τους Έλληνες αντιφρονούντες) κτλ [1]:
 

Εισηγητής της συγκεκριμένης πρότασης δεν ήταν κάποιος τυχαίος αλλά ο Πολύδωρος Δανιηλίδης, ο οποίος στην συγκεκριμένη συνδιάσκεψη εξελέξη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ [2].
 Ο Δανιηλίδης ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΛΑΣ εκ μέρους του ΚΚΕ, και άμεσος βοηθός του γ.γ του ΚΚΕ  Γιώργου Σιάντου σε στρατιωτικά θέματα (ο Σιάντος είχε αναλάβει απ΄τον Δεκέμβριο του 1941 την καθοδήγηση στον στρατιωτικό τομέα) [3]. Ήταν επίσης μέλος της επιτροπής που είχε συστήσει η ηγεσία του ΚΚΕ τον Σεπτέμβριο του 1943 με σκοπό την σύνταξη γραπτού σχεδίου για την κατάληψη της Αττικής.[4]

 Όπως ήταν φυσικό, και με δεδομένο το κομματικό αξίωμα του εισηγητή της Πολύδωρου Δανιηλίδη, αυτή η πρόταση δεν έμεινε στα χαρτιά αλλά εφαρμόστηκε και στην πράξη.
 Ο Βαφειάδης γράφει ότι κατά τις γερμανικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του φθινοπώρου του 1943 στην Πίνδο, η 1η και η 9η μεραρχία του ΕΛΑΣ εφάρμοσαν στην πράξη αυτήν την θεωρία, αφού οι διοικητές τους "είχαν πάρει γραμμή να αποφύγουν μάχες με τον εχθρό και να φυλάνε τις δυνάμεις τους για τον εμφύλιο πόλεμο" [5]:

    και εδώ [6]:

                                     

           
 
 Όπως είχαμε δει και εδώ, όντως η άμυνα των ελασιτών απέναντι στους γερμανούς επιδρομείς στην Πίνδο το '43 ήταν επιεικώς υποτονική.
 Μετά τα παραπάνω στοιχεία δεν χωρά αμφιβολία ότι αυτή η στάση του ΕΛΑΣ ήταν αποτέλεσμα της συγκεκριμένης κομματικής γραμμής.



 [1] "Απομνημονεύματα" του Μάρκου Βαφειάδη, Β' τόμος, σελ.76
 [2] "Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας στον πόλεμο και στην αντίσταση 1940-1945" του Αλέκου Παπαπαναγιώτου, σελ.43
 [3] "Ο ΕΛΑΣ και η εξουσία" του Γρηγόρη Φαράκου, Ά τόμος, σελ.49-50
 [4] στο ίδιο, σελ.145
 [5] "Απομνημονεύματα" του Μάρκου Βαφειάδη, Β' τόμος, σελ.77
 [6] στο ίδιο, σελ.117 και 119