Ο νομός Έβρου αποτέλεσε την εξαίρεση στον κανόνα της βουλγαρικής κατοχής της Θράκης το 1941-44. Το μεγαλύτερο μέρος ήταν υπό γερμανική κατοχή διότι οι Γερμανοί ήθελαν να έχουν τον έλεγχο των ελληνοτουρκικών συνόρων λόγω της αβεβαιότητας για την στάση της Τουρκίας.
Οι Γερμανοί, εν αντιθέσει με τους Βούλγαρους, δεν κατήργησαν τις ελληνικές κρατικές υπηρεσίες οι οποίες παρέμειναν σε λειτουργία.
Συγκεκριμένα η Χωροφυλακή επαναλειτούργησε στον Έβρο απ΄τον Ιούλιο του 1941 και πολλά στελέχη της ανέπτυξαν πατριωτική δράση.
Στην περιοχή της Ορεστιάδας συγκροτήθηκε η Εθνική Οργάνωση Ορεστιάδας στην οποία πρωτοστάτησαν ο υπομοίραρχος Χριστόπουλος και ο ανθυπομοίραρχος Πασσάς που άνηκαν στην τοπική Υποδιοίκηση Χωροφυλακής. Η οργάνωση μέσω του ελληνικού προξενείου Ανδριανούπολης συνδεόταν με το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής και μεταβίβαζε πληροφορίες που αντλούσε μέσω κατασκοπίας. Παράλληλα φυγάδευε και αξιωματικούς προς την Μέση Ανατολή. Η δράση των Πασσά και Χριστόπουλου έγινε αντιληπτή απ΄τους Γερμανούς που τους συνέλλαβαν και τους φυλάκισαν στο Διδυμότειχο. Κατάφεραν όμως να δραπετεύσουν και να διαφύγουν στην Μέση Ανατολή το καλοκαίρι του 1942.
Στις αρχές του '42 με πρωτοβουλία αξιωματικών της Χωροφυλακής της Διοίκησης Έβρου συγκροτήθηκε η οργάνωση Βόρειοι Υπερασπιστές Ελλάδας (ΒΥΕ) που συνεργαζόταν με την προαναφερθείσα οργάνωση της Ορεστιάδας. Κυριότερα στελεχη της ήταν ο ταγματάρχης Δρεμπέλας, ο υπομοίραρχος Κατσαρέας, ο υπενωμοτάρχης Παναγιωτόπουλος κτλ.
Η οργάνωση διενεργούσε κατασκοπία σε βάρος των Γερμανών και έδινε σχετικές πληροφορίες στους Συμμάχους, και βοηθούσε στρατιωτικούς και πολίτες να διαφύγουν στην Μέση Ανατολή.
Ο ταγματάρχης Δρεμπέλας δεν έμεινε όμως σε αυτά. Προσπάθησε να συγκροτήσει και αντάρτικες ομάδες σε συνεργασία με τον ταγματάρχη Γεώργιο Σταθάτο και τον οπλαρχηγό Σαράντη Δρατζίδη.
Οι Γερμανοί όμως κατάφεραν να εξαρθρώσουν και αυτήν την οργάνωση στις αρχές του '43. Πολλά μέλη της συνελλήφθησαν και μεταξύ αυτών ο χωροφύλακας Μουγκρίδης εκτελέστηκε. Τον Φεβρουάριο οι Δρεμπέλας και Κατσαρέας προσπάθησαν να διαφύγουν προς την Τουρκία με σκοπό να πάνε από κει στην Μέση Ανατολή αλλά δεν τα κατάφεραν. Σκοτώθηκαν από αγνώστους στα ελληνοτουρκικά σύνορα κοντά στον ποταμό Έβρο.
Αυτό ήταν και το τέλος της πρώτης αντιστασιακής προσπάθειας στον Έβρο. Η γρήγορη διάλυση της ΒΥΕ απ΄τους Γερμανούς προφανώς οφειλόταν στην έλλειψη συνωμοτικής πείρας των στελεχών της Χωροφυλακής που πρωτοστάτησαν στην ίδρυσή της.
Η διάλυσή της όμως δεν σήμαινε και την ολοκληρωτική απουσία εθνικής αντίστασης στην περιοχή. Όπως είχαμε δει εδώ, ο ταγματάρχης Σταθάτος (που αναφέραμε παραπάνω) συνέχισε την δράση του, οργάνωσε αντάρτικο σώμα αλλά έπεσε θύμα της κομμουνιστικής εμφυλιοπολεμικής τακτικής που εφαρμοζόταν και στον ακριτικό Έβρο...
Πηγή: "Ιστορία ελληνικής Χωροφυλακής 1936-1950" του Απόστολου Δασκαλάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου