Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Οι σχέσεις του Κισά Μπατζάκ με τον ελασίτη καπετάνιο Κικίτσα


 Όπως είναι γνωστό ο Κισά Μπατζάκ, ή αλλιώς Κυριάκος Παπαδόπουλος, ήταν οπλαρχηγός του χωριού Κούκος στην Πιερία και αργότερα επικεφαλής του Εθνικού Ελληνικού Στρατού.
 Στην κεντρική Μακεδονία όπου ανήκει και η Πιερία, δρούσε κατά την Κατοχή η 10η μεραρχία του ΕΛΑΣ της οποίας καπετάνιος ήταν ο Σαράντης Πρωτόπαπας, γνωστότερος ως Κικίτσας.
 Με δύο λόγια, Κισά Μπατζάκ και Κικίτσας ήταν κεντρικά πρόσωπα στις δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις του κατοχικού εμφυλίου της Μακεδονίας.

 Ο συγγραφέας Γεώργιος Ξανθόπουλος στο εξαιρετικό βιβλίο του "Κισά Μπατζάκ ο Τραντέλλενας της Μακεδονίας, Βελουχιώτης ο Σταρ της Ρούμελης" αναφέρει κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για τις μεταξύ τους σχέσεις, βασιζόμενος σε μαρτυρίες.

 Όπως είχαμε δει εδώ, μετά την πρώτη αποτυχημένη επίθεση του ΕΛΑΣ κατά του Κούκου, οι ελασίτες πήραν μαζί τους πολλούς άμαχους ομήρους. Μεταξύ αυτών ήταν η γυναίκα του (που τελικώς εκτελέστηκε) και οι δύο κόρες του Κισά Μπατζάκ.
 Ένας εκ των ομήρων, ο Χαρίκος Φωτιάδης λέει (σελ.68):
 "Ήρθε και μας μίλησε ο Κικίτσας. Μας φάγατε 40 από τα καλύτερά μας παλικάρια. Θα σκοτώσουμε και εμείς 40 από εσάς. Οι μικροί να μην φοβούνται, αυτούς δεν θα τους πειράξουμε. Ήθελε να καθησυχάσει τα δύο κορίτσια του Κισά Μπατζάκ. Υπήρχε λόγος."

  Ποιος λόγος υπήρχε;

Την απάντηση την δίνει η κόρη του Κισά Μπατζάκ, Ευδοκία Παπαδοπούλου (σελ.68-69):
 "Ο πατέρας μου είχε στενές φιλικές σχέσεις με τον Σαράντη Πρωτόπαπα, τον γνωστό καπετάν Κικίτσα, πριν από τον πόλεμο. Το 1941 με την πείνα ο πατέρας μου τον κάλεσε στο χωριό μας, τον φιλοξένησε ένα βράδυ και την επομένη φόρτωσε το άλογό μας με δύο τσουβάλια σιτάρι και με την συνοδεία του αδελφού μου ο Κικίτσας γύρισε στην Κατερίνη."

 Ο επονίτης και αργότερα εξόριστος στην Μακρόνησο, Παπουτσίδης είπε (σελ.71):
 "Ήμουνα στο μνημόσυνο του γιου του Κισά Μπατζάκ....
Δύο πράγματα μου έκαναν εντύπωση. Η αξιοπρέπεια του Κισά Μπατζάκ με την οποία αντιμετώπιζε τον χαμό του γιου του... Επίσης μου έκανε εντύπωση η παρουσία της γυναίκας και των μικρών παιδιών του Κικίτσα, μόνο που δεν ξέρω γιατί ήταν στο χωριό"

 Ο γιος του Κικίτσα, Κώστας Πρωτόπαπας λέει (σελ.71):
 "Ήμασταν στην Θεσσαλονίκη εγώ, ο αδελφός μου και η μάνα μου. Κάποιος μας πρόδωσε και μας έπιασαν. Πολύ γρήγορα όμως μας μετέφεραν στον Κούκο. Το ποιος ενδιαφέρθηκε, δεν ξέρω."

 Στο ποιος ενδιαφέρθηκε για την οικογένεια του Κικίτσα απαντάει η κόρη του Κισά Μπατζάκ, Ευδοκία Παπαδοπούλου (σελ.69):
 "Στο χωριό μας ήταν η γυναίκα και τα δύο μικρά παιδιά του Κικίτσα. Τα έφερε ο πατέρας μου απ΄την Θεσσαλονίκη για προστασία. Αυτό ο Κικίτσας το ήξερε και δεν θα μπορούσε ποτέ να σκοτώσει την μάνα μου. Ο πατέρας μου ποτέ δεν πίστεψε ότι την μάνα μας την σκότωσε ο Κικίτσας. Γι'αυτό και έδωσε την εντολή να οδηγηθεί με συνοδεία και με πλήρη ασφάλεια η γυναίκα του και τα παιδιά του εκεί που ήταν ο πατέρας τους"

 Η μεταφορά της οικογένειας του Κικίτσα εκτός του Κούκου έγινε με εντολή του Κισά Μπατζάκ (που έλειπε στην Θεσσαλονίκη) λίγο πριν την τρίτη και τελευταία επίθεση του ΕΛΑΣ κατά του χωριού στις 18/10/1944.

 Και ο Κικίτσας όμως δεν φάνηκε αγνώμων απέναντι στον πόντιο οπλαρχηγό. Μπορεί να μην κατάφερε να σώσει την γυναίκα του Κισά Μπατζακ απ΄την εκτέλεση το ΄43, αλλά σύμφωνα με την Ευδοκία Παπαδοπούλου (σελ.108-9):
 "Όταν ο ΕΛΑΣ κυρίεψε και έκαψε το χωριό μας τον Οκτώβριο του 1944 οδήγησε πολύ κόσμο από το χωριό μας σε γειτονικά χωριά, εμένα στο χωριό Ρυάκια και την αδελφή μου στην Τόχοβα. Ο Κικίτσας είχε δώσει νωρίτερα εντολή στον συγχωριανό μας εαμίτη Ηρακλή Ιωαννίδη να μας βρει και να μας έχει μαζί στην Τόχοβα. Όταν διεπίστωσε ότι εγώ δεν ήμουν εκεί, έβαλε τις φωνές στον Ιωαννίδη και είπε: 'Που είναι τα κορίτσια; Εσύ μου παρουσίασες μόνο την μία. Αν δεν τα δω δεν θα ησυχάσω. Και είσαι υπεύθυνος.'
 Στην συνέχεια ο Ιωαννίδης ο ίδιος ήρθε στα Ρυάκι και με μετέφερε στην Τόχοβα. Εκεί ο Κικίτσας μας παρέδωσε σε γυναίκα την Μωυσιάδου. Την Μωυσιάδου υπέδειξε και μεσολάβησε ένας άλλος τοχοβίτης, ο Ευστάθιος Ραβδίδης τον οποίο ο πατέρας μου κράτησε σαν κρατούμενο στο χωριό για να τον προστατέψει και από ακραίους δεξιούς, γιατί ήταν αριστερός, αλλά και από αριστερούς συγγενείς του για οικογενειακούς λόγους. Ο άνθρωπος δεν ξέχασε το καλό του πατέρα μου και φρόντισε αμέσως για την ασφάλειά μας"


 Ο Κικίτσας στο βιβλίο του "Η Χη μεραρχία του ΕΛΑΣ" αναφέρεται μόνο στην προστασία  των παιδιών του Κισά Μπατζάκ απ΄τον ίδιο και δεν κάνει καμμία νύξη στην προστασία της δικής του οικογένειας απ΄τον Κισά Μπατζάκ. Πιθανότατα γι'αυτήν την παράλειψη (αλλά και για πολλές άλλες παραλείψεις, αντιφάσεις, υπερβολές και κραυγαλέα ψέματα στο συγκεκριμένο βιβλίο) δεν ευθυνόταν ο ίδιος αλλά άνωθεν κομματικές παρεμβάσεις.
  Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που συνέβη κάτι τέτοιο με βιβλία αριστερών. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με το  βιβλίο " Ο ΕΛΑΣ" του αρχιστράτηγου των ελασιτών Στέφανου Σαράφη... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου