O ανθυπολοχαγός Μιλτιάδης Στεργιόπουλος στον ΕΛΑΣ, όπου διετέλεσε και υπασπιστής του Βελουχιώτη

Είχαμε δει εδώ και εδώ σχετικά με την διάλυση των εθνικών αντάρτικων ομάδων στην Κορινθία και την προσχώρηση κάποιων αξιωματικών τους στον ΕΛΑΣ. Η προσχώρηση έγινε με την υπογραφή ενός συμφώνου στις 10/09/1943.

 Ένας από αυτούς που προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ ήταν και ο Μιλτιάδης Στεργιόπουλος. Μετά την υπογραφή του παραπάνω συμφώνου, κρατήθηκε αιχμάλωτος περίπου 15 μέρες. Στις 12/10/1943 του ανέθεσαν την διοίκηση του 3^ου τάγματος του 6^ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Κατόπιν εντολών κινούσε την μονάδα του με τέτοιο τρόπο ώστε ήταν σαν να παίζει κρυφτούλι με τους Γερμανούς, με συνέπεια το τμήμα του να μην συγκρουστεί καθόλου μαζί τους.

Την 13^η Φεβρουαρίου 1944 συνελήφθη αιφνιδιαστικά με 11 κατηγορίες σε βάρος του. Η σοβαρότερη ήταν ότι είχε επαφές με Γερμανούς. Εκτός από αυτόν συνελήφθη ο αδελφός του Ντίνος Στεργιόπουλος και άλλοι αξιωματικοί.
 Για τον Μιλτιάδη Στεργιόπουλο δόθηκε διαταγή να σταλεί με συνοδεία στην 8η ταξιαρχία του ΕΛΑΣ που έδρευε κοντά στα Καλάβρυτα προκειμένου να δικαστεί. Όμως, στον συνοδό του Κώστα Στασινό είχε δωθεί εντολή να τον εκτελέσει μόλις περάσουν τα Μαζέικα. Λίγο πριν όμως, πέρασαν απ΄το Αγάλι όπου ο Στασινός ενημερώθηκε από έναν πολιτικό καθοδηγητή του ΕΛΑΣ ότι οι κατηγορίες σε βάρος του Στεργιόπουλου και των άλλων αξιωματικών ήταν αναληθείς. Ήταν κατασκευασμένες από μία φράξια εντός του ΕΑΜ που στόχευε στο να βγάλει απ΄την μέση τους αξιωματικούς απ΄την ομάδα του Φαρμακά που είχαν ενταχθεί στον ΕΛΑΣ.
 Στην έδρα της ταξιαρχίας ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΕΑΜ στην διοίκησή της, με το ψευδώνυμο Χελιώτης του είπε ότι δεν πιστεύει τις κατηγορίες σε βάρος του, και τον έστειλε στην 3^η μεραρχία του ΕΛΑΣ.  Έτσι ο Στεργιόπουλος στάλθηκε στην έδρα της 3^ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ αρχικά στην Γορτυνία και μετά στο Βυζίκι. Εκεί στάλθηκαν και οι υπόλοιποι αξιωματικοί (Ντίνος Στεργιόπουλος, Μαρκόπουλος, Σωτηρόπουλος, Μαυραγάνης κτλ) που είχαν συλληφθεί με παρόμοιες κατηγορίες σε βάρος τους. Εκεί, στις ανακρίσεις που έγιναν οι κατηγορούμενοι αξιωματικοί αθωώθηκαν και εντάχθηκαν πάλι στον ΕΛΑΣ.

 Ο Μιλτιάδης Στεργιόπουλος τοποθετήθηκε ως επιτελικός στο 3^ο γραφείο της 3^ης μεραρχίας που πλέον είχε έδρα την Βυτίνα. Κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων του ΕΛΑΣ στην Μεσσηνία κατά των Ταγμάτων Ασφαλείας, ο Βελουχιώτης ζήτησε έναν αξιωματικό για να τον έχει ως γραφιά ή υπασπιστή. Του στείλανε τον Στεργιόπουλο, που έτσι έζησε από κοντά τον Βελουχιώτη. 
 Μπροστά στα μάτια του, μετά την μάχη του Μελιγαλά ο Βελουχιώτης έδινε συγχαρητήρια στο πρωτοπαλίκαρό του τον Τζαβέλα όταν αυτός του έδειξε το μαχαίρι του λέγοντάς του ότι: "από εδώ αρχηγέ σήμερα πέρασαν ογδόντα". Την επομένη στην πλατεία του Μελιγαλά ο Βελουχιώτης συνεχάρη ένα νεαρό αντάρτη που είχε σκοτώσει τον ίδιο του τον πατέρα.

 Στις 4 Οκτωβρίου 1944 ο Στεργιόπουλος ανέλαβε καθήκοντα διοικητή του 3^ου τάγματος του 11^ου συντάγματος. Η μονάδα του ανέβηκε στην Αθήνα και συμμετείχε στα δεκεμβριανά. Στις μάχες δεν ήταν επικεφαλής ο ίδιος αλλά ένας αθηναίος ανθυπολοχαγός που γνώριζε καλύτερα την περιοχή. 
  Παράλληλα έδινε πληροφορίες στις κυβερνητικές δυνάμεις. Το τάγμα του έμεινε σύντομα με την μισή του δύναμη καθώς πολλοί κρύφτηκαν ή αυτομόλησαν στο αντίπαλο στρατόπεδο. Ο Στεργιόπουλος επιθυμούσε να φύγει απ’τον ΕΛΑΣ αλλά φοβόταν ότι αν έφευγε θα την πλήρωνε ο αδελφός του Ντίνος. Κατά την αποχώρηση των ελασιτών απ΄την Αθήνα κατάφερε και συναντήθηκε με τον αδελφό του στον Ασπρόπυργο και μαζί εγκατέλειψαν τον ΕΛΑΣ.

  Ο Στεργιόπουλος που έζησε εκ των έσω τον ΕΛΑΣ πίστευε ότι το αντάρτικο θα μπορούσε να προσφέρει πολλά περισσότερα αν ενεργούσε υπό ενιαία ηγεσία. Γι’αυτήν την μειωμένη προσφορά του αντάρτικου  θεωρούσε κύριο υπεύθυνο το ΚΚΕ που στόχευε στην κατάληψη της εξουσίας. Όπως έλεγε ο ίδιος χαρακτηριστικά, όταν μπήκε στον ΕΛΑΣ δεν ήταν ιδιαίτερα πολιτικοποιημένος.  Η εμπειρία του όμως στον ΕΛΑΣ τον οδήγησε στο να γίνει αντικομμουνιστής.

Τα στοιχεία για την ανάρτηση προέρχονται απ΄το βιβλίο "Μόνιμοι αξιωματικοί στον ΕΛΑΣ - οικειοθελώς ή εξ΄ανάγκης" του Γιάννη Πριόβολου.